Μ. Χρυσοχοϊδης: Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει σερίφης και αρκέστηκε στο ναυλοποιεί μια σκληρή δεξιά πολιτική ατζέντα

Εύστοχο το κείμενο που υπογράφει ο Δημήτρης Ψαρράς στην "ΕφΣυν" και το οποίο αναφέρεται στην πολιτική διαδρομή του Μ. Χρυσοχοϊδη. του ανθρώπου που "τραβά το κράτος προς τον αυταρχισμό, φροντίζοντας παράλληλα να ιδιωτικοποιεί τον τομέα της ασφάλειας και των φυλακών".

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης "είναι ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει σερίφης", αναφέρει ο δημοσιογράφος, αλλά περιορίστηκε "επί 20 χρόνια να αναλαμβάνει ξανά και ξανά υπουργός Δημόσιας Τάξης. 
Ο συντάκτης της "ΕφΣυν" θα μπορούσε να πρόσθετε ότι με τα τελευταία πεπραγμένα του σαν υπουργός της κυβέρνησης των αρίστων, απέκτησε και "αγιογράφους" που πιθανόν δεν τους ανέμενε, όπως ο Παύλος Τσίμας και ο Δημήτρης Δανίκας, του "Πρώτου Θέματος".

"Ο Μ. Χρυσοχοΐδης με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή καταλύοντας ουσιαστικά το συνταγματικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι είναι το πιο χαρακτηριστικό πρόσωπο της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πίσω από ένα εκσυγχρονιστικό προσωπείο και με κεντρώο παρελθόν υλοποιεί μια σκληρή δεξιά πολιτική ατζέντα με στόχο τις λαϊκές διεκδικήσεις και θύμα τα πολιτικά δικαιώματα", επισημαίνει ο κ. Ψαρράς και μας θυμίζει στο κείμενο του πτυχές της δημόσιας παρουσίας του σημερινού υπουργού ΠροΠο:.

Μετά την έκρηξη της νεανικής οργής που πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλος, ο κ. Χρυσοχοΐδης ήταν εκείνος που βγήκε από τα δεξιά στην κυβέρνηση Καραμανλή, καταγγέλλοντας τον αρμόδιο υπουργό κ. Παυλόπουλο για την ήπια στάση του, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα έχει γίνει Καμπούλ: «Το φαινόμενο της μαζικής τρομοκρατίας και της λογικής του αντάρτικου πόλεων συμβαίνει στην Ελλάδα, την Κολομβία, τη Βαγδάτη και ενδεχομένως την Καμπούλ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού και δεν υπερβάλλω».

Οταν βέβαια ανέλαβε υπουργός «Ασφάλειας» στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, δηλαδή ένα χρόνο αργότερα, οι επικριτές του θυμούνταν την αναφορά σε «Καμπούλ» και του την ανταπέδιδαν. Και πώς αποφάσισε ο κ. Χρυσοχοΐδης να αντιδράσει;

Τον είδαμε να εφαρμόζει την πολιτική της «μηδενικής ανοχής» σε μια άλλη κυβέρνηση, όπου και πάλι είχε αναλάβει το αγαπημένο του πόστο.
Σε συνεργασία με τον Ανδρέα Λοβέρδο ως υπουργοί της κυβέρνησης Παπαδήμου έθεσαν σε εφαρμογή τη διαβόητη «υγειονομική διάταξη 39α», με την οποία διαπομπεύτηκαν οι γυναίκες που βρέθηκαν οροθετικές σε μια «επιχείρηση αρετής» που είχε οργανωθεί για λόγους επικοινωνιακής προβολής στο κέντρο της Αθήνας.

Οι γυναίκες οδηγήθηκαν σε δίκες, κατηγορούμενες για βαριά κακουργηματικές, διότι δήθεν ήταν ιερόδουλες και είχαν σκοπό να μεταδώσουν τον ιό HIV στους πελάτες τους.
Η υπόθεση κατέληξε σε φιάσκο με τις γυναίκες να απαλλάσσονται στο δικαστήριο, αφού όμως πρώτα είχαν υποστεί έναν απάνθρωπο εξευτελισμό.
Τις ίδιες μέρες ο κ. Χρυσοχοΐδης εξηγούσε στην τηλεόραση ότι οι μετανάστες είναι υγειονομική βόμβα και συμβαίνει «όπως με τα σκουπίδια, τα οποία κανείς δεν θέλει στην πόρτα του, αλλά τα ’χουμε όλοι μπροστά στην πόρτα μας».