Εχει "οικογενειακές καταβολές" ο τραμπούκος της εργοδοσίας της COSCO Βασίλης Παπαδόγγονας;

Του Γ.Γ

Προφανώς και είναι φασιστική η "λογική" περί "οικογενειακής ευθύνης".
Γι' αυτό, λοιπόν, και ανεξάρτητα απ' όσα μας γράφει αναγνώστης μας -την βασιμότητα των οποίων δεν μπορεί να ελέγξουμε- για τις οικογενειακές καταβολές του τραμπούκου Βασίλη Παπαδόγγονα, ο οποίος υπακούοντας στις εντολές της εργοδοσίας της COSCO χτύπησε ύπουλα τον συνδικαλιστή εργάτη  Μάρκο Μπεκρή, θα κάνουμε αναφορά για τον βίο και την πολιτεία ενός άλλου συνονόματου του εργοδοτικού τσιρακιού.

Του συνταγματάρχη -για τις υπηρεσίες που προσέφερε στο αστικό κράτος έφτασε μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου- Διονυσίου Παπαδόγγονα.

Το κάθαρμα αυτό υπήρξε ένας απ' τους μεγαλύτερους εγκληματίες αξιωματικούς που στελέχωναν τα Τάγματα Ασφαλείας, ενώ ήταν διοικητής των ταγματασφαλιτών της Πελοποννήσου.

Από τις 20 Ιούνη του 1943 εξοπλίζει τα τομάρια που είχε υπό τις διαταγές του, με όπλα που του προμήθευσαν οι κατοχικές δυνάμεις, ενώ υπογράφει σύμφωνο μαζί τους ότι θα φρόντιζε να εξαρθρώσει τις αντιστασιακές οργανώσεις Πελοποννήσου, «συνεργαζόμενος μετά πλήρους συναδελφώσεως μετά των στρατευμάτων κατοχής».

Και πραγματικά "τίμησε" την υπογραφή του. Τα εγκλήματα που έκανε ο ίδιος και οι συμμορίες του, άφησαν ιστορία. Ηταν σε τέτοιο βαθμό φρικιαστικά μάλιστα, που ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος καταθέτοντας στη δίκη των δοσιλόγων είχε δηλώσει «Ο Παπαδόγγονας είχε επιστρατεύσει μερικούς αλήτες. ..  Στην Τρίπολη ο Παπαδόγγονας εσκότωσε, εκρέμασε, εδήωσε και το αποτέλεσμα ήταν να πενταπλασιασθεί μέσα σε λίγες εβδομάδες η δύναμη του ΕΛΑΣ».

Το μεγαλύτερο έγκλημά του ο Παπαδόγγονας το διέπραξε στις 25 Απρίλη 1944 όταν με εντολή του τουφεκίστηκαν 110 Ελληνες πολίτες, σε αντίποινα για την εκτέλεση του Γερμανού στρατηγού Κρεχ από τον ΕΛΑΣ.

Τέτοια ήταν η λατρεία του Δ. Παπαδόγγονα προς τον ναζισμό ώστε όταν υπήρξε η αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, έστειλε τηλεγράφημα στον φύρερ στο οποίο ανέφερε:

«Αναφέρω ότι έν όνόματι τών όπ’ έμέ έλληνικών σχηματισμών τής Πελοπόννησου άπηύθυνα σήμερα πρός τόν Φύρερ τό κάτωθι τηλεγράφημα. Χιλιάδες άξιωματικών καί άνδρών μου... διαδηλούν τήν άγανάκτησίν των... Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΡΟΥΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΤΤΕΙ ΤΟΝ ΦΥΡΕΡ...

Οί άξιωματικοί καί οί άνδρες μου ύστανται πάντοτε έτοιμοι συμφώνως πρός τάς έντολάς τοΰ Φύρερ καί τάς κατευθυντηρίους αύτού γραμμάς.

Αί γερμανικοί ένοπλοι δυνάμεις ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΣΑΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΟΠΛΩΝ, άπευθύνω τήν παράκλησιν πρός ύμάς νά μάς ένισχύσετε διά τής χορηγήσεως ΕΛΑΦΡΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΕΩΝ ΟΠΛΩΝ ΠΕΖΙΚΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΩΜΕΝ ΤΟΥΣ ΕΙΣ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ κατά τάς δυσχερείς των διαδρομάς πρός άνεφοδιασμόν διά μέσου τής χώρας».

Οι αγαστές άλλωστε σχέσεις Γερμανών και ταγματασφαλιτών εγγράφονται και στο τηλεγράφημα (2/8/1944) του Heinrich Himmler προς τον ανώτερο αρχηγό των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα αντιστράτηγο Walter Schimana και μέσω αυτού στον Διονύσιο Παπαδόγγονα των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου, όπου χαρακτήριζε τα τελευταία «πιστά και γενναία τμήματα Ελλήνων εθελοντών».

Να σημειώσουμε επίσης ότι αυτός ο "λαμπρός" αξιωματικός, αμέσως μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή, εντάχτηκε στον λεγόμενο "Εθνικό Στρατό". Σκοτώθηκε σε μάχη των Δεκεμβριανών στο Γουδή, και αμέσως μετά τον θάνατό του το αστικό κράτος του έδωσε "τιμητική" προαγωγή.

Υ.Γ Στοιχεία για την παραπάνω ανάρτηση χρισημοποίησα από τον προσωπικό ιστότοπο μου "ιστορικά ντοκουμέντα".