Μαζί με άλλους συντρόφους ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να συλλέξουμε στοιχεία, ώστε να κάνουμε το δικό μας ρεπορτάζ σχετικά με την δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ. Αν θα μας "βγει", τελικά θα μπορέσουμε να κάνουμε μια προσέγγιση, σχετικά μ' αυτό το έγκλημα μένει να το δούμε.
Οπως γράφαμε και από την πρώτη στιγμή που έγινε το γεγονός, θεωρούμε παρακινδυνευμένο με τα στοιχεία που διαθέτουμε μέχρι τώρα, να κάνουμε την παραμικρή εκτίμηση για την αιτία της εν ψυχρώ εκτέλεσης του.
Μια επιφανειακή τοποθέτηση όμως για να μην τρελαθούμε εντελώς. Διαχρονικά ξέρουμε, από την εποχή του "πρύτανη του αστυνομικού ρεπορτάζ", Πάνου Σόμπολου, μέχρι στις μέρες μας που σ' αυτό το αντικείμενο διαπρέπουν δημοσιολόγοι σαν τον Βασίλη Λαμπρόπουλο και την Μίνα Καραμήτρου, ποιος είναι ο ρόλος των αστυνομικών συντακτών.
Υπάρχει περίπτωση ο Γ. Καραϊβάζ να αποτελούσε μοναδικό φαινόμενο στην μακρόχρονη δημοσιογραφική πορεία του και να ασκούσε αυτό που ονομάζουμε "αποκαλυπτική δημοσιογραφία";
Κι αν όχι τότε πώς εξηγούνται οι καίριες τοποθετήσεις του στις περιπτώσεις Λιγνάδη, Φουρθιώτη και "επίορκων αστυνομικών" όπως έγραφε;
Σ' αυτό το βασικό ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, καθώς και να προσεγγίσουμε τα αίτια που οδήγησαν στην δολοφονία του.
Επειδή όμως διαβάζουμε κάποιες "αγιογραφίες" για τον δολοφονημένο, απλώς τώρα να θυμίσουμε μια ιστορία που τον αφορά.
Αυτό το άτομο είχε διαγραφεί προσωρινά από την ΕΣΗΕΑ γιατί τάχτηκε με το μέρος της εργοδοσίας στην δικαστική διαμάχη που είχε ο δημοσιογράφος Ευθύμης Γεωργίου με την εργοδοσία του τηλεοπτικού σταθμού Αντένα.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο της συνδικαλιστικής οργάνωσης μάλιστα, αιτιολογώντας την ποινή της προσωρινής διαγραφής 3 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ, στον Καραϊβάζ, είχε αποφανθεί ότι «θεωρείται αντίθετη στη δημοσιογραφική δεοντολογία και στις επιταγές του Καταστατικού, η μαρτυρική κατάθεση υπέρ του εργοδότη σε δίκη για εργατικές αξιώσεις συναδέλφου».
Aυτό και μόνο το γεγονός για μας σημαίνει πάρα πολλά για το ποιόν του δολοφονημένου δημοσιογράφου, για την επαγγελματική και όχι μόνο διαδρομή του οποίου θα αναφερθούμε εκτενώς σε άλλη ανάρτησή μας.
Και κάτι άλλο. Δεν υπάρχει προηγούμενο, τουλάχιστον στα μεταπολιτευτικά χρονικά, μηχανισμοί του συστήματος να δολοφονούν δημοσιογράφους γιατί τους ενοχλούν οι αποκαλύψεις τους.
Το να στήσεις μια δολοφονία, έχει μεγάλο ρίσκο, ενώ υπάρχουν πιο ανώδυνοι τρόποι για το σύστημα, να καθυποτάξει ένα "προβληματικό" γι' αυτό δημοσιολόγο.
Αλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι στα αστικά ΜΜΕ, γνωρίζουν μέσα στα πλαίσια που μπορεί να κινηθούν, όπως γράφαμε και σε προηγούμενο κείμενο μας. Προφανώς υπάρχουν και οι ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση του Κ. Βαξεβάνη, απλώς για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας.
Για την απόπειρα δολοφονίας του ακροδεξιού, αλλά και επικίνδυνου γραφικού "Μακελάρη" δεν έχουμε καμιά διάθεση να εμπλακούμε σε αστυνομικά σενάρια. Σε κάθε περίπτωση πάντως μόνο σαν κρύο ανέκδοτο του Σίλα ακούγετε το ενδεχόμενο, η ενέργεια αυτή σε βάρος του εντελώς ανυπόληπτου αυτού τύπου να οφείλεται στην αρθρογραφία του.
Το ερώτημα φυσικά εξακολουθεί να παραμένει: Ποιοι και για ποιο λόγο δολοφόνησαν τον Γ. Καραϊβάζ; Προφανώς θα επανέλθουμε στο θέμα προσπαθώντας να απαντήσουμε σ' αυτό το καίριο ερώτημα. Η επιφανειακή αίσθηση που έχουμε μέχρι τώρα είναι ότι σε καμιά περίπτωση η δολοφονία του δεν σχετίζεται με την υποτιθέμενη αποκαλυπτική αρθρογραφία του εκλιπόντος.
Δημοσίευση σχολίου