Του Γ.Γ.
"Η Ελληνική άρχουσα τάξη προσφέρει χρόνια τώρα στο λαό μας από τα θρανία των σχολείων ως τον άμβωνα της εκκλησίας και τα ελεγχόμενα απ' αυτή μέσα μαζικής Ενημέρωσης την Ιστορία του τόπου μας, ιδιαίτερα, αυτή της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης, παραποιημένη, διαστρεβλωμένη, κομμένη και ραμμένη, θα λέγαμε, στα μέτρα των ταξικών συμφερόντων της, περιφρονώντας ασύστολα την ιστορική αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα", αναφέρει πολύ σωστά ο Ν. Καρκάνη, στο πρόλογο του βιβλίου του "Οι δοσίλογοι της κατοχής - Δίκες - Παρωδία (Ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες)".
Επειδή έχω ένα "κόλλημα" με την ιστορία, ειδικά της πρόσφατης περιόδου, και αυτό το βιβλίο είναι "θησαυρός" από ιστορικά ντοκουμέντα, αποφάσισα να το αναρτήσω ολόκληρο σε μορφή κειμένου στο ιστολόγιο μου.
(Κάτι ανάλογο είχα κάνει με με το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη», που είναι σχετικό με το θέμα που διαπραγματεύεται ο Ν. Καρκάνης.
Η ουσιαστική τους διαφορά είναι ότι ενώ ο Κουσουρής σαν ιστορικός που είναι, προσεγγίζει γενικότερα το θέμα με βάση το επιστημονικό του αντικείμενο για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή το αστικό κράτος ενσωμάτωσε στον κεντρικό μηχανισμό του και τον καθαρόαιμο ναζιστικό πυρήνα των δοσίλογων που υπηρέτησαν το κατοχικό καθεστώς, ο Καρκάνης εστιάζεται στα όσα συνέβησαν στις δίκες - παρωδία των συνεργατών των στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής).
"Η Ελληνική άρχουσα τάξη προσφέρει χρόνια τώρα στο λαό μας από τα θρανία των σχολείων ως τον άμβωνα της εκκλησίας και τα ελεγχόμενα απ' αυτή μέσα μαζικής Ενημέρωσης την Ιστορία του τόπου μας, ιδιαίτερα, αυτή της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης, παραποιημένη, διαστρεβλωμένη, κομμένη και ραμμένη, θα λέγαμε, στα μέτρα των ταξικών συμφερόντων της, περιφρονώντας ασύστολα την ιστορική αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα", αναφέρει πολύ σωστά ο Ν. Καρκάνη, στο πρόλογο του βιβλίου του "Οι δοσίλογοι της κατοχής - Δίκες - Παρωδία (Ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες)".
Επειδή έχω ένα "κόλλημα" με την ιστορία, ειδικά της πρόσφατης περιόδου, και αυτό το βιβλίο είναι "θησαυρός" από ιστορικά ντοκουμέντα, αποφάσισα να το αναρτήσω ολόκληρο σε μορφή κειμένου στο ιστολόγιο μου.
(Κάτι ανάλογο είχα κάνει με με το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη», που είναι σχετικό με το θέμα που διαπραγματεύεται ο Ν. Καρκάνης.
Η ουσιαστική τους διαφορά είναι ότι ενώ ο Κουσουρής σαν ιστορικός που είναι, προσεγγίζει γενικότερα το θέμα με βάση το επιστημονικό του αντικείμενο για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή το αστικό κράτος ενσωμάτωσε στον κεντρικό μηχανισμό του και τον καθαρόαιμο ναζιστικό πυρήνα των δοσίλογων που υπηρέτησαν το κατοχικό καθεστώς, ο Καρκάνης εστιάζεται στα όσα συνέβησαν στις δίκες - παρωδία των συνεργατών των στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής).
Αν και η διαδικασία που ξεκίνησα είχε χρονοβόρα και κουραστική (αντιλαμβάνεται κανείς για να μετατρέψεις ένα πολυτονικό βιβλίο σε μονοτονικό, να διορθώσεις τα λάθη από το σκανάρισμα και να διαμορφώσεις το κείμενο), εν τούτοις θεωρώ ότι αξίζει η προσπάθεια.
Βρισκόμενος στα μισά σχεδόν του βιβλίου, συνάντησα το κεφάλαιο στο οποίο παρουσιάζεται η ακροαματική διαδικασία στην οποία αναφέρεται, εκτός των άλλων, τα απάνθρωπα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τα ανθρωπόμορφα κτήνη της "Ειδικής Ασφάλειας", στην ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης Ηλέκτρα Αποστόλου, πριν την δολοφονήσουν.
Δημοσίευση σχολίου