Αχ αυτή η πολυεπιβεβαιωμένη ρήση του Καρλ Μαρξ περί Ιστορίας που επαναλαμβάνεται ως φάρσα, με τι τρόπους κι αν έχει επιβεβαιωθεί!
Εφτασε η ώρα να την επιβεβαιώσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτοπροσώπως, όχι σαν Τσόρτσιλ ή Μωυσής όπως φαντασιώνονται οι καλοπληρωμένοι καλλιγράφοι της πολιτικής του, μα σαν μπαγιάτικος μπακαλιάρος της δεκαετίας του 1960.
Τη δεκαετία του ’60, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και κυβερνήσεως ΕΡΕ (προγόνου της σημερινής ΝΔ), υπήρξε το «σκάνδαλο του μπακαλιάρου».
Ο εθνάρχης, προτού γίνει εθνάρχης, ως πρωθυπουργός της «βίας και νοθείας» είχε ψηφίσει έναν νόμο με τον οποίο έκανε μονοπώλιο το εμπόριο του μπακαλιάρου. Ως τότε προϊόντα όπως το αλάτι, το φωτιστικό πετρέλαιο, τα σπίρτα και τα τραπουλόχαρτα ανήκαν στο λεγόμενο κρατικό μονοπώλιο, δηλαδή την εμπορία τους είχε αναλάβει το ελληνικό κράτος.
Ξαφνικά και ο μπακαλιάρος, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν είδος βασικής διατροφής για κάθε ελληνική οικογένεια, απέκτησε καθεστώς αποκλειστικής εμπορίας μέσω της θεσμοθέτησης ιδιωτικού μονοπωλίου. Πίσω από το μονοπώλιο του μπακαλιάρου βρισκόταν ο αδερφός του Κωνσταντίνου, Αχιλλέας Καραμανλής, στον ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
+ σχόλια + 1 σχόλια
Ε, μα είναι δυνατόν τώρα, σύντροφοι και φίλοι, να μη σχολιαστούν με στίχους τέτοια κατορθώματα; Με τι άλλο θα μπορούσαν να σχολιαστούν; Η λαϊκή μας παράδοση είναι ανεξάντλητη και επί του θέματος. Ας την αφουγκραστούμε λοιπόν με μερικά αποσπάσματα ...ΚΛΕΦΤΙΚΩΝ τραγουδιών σε σκοπό τσάμικο. Ας μας συγχωρούν οι Κλέφτες της Τουρκοκρατίας για την ...αυθαιρεσία. Ξέρουν ότι οι στίχοι ΑΛΛΟΥΣ αφορούν! Και πολλούς χαιρετισμούς στον κ. Βαξεβάνη. Πάντα τέτοια.:
1.
Κάτω στα δασιά πλατάνια,
στην κρυόβρυση,
χόρευαν δύο παλικάρια
και μια λυγερή,
πάνινη μιας χρήσης μάσκα,
(μάσα οι τυχεροί!)
2.
Τρικαλινή μου πέρδικα
και Λαρ’σινή μου... μάσκα,
που εσένα καμαρώνανε
ο Κούλης κι ο Αχιλλέας.
Έμπα, κυρά μου, στο χορό,
ν’ αρχίσει πανηγύρι,
βροχή να πέσει κι ο παράς
να φάν' τα παλικάρια!
Να φάν’, να τραγανίσουνε
με τις διπλές μασέλες!
3.
Ωρέ, συννέφιασεν ο Παρνασσός,
βρέχει παρά απ' την …Κίνα.
Κι είναι πολλά τα χρήματα,
μιλιούνι ’ναι τα φράγκα…
Όρμα, Νταβέλη μ’ στο ψητό,
κράτα ψαχνό για μένα!
4.
Σαν πού να λημεριάσουμε;
Νταβέλη μ’, θα μας πιάσουνε!
Πού να στήσουμε λημέρι,
Μητσοτάκη μ’ και Νταβέλη;
Και σ’ άλλα με υγεία.
2-5-2020.
Δημοσίευση σχολίου