Σαν σήμερα στις 20/02/1947, το Πρωτοδικείο Αθήνας επικαλούμενο τον Α.Ν. 509 κηρύσσει παράνομη την ΕΠΟΝ και αποφασίζει την διάλυσή της.
Εδώ να θυμίσουμε ότι πρόκειται για ένα νόμο που είχε ψηφίσει η κεντροδεξιά κυβέρνηση του Θ. Σοφούλη στις 27 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου και είχε τίτλο: «Περί μέτρων ασφαλείας του Κράτους, του Πολιτεύματος, του Κοινωνικού Καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών».
Το αστικό κράτος θωράκιζε το νομικό του οπλοστάσιο και έτσι έθετε εκτός νόμου το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και την Εθνική Αλληλεγγύη ενώ νομιμοποιούσε τα πογκρόμ της αστυνομίας και των παρακρατικών ενάντια στους αγωνιστές.
Με την ψήφιση αυτού του νόμου έχουμε την ολοκλήρωση του αντικομμουνιστικού – αντιλαϊκού κράτους. (Διαβάστε εδώ λεπτομέρειες).
Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη χιλιάδες ήταν τα μέλη και στελέχη της ΕΠΟΝ που πέρασαν στον ένοπλο αγώνα στελεχώνοντας τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, γράφοντας σελίδες αφάνταστου ηρωισμού.
Εμείς δεν θα αναφερθούμε για την δράση της ΕΠΟΝ. Αλλωστε σ' αυτή την παραπομπή υπάρχουν πολλά σχετικά κείμενα για την δημιουργία και την δράση αυτής της οργάνωσης.
Θα προσπαθήσουμε να σας χαρίσουμε ένα χαμόγελο.
Το παρακάτω είναι απόσπασμα ενός βιβλίου που έχει γράψει ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος του ένοπλου δοσιλογισμού των Ταγμάτων ασφαλείας, που αργότερα σταδιοδρόμησε σαν αξιωματικός, -με «μεγάλες επιδόσεις» κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου- φτάνοντας στις ανώτατες βαθμίδες, του λεγόμενου «Εθνικού Στρατού» (Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του ταξιάρχου).
Το βιβλίο εκδόθηκε το 1952, έχει τίτλο «Ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας» και ο συγγραφέας του ονομαζόταν Διονύσιος Παπαδόπουλος.
Σημείωση: Κρατήσαμε την ορθογραφία και το συντακτικό του προτύπου. Αποσπάσματα του βιβλίου αναπαράχθηκαν από πολλές φυλλάδες του μετεμφυλιακού καθεστώτος, ενώ συμπεριλαμβανόταν στα Ιστορικά αρχεία που διατηρούσε το Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Ένα παρακλάδι της οργανώσεως του ΕΑΜ είναι το παιδικό κίνημα. [...] Η οργάνωσις αυτή παρελάμβανε τα παιδιά, (αγόρια και κορίτσια) από 10 μέχρι 14 ετών. Οπως όπως όλοι γνωρίζετε εις την ηλικίαν αυτήν αρχίζει το σεξουαλικόν ένστικτον.
Ακόλαστοι διαφθορείς, που ήσαν φυσικά αξιόλογα στελέχη του ΚΚΕ, εχρησίμευαν ως "Δάσκαλοι" των αθώων αυτών παιδιών και η σπουδαιότερη διδασκαλία τους ήτανε να γαργαλίζουν και να εξάπτουν μεθοδικά το γεννετήσιον ένστικτον.
Τα εδίδασκον π.χ. όταν ένα αγόρι συναντά στο δρόμο ένα κορίτσι να του λέη καλημέρα χρυσό μου ...να το πιάνη από το χέρι και να κάθωνται παράμερα κάτω από ένα ίσκιο ή στην λιακάδα και να συζητούν ελεύθερα για ό,τι θέλουν.
Ταυτοχρόνως οι ακόλαστοι αυτοί παιδαγωγοί (ήσαν συνήθως ένας κομμουνιστής και μία κομμουνίστρια σε κάθε συγκέντρωσι) παρουσιάζουν εις τα παιδιά αισχρές σκηνές εκ τον φυσικού.
Άλλοτε πάλι εχάϊδευαν και αγκάλιαζαν τα πιο μεγαλύτερα παιδιά και τα έσπρωχναν να ακολουθούν μόνα των τον δρόμον τον ορμεμφύτου.
Για να εξουδετερώσουν την επιρροήν των γονέων, τους έλεγαν συγχρόνως ότι αυτοί δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τα συμβουλεύουν, να τα μαλώνουν ή να τα κτυπούν. Τα μπόλιαζαν έτσι με μίσος για τους πραγματικούς προστάτας, για εκείνους που λαχταρούσαν να τα φέρουν στον δρόμον της αρετής και εμπότιζαν τας ψυχάς των με την αποστροφή για το καλό και την ηθική. Και το παιδί, όπως ξέρουμε όλοι, στερείται λογικής και ακολουθεί τον δρόμον του ενστίκτου, που είναι σ' αυτή την ηλικία η ροπή προς το κακό. [...]
Η ΕΠΟΝ, άλλο παρακλάδι του ΕΑΜ, οι νέοι από 15-24 ετών ανήκον εις τούτην, ήτανε μία οργάνωσις για τα αγόρια και άλλη για τα κορίτσια.
Εγίνοντο όμως από καιρού εις καιρόν και συνεδριάσεις μικταί. Αύται εκανονίζοντο με τέτοιο τρόπο που να μην επέρχεται ο κόρος και να διατηρήται ο νέος εις διαρκή έξαψιν και έτσι να κατέχεται από διαρκή ζωηράν επιθυμίαν δια την οργάνωσιν.
Στας συνεδριάσεις αυτός εγίνοντο ανάλογοι διδασκαλίαι, όπως και στο παιδικό κίνημα, αλλά βαθύτερες και μεθοδικότερες. Τους εδίδασκαν πως οι γονείς μας, οι διδάσκαλοί μας, οι προϊστάμενοί μας, και οι άνθρωποι γενικά που κατέχουν θέσεις και αξιώματα είναι ολέθριοι εχθροί μας, γιατί μας εμποδίζουν να χαρούμε την ελευθερία, που η φύσις εχάρισε εις όλα τα όντα. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα εις τας πράξεις μας. και να μας δίδουν οδηγίες και διαταγές. Όλοι είμαστε ίσοι με τα αυτά δικαιώματα. [...]
Aι κοιναί συνεδριάσεις που κρατούσαν συνήθως έως τας πρωινάς ώρας εγίνοντο άλλοτε εις το ύπαιθρο και άλλοτε μέσα στα σπίτια, όπου ωρισμένας στιγμάς έσβηναν το φως δι’ ευνόητους σκοπούς. [...]
Το αποτέλεσμα: Κατά τας εκστρατείας του Τάγματος ανευρέθησαν στις σπηλιές, στα βουνά, στις ρεματιές και στους λόγγους μαζί με τους αντάρτες και φυγοδικούντας κομμουνιστάς πλήθος κοριτσιών με σημεία κατά και παρά φύσιν ασελγείας.
Εξ αυτών το 40% εις ενδιαφέρουσαν κατάστασιν. Εις όλα τα κρυσφύγετα. αλλά και στις τσέπες πολλών κοριτσιών, ανευρέθησαν φάρμακα δια αφροδίσια νοσήματα.
Να γιατί αυτή η συμφορά που μας βρήκε είναι η μεγαλύτερη. [...] Κατάρα εις τους απαίσιους διαφθορείς της Ελληνικής νεότητος. Κατάρα εις τους εχθρούς της φυλής μας»
Δημοσίευση σχολίου