Άξιοι μαθητές του Χίτλερ οι ταγματασφαλίτες αξιωματικοί.

Του Γ. Γ. 

Από την πρώτη στιγμή που έχουμε κάνει την εμφάνισή μας σ' αυτή την γωνιά του διαδικτύου, το έχουμε κάνει ξεκάθαρο, απέναντι στους αναγνώστες/ιες μας. Οσοι/ες εκφράζουμε κάποιες απόψεις σ' αυτό το ιστολόγιο  δεν είμαστε αντικειμενικοί, αμερόληπτοι και τις σχετικές παπαριές που μας παρουσιάζουν σαν χαρακτηριστικό τους τα "μεγάλα" διαδικτυακά και όχι μόνο ΜΜΕξαπάτησης. 

Στο μεγάλο αφιέρωμα που θα δημοσιεύσουμε αύριο για τα Δεκεμβριανά του 1944, ανάμεσα στα άλλα θα αναφερθούμε και σε γεγονότα που οι σημερινοί πολιτικοί απόγονοι των ντόπιων καθαρμάτων που μακέλεψαν τον ελληνικό λαό, των τομαριών που από συνεργάτες των Γερμανών πέρασαν στην υπηρεσία του αστικού κράτους μετά την απελευθέρωση, κάνουν ότι ξεχνάνε. 

Ηταν τα ίδια τα κοινωνικά αποβράσματα που στην συνέχεια, στον εμφύλιο πόλεμο, έκαναν τα απίστευτα εγκλήματα σε βάρος των αγωνιστών που από τον ΕΛΑΣ πλαισίωσαν τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Βλέπετε, εμείς, δεν έχουμε πρόβλημα να "αναμοχλεύουμε τα πολιτικά πάθη". Μπορεί να ισχύει το γνωστό ότι "την ιστορία την γράφουν οι νικητές", σε ότι μας αφορά όμως, με τις μικρές μας δυνάμεις, θα προσπαθήσουμε να αντισταθούμε σ' αυτή την αντίληψη.

 

Ο Γιώργης Ατζακλής και τα παλικάρια του, μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
 «... Εδώ αναγνώστη, πάρε και συ μια ανάσα, μπροστά σε τέτοιο σκοτωμό. Δεν ξέρω, δεν έχω λέξεις για να γράψω. Δεν μπορώ, δεν έχω λόγια αντάξια, για να πω. Μόνο κουκίδες βάζω, θα βάλω δέκα, εκατό, χίλιες και τρεις χιλιάδες. Κάθε κουκίδα και νεκρός, κάθε νεκρός και παλληκάρι. Είναι χιλιάδες οι νεκροί, χιλιάδες οι σφαγμένοι. Αν έχεις λέξεις συνέχισε εσύ. Μα κι αν δεν έχεις μνημόνεψε μόνο ονόματα. Ονόματα φονεμένων. Μνημόνεψε χαροκαμένες μάνες, γυναίκες, παιδιά και αδερφές. Μνημόνεψε τόπους μαρτυρίων. Έτσι θα γίνει τούτο το μνημόσυνο για τους θαμένους κι άταφους νεκρούς. Χωρίς παπά και ψάλτη. Χωρίς κεριά και θυμιατό. ΘΥΜΙΑΜΑ ΘΑΝΑΙ Η ΘΥΜΗΣΗ, ΚΕΡΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ...»

 Κυνηγοί κεφαλών το δοσίλογο κράτος και η κυβέρνηση Σοφούλη - Τσαλδάρη. Δεν σέβονται ούτε τους νεκρούς

Υ.Γ: Ο τίτλος της ανάρτησης, οι φωτογραφίες και οι λεζάντες τους από το βιβλίο του Κων. Παπακωνσταντίνου  (Μπελάς) "ΝΕΚΡΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ"