Το "κόμιστρο" και τα δίκια του δεσπότη Δημητριάδος

Το έχουμε γράψει δεκάδες φορές. Η Χριστεμπορία, το εμπόριο της πίστης, της ανάγκης κάποιων ανθρώπων δηλαδή να πιστέψουν σε κάτι «ανώτερο» είναι το καλύτερο επάγγελμα.
Και διαχρονικό θα λέγαμε αφού το συναντάμε από το Βυζαντινά ακόμα χρόνια, και ασκείται μεθοδευμένα μέχρι σήμερα.

Ενας «άγιος» που διαπρέπει σήμερα στην άσκηση αυτών των «πνευματικών» καθηκόντων του είναι ο δεσπότης Δημητριάδος, Ιγνάτιος.

Δεν θα σταθούμε στο ότι ο αρχιρασοφόρος αυτός «προκαλεί με την πολυτέλεια» της διαβίωσης του, ούτε στο ερώτημα που διατύπωσε έντυπο, αν τα εισοδήματα που δηλώνει αυτός ο δεσπότης μπορούν να δικαιολογήσουν την τεράστια περιουσία του. Αυτή, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει μια βίλα «αξίας 1 εκατ. ευρώ» και διαθέτει μαζί  με τον αδελφό του –επίσης παπά-  πανάκριβα ακίνητα στον Πειραιά, στο Π. Φάληρο και αλλού «άνω των 2.500 τ.μ».

Εμείς απλά θέλουμε να εξάρουμε την επιχειρηματική δραστηριότητά του, γιατί όπως μας πληροφορεί ιστοσελίδα της Μαγνησίας έχει οργανώσει τέλεια το μαγαζί του. Μέχρι και αποδείξεις κόβει για τις θρησκευτικές υπηρεσίες που προσφέρει. 

Η περίπτωση που μας γνωστοποιεί η τοπική ιστοσελίδα μας δείχνει μια πλευρά του "εισπρακτικού μηχανισμού" που έχει στήσει ο "άγιος" Δημητριάδος.

Συγκεκριμένα ένας πολίτης "χριστιανός Ορθόδοξος πάππου προς πάππου και κολλημένος στο πατρίς θρησκεία, οικογένεια" όπως αυτοχαρακτηρίζεται, θέλησε να βαφτίσει ένα παιδάκι φίλων του.
Για να προβεί όμως στο "μυστήριο", ο παπάς της εκκλησιάς του "απαίτησε το ποσό των 150€ ως ελάχιστο ΚΌΜΙΣΤΡΟ" -έτσι ακριβώς αναφέρει στο email που έστειλε ο νονός στον Αρχιεπίσκοπο.

Και συμπληρώνει ο ίδιος: "Σε επικοινωνία μου με την Μητρόπολη Δημητριάδος μου ανήγγειλαν ότι είναι εντολή της Μητροπόλεως να πληρώνονται τα μυστήρια για να καλυφθούν έξοδα της Μητροπόλεως".
Και προσθέτει αυτός ο καλός χριστιανός «Με ενόχλησε πολύ η συναλλαγή. Η απαίτηση που είχε ο ιερέας να του δώσω τα χρήματα. Προφανώς και θα έδινε χρήματα στην εκκλησία. Αλλά όχι μετά από απαίτηση και όχι το ποσό που με θράσος απαιτούσε ο ιερέας ... Το ποσό που ζητείται για την βάφτιση εάν κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε είναι το 1\4 των εισοδημάτων μιας μικρομεσαίας οικογένειας».

Τελικά αυτό το μέλος του θρησκευτικού ποιμνίου ένιωσε απαίσια με όλο αυτό το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί, αφού απ' ότι μας λέει: «Αηδίασα με τη χρηματική συναλλαγή πάνω στην Αγία Τράπεζα. Δεν είναι όλα χρήματα πια. Δεν εξαγοράζονται όλα».

Πρέπει όμως να σκεφτεί, ο θρήσκος αυτός άνθρωπος, ότι και ο "άγιος" Δημητριάδος έχει υποχρεώσεις. Πιθανόν κάποια "ανιψιά" να προικίσει, ορισμένα ακόμα πολυτελή ακίνητα να αγοράσει και ποιος ξέρει τι άλλη εμπορική θεόσταλτη ιδέα θέλει να υλοποιήσει.
Και όλα αυτά για να γίνουν χρειάζονται χρήματα. Κι αν δεν τσοντάρει το χριστεπώνυμο πλήρωμα, από που αλλού θα αντληθούν αυτά τα ποσά. Τα παγκάρια δεν γεννούν μόνα τους λεφτά.

Οπότε, εδώ που τα λέμε, ένα δίκιο το έχει αυτός ο δεσπότης.