Ένας ψιλοχαμούλης γίνεται διεθνώς χρονιάρες μέρες, στέλνει ο σουλτάνος στρατό (μισθοφόροι του ISIS) στη Λιβύη για να στηρίξουν τον πρόεδρο της χώρας, που είναι αναγνωρισμένος από τον ΟΗΕ, εμείς (η Ελλάς) στηρίζουμε τον φύλαρχο Χαφτάρ και έναν αρχηγό ναυτικού, που μιλάει ελληνικά (μάλλον από τις παλιές ένδοξες εποχές Ανδρέα-Καντάφι), συγκαλούνται διεθνείς συσκέψεις για το θέμα ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης, αλλά εμάς (την περήφανη πατρίδα με την δυναμική κυβέρνηση, τα λιοντάρια της διπλωματίας) δεν μας καλούν.
Η Μέρκελ πάει Τουρκία, όσο πάνε και πληθαίνουν οι φωνές της σύνεσης και του ρεαλισμού περί συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο (οι Βουκεφάλες και οι περικεφαλαίες έχουν εξαφανισθεί, ίσως ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν την επέλαση της Ζηνοβίας), αεροπλάνα σκίζουν τους αιθέρες, βαπόρια και οι στόλοι όλοι αρμενίζουν στη Μεσόγειο και γενικά είμαστε μια χαρούμενη πολεμική ατμόσφαιρα.
Είμαστε σε καλά χέρια, στα χέρια ενός υπέρλαμπρου άστρου, του πρωθυπουργού μας, που διακοπάρει (πάλι) με την εκθαμβωτική σύζυγό του Μαρέβα Γκραμπόφσκι και κατά περίπτωση Μητσοτάκη, που έκλεψε πάλι τις εντυπώσεις με την απαράμιλλη κομψότητά Της, εκεί στα βουνά της Πίνδου, τι Μέτσοβο, τι Μετέωρα, τι ακριτική Κάσος, τι Μύλος των Ξωτικών για ποπ κορν, τι Ανήλιο και έρμα Ζαγοροχώρια.
Εγώ πάντως, ένα λέω, έτσι και γίνει καμιά στραβή με τον ισλαμοφασίστα φίλο σας κ. Πρωθυπουργέ μας, άσε κάτω τα mountain bike, άσε κάτω τα μπατόν και τα πέδιλα του σκι, ζώσου τ'άρματα και πήγαινε με τον Άδωνι, τον Μαυρουδή, τον Πλεύρη, και τον Γεωργιάδη και τα άλλα τα παιδιά να καθαρίσετε.
Νισάφι πια οι διακοπές!
Δημοσίευση σχολίου