«Το μυστικό της ελευθερίας εδράζεται στην μόρφωση των ανθρώπων σε αντίθεση με το μυστικό της τυραννίας που βρίσκεται στην διατήρηση της αμάθειας».
Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος
Από την έναρξη της υγειονομικής κρίσης που λειτούργησε σαν πυροκροτητής για την δομική κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος- μια κρίση που ξεπερνάει τα όρια μιας απλής κρίσης στα πλαίσια του οικονομικού κύκλου που χαρακτηρίζει τον καπιταλισμό- γίναμε μάρτυρες της γιγάντωσης διεθνώς ενός σκοταδιστικού-αντιδραστικού κινήματος αμφισβήτησης με χαρακτήρα συνομωσιολογικό.
Αυτό το κίνημα πήρε διαφορετικά χαρακτηριστικά διεθνώς και αποτυπώσεις είτε με επίσημο θεσμικό χαρακτήρα είτε με εναλλαγή θεσμικού και παρακρατικού φασισμού αναλόγως την χώρα εμφάνισής του.
Στη Βραζιλία είδαμε τον Μπαλσονάρο να αποδομεί την ύπαρξη του ιού, τον Τράμπ να αναρωτιέται δημοσίως μήπως πρέπει να πιούμε αντισηπτικό για να ξεπεράσουμε τον ιό, παρακρατικούς μηχανισμούς στην Αμερική να αμφισβητούν την καραντίνα, να πυροβολούν την πρεσβεία της Κούβας και να ζητούν άρση των μέτρων για να συνεχιστεί η καπιταλιστική παραγωγή την στιγμή μιας βαθιάς υγειονομικής κρίσης με εκατόμβες νεκρών της εργατικής τάξης και του λαού.
Αυτό το ρεύμα, λοιπόν, που θράφηκε μέσα στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις αλλά και σε κράτη παρίες μέσα από επίσημα θεσμικά χείλη, ακουμπάει ένα 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, παίζει πάνω στο φόβο για επιβίωση της εργατικής τάξης και των λαών και πήρε χαρακτηριστικά αμφισβήτησης του ιού, αμφισβήτησης των λοκντάουν με ακροδεξιό- καπιταλιστικό πλαίσιο, μη αποδοχής του προοδευτικού ρόλου που έχει η επιστήμη στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών, και εν τέλει άρνησης των προϊόντων που παράγει η εργατική τάξη – εμβόλια- αλλά οικειοποιούνται οι καπιταλιστές και τα διεθνή μονοπώλια του φαρμάκου.
Πριν φτάσουμε να αναλύσουμε τι είναι αυτό το ‘’φρούτο’’ που ‘’αντιστέκεται’’ και στην εγχώρια πολιτική σκηνή, οφείλουμε να πιάσουμε το νήμα της κυβερνητικής πολιτικής και να μελετήσουμε τα κοινωνικά συμβόλαια που έχει αναπτύξει για να διατηρηθεί η κοινωνική δυναμική της και να συνεχιστεί η αντεργατική- αντιλαϊκή πολιτική της.
Ο ελληνικός μπατίρικος καπιταλισμός, ο εξαρτημένος δηλαδή καπιταλισμός της ντόπιας εξαρτημένης ολιγαρχίας βρίσκεται σε αυτή την πολιτική- οικονομική και υγειονομική κρίση με πολιτικό προσωπικό που εφαρμόζει την ατζέντα του την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Στη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επικρατεί μια ακροδεξιά γιάφκα που χτίζει την κοινωνική της συναίνεση πάνω στον αντικομμουνισμό και της όξυνση της κατασταλτικής βίας απέναντι στην εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία που αποτέλεσε μέχρι και την διαδήλωση της Νέας Σμύρνης το ‘’καλύτερο αντίδοτο’’ απέναντι στην υγειονομική κρίση.
Το ΕΣΥ παρέμεινε διαλυμένο και χωρίς ενίσχυση, η πρωτοβάθμια περίθαλψη δεν ενισχύθηκε, ΜΕΘ δεν φτιάχτηκαν, τα ΜΜΜ ήταν γεμάτα, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις με μεγάλη συμμετοχή εργαζόμενων δεν ελέγχθηκαν ποτέ για υγειονομικά μέτρα, τα σχολεία μαζί και τα πανεπιστήμια άνοιξαν και έκλεισαν γιατί δεν ενισχύθηκαν σε καμία περίπτωση, νοσοκομεία δεν φτιάχτηκαν.
Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να αναφερθεί πως λόγω της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής εξάρτησης της άρχουσας τάξης δεν έχουν διαμορφωθεί όροι αυτοδύναμης ιατροφαρμακευτικής έρευνας και παραγωγής, γεγονός που ισχύει για το σύνολο του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα παραγωγής.
Απάντηση της κυβέρνησης σε αυτή την τραγική συνθήκη για την εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία ήταν να ενισχυθεί και να γιγαντωθεί ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους χωροφύλακα, να ενισχυθούν με κρατικό χρήμα από την τσέπη του εργαζόμενου λαού τα κανάλια των ντόπιων ολιγαρχών για να μας λένε πόσο καλά διαχειρίζεται η ΝΔ την υγειονομική κρίση και πόσο ο εργαζόμενος λαός δεν τηρεί τα μέτρα, να ενισχυθούν οι ιδιωτικοί κλινικάρχες και να ενοικιαστούν οι ΜΕΘ τους χωρίς καν να επιταχθούν χωρίς αποζημίωση, για να τηρηθούν τα προαπαιτούμενα ώστε να ανοίξει η κάνουλα των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών που απαγορεύει οτιδήποτε δεν ευθυγραμμίζεται με την οικονομική εξάρτηση από αυτούς.
Όλα αυτά λοιπόν που έγιναν, λειτούργησαν συνολικά για να ολοκληρωθεί η αναδιάρθρωση τόσο στο Πανεπιστήμιο όσο και στον νέο εργασιακό κάτεργο που χτίζεται, για να δημιουργηθούν οι πολιτικοί και υλικοί όροι τσακίσματος ταξικών και λαϊκών κεκτημένων με αίμα ώστε να υπηρετηθεί η διπλή καταλήστευση της εργατικής τάξης,του λαού και της νεολαίας από την εγχώρια άρχουσα τάξη και τον διεθνή ιμπεριαλισμό, για να μετατραπεί ακόμη περισσότερο ο τόπος μας σε απέραντο νατοϊκό στρατόπεδο.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση που ο εργαζόμενος λαός και οι οργανωμένες δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, με αδυναμίες και οπισθοχωρήσεις, όρθωσαν ένα συλλογικό ανάχωμα πετυχαίνοντας την καθυστέρηση εισόδου της Αστυνομίας στο Πανεπιστήμιο και την ήττα του σχεδιασμού ολοκληρωτικής καταστολής των αγώνων που γέμισε τις πλατείες και τις γειτονιές με αγωνιζόμενο κόσμο κατά εκατοντάδες χιλιάδες Πανελλαδικά, εμφανίζεται ένας νέος ‘’φορέας αντίστασης’’ με εναρκτήρια ημερομηνία την 14η Ιούλη.
Τι είναι λοιπόν αυτό το νέο φρούτο;
Είναι ακηδεμόνευτο με λαϊκά χαρακτηριστικά;
Τίθεται καθήκον να σταθούμε πλάι του σαν ένα κίνημα που γεννιέται και να συμβάλλουμε στο δυνάμωμά του;
Η μήπως είναι ένας παλιός εχθρός με άλλες σφραγίδες, άλλο όνομα, άλλο περιεχόμενο συγκρότησης αλλά κοινή μήτρα δολοφονικής βίας απέναντι στην εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία;
Πριν την παύση για την αναφορά στην δολοφονική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, αναφερθήκαμε σε ένα διεθνές κίνημα το οποίο άργησε να λάβει έστω και αυτό τον μαζικό χαρακτήρα που λαμβάνει τώρα στην Ελλάδα.
Αποπειράθηκε με συγκεντρώσεις ενάντια στο λοκντάουν,το περσινό καλοκαίρι και στις αρχές του Σεπτέμβρη και τελικά βρήκε το αίτημα αυτό για να εμφανιστεί σαν ‘’αντιπολίτευση’’ απέναντι στη ‘’Χούντα’’ της Νέας Δημοκρατίας.
Ένα αίτημα συνολικής άρνησης του εμβολιασμού που καλύπτεται γύρω από την αντίσταση απέναντι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Πάνω σε αυτό το αίτημα λοιπόν, η ‘’νέα αντίσταση’’ απέναντι στη ‘’χούντα’’ της Νέας Δημοκρατίας ορθώνεται.
ΜΜΕ σπεύδουν να προβάλλουν τις συγκεντρώσεις του ‘’αγωνιζόμενου’’ πλήθους, κάποια υποσκάπτοντας και κάποια δίνοντας του ουσιαστική αντιστασιακή υπόσταση (Zougla).
Έτσι, τις εικόνες μας στις 14-21-24 Ιούλη κατακλύζει αυτό το ετερόκλητο πλήθος από δεξιούς- ακροδεξιούς- απλούς καθημερινούς ανθρώπους και νεοναζιστικές-φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις που ηγεμονεύουν πολιτικά και σε στίγμα δείχνονταν την ιδεολογική μήτρα των συγκεντρώσεων- Ρήγας, ΕΛΑΣΥΝ, Ελληνες για την Πατρίδα, Προπάτρια-.
Τα τάγματα εφόδου παραταγμένα προστατεύουν την συγκέντρωση και ενίοτε συγκρούονται με τα κρατικά τους αδέρφια για να δείξουν την αντίσταση τους απέναντι στο νέο φασισμό.
Τα συνθήματα που ηγεμονεύουν στις συγκεντρώσεις είναι βγαλμένα από το σύγχρονο παρελθόν- Αναρχικοί και Μπολσεβίκοι αυτή η γη δεν σας ανήκει – Αλήτες Προδότες Πολιτικοί-.
Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται σε αυτές τις συγκεντρώσεις. Με κεντρικό αίτημα την γενικευμένη άρνηση στον εμβολιασμό, ως απότοκο του διεθνούς συνομωσιολογικού ρεύματος αμφισβήτησης της ύπαρξης ιού, του lockdown από ακροδεξιά-καπιταλιστική σκοπιά και της χρησιμότητας του εμβολίου, τα τάγματα εφόδου κάνουν οργανωμένα την εμφάνιση τους με κόσμο στη πλάτη τους.
Το νέο εποικοδόμημα συγκρότησης του φασιστικού παρακράτους είναι η άρνηση στον εμβολιασμό και απέναντι στην υποχρεωτικότητα με διεθνείς επιδράσεις από την ακροδεξιά και τους φασίστες που δρουν έξω από τον τόπο μας.
Αυτό το ‘’αντικυβερνητικό’’ κίνημα βάζει δύσκολα στην Νέα Δημοκρατία γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό άρνησης του εμβολιασμού προκύπτει από τους κόλπους του κοινωνικού συμβολαίου που έχει συνάψει με αντικομμουνιστικού και φιλοφασιστικά τμήματα της κοινωνίας- αυτού του παραδοσιακού 7%- που θέλουν να αγκαλιάσουν τα κομμάτια αυτά της τάξης και του λαού που αισθάνονται πραγματικό φόβο για τον εμβολιασμό ως αποτέλεσμα των αντιφατικών κυβερνητικών μέτρων, της μηδαμινής ενημέρωσης και πειθούς που λαμβάνουν από την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της εμβολιαστικής εκστρατείας.
Δεν μπορούμε να απαντήσουμε την δεδομένη στιγμή για το ποιος φορέας θα ενσωματώσει τον δρόμο και την πολιτική ατζέντα από αυτούς που συναποτελούν το φασιστικό τόξο που θέλει να ασκήσει παρακρατική βία απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό, αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως οι παρακρατικοί διεκδικούν να ξαναγίνουν κομμάτι του αστικού σχεδιασμού μέσα από αυτή την ιστορία που αναπτύσσεται στην πλατεία Συντάγματος.
Να στείλουν ένα μήνυμα πως αρκετό καιρό έμειναν στην αφάνεια και θέλουν και αυτοί να μετέρχονται μεριδίου πιο άμεσα στο κράτος χωροφύλακα που στήνεται, να κάνουν την δουλειά που ξέρουν καλύτερα- αυτής της παράνομης βίας πλάι στην επίσημη βία του κατασταλτικού μηχανισμού.
Υπό αυτό το πρίσμα η ατζέντα του εμβολιασμού είναι μια ατζέντα πύρρεια για την κυβέρνηση, γιατί από την μία μεριά θέλει να ελαχιστοποιήσει την συνδρομή της στο ΕΣΥ μέσα από την μονόπλευρη προβολή του εμβολιασμού για το 4ο κύμα που είναι προ των πυλών ενώ από την άλλη πλευρά βλέπει τον δικό της οχετό, τα δικά της παιδιά, να προσπαθούν να συγκροτηθούν δεξιότερα της αντιδραστικής πτέρυγας που ηγεμονεύει μέσα στην κυβέρνηση.
Κάπου εκεί κοντά σε αυτό τον οχετό στη πρώτη συγκέντρωση βρέθηκε και ένα κόκκινο αστέρι νομιμοποιώντας και από τα ‘’αριστερά’’ την φασιστική ηγεμονία των συγκεντρώσεων.
Μάλλον θα μπερδεύτηκε γιατί τα συνθήματα των κομματιών της αυτονομίας σε ολόκληρη την καραντίνα μοιάζουν με τα συνωμοσιολογικά/αντιδραστικά ρεύματα που συγκροτήθηκαν απέναντι στην επιστήμη και την πρόοδο . Των κομματιών αυτών που σαν γκαραντί παιδιά του Δυτικού κόσμου δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους τα διεθνή λαϊκά κινήματα που διεκδικούν εμβολιασμούς, μέτρα υγειονομικής προστασίας και περίθαλψης για τους λαούς του 3ου κόσμου και τους λαούς που στερούνται αυτές τις βασικές κατακτήσεις που στην Δύση έχουμε σαν αποτέλεσμα των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους που στήθηκε ως αντίβαρο στην ΕΣΣΔ καθώς και ως αποτέλεσμα συσχετισμού των οξυμένων κοινωνικών- ταξικών αγώνων του προηγούμενου αιώνα.
Οι δυνάμεις του λαϊκού κινήματος και ο αγωνιζόμενος λαός δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με αυτές τις συγκεντρώσεις μέσα στις οποίες εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού.
Η απάντηση για τις οργανωμένες δυνάμεις του λαϊκού κινήματος και αυτές που εντοπίζουν τον εαυτό τους στην ριζοσπαστική πτέρυγα του κινήματος, είτε με κομμουνιστικό προσανατολισμό σαν την δικιά μας είτε με αναρχικό προσανατολισμό βρίσκεται σε δύο επίπεδα.
Σε πρώτο επίπεδο, η συγκρότηση ενός πολιτικού στρατοπέδου ουσιαστικής κινηματικής αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.
Με ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ του μαζικού εμβολιασμού της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας διεκδικώντας να έρθουν όλα τα διαθέσιμα εμβόλια στην Ελλάδα ώστε να υπάρχει ελεύθερη δυνατότητα επιλογής του λαού, να υπάρξει πλήρης κατάργηση της πατέντας των εμβολίων αλλά και όξυνση της εμβολιαστικής ενημέρωσης. Ταυτόχρονα με την ενημέρωση του απλού λαού στις γειτονιές από τις δυνάμεις του κινήματος σε συνεργασία με τους μαχόμενους υγειονομικούς.
Όξυνση των διεκδικήσεων ενόψει του 4ου κύματος της πανδημίας για ενίσχυση της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας για όλο τον λαό, με νέα νοσοκομεία, νέες ΜΕΘ, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ενίσχυση των ΜΜΜ, μέτρων υγειονομικής προστασίας σε κάθε καπιταλιστική επιχείρηση- με lockdown στη παραγωγή τους αν ξεφύγει η κατάσταση, με κάλυψη από τον εργοδότη ή το κράτος των μισθών των εργαζομένων -με ταυτόχρονη περιφρούρηση του δικαιώματος του λαού στην διαδήλωση και στην ξεκούραση-έξοδο.
Πάλη για άρνηση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού σε συνεργασία και επικοινωνία με τους μαχόμενους υγειονομικούς (λόγω και της ταξικής φύσης του συστήματος ως αστικό και όχι εργατικό-προλεταριακό-σοσιαλιστικό κράτος), που τεμαχίζει την εργατική τάξη και τον λαό, δημιουργεί το νέο αφήγημα της ατομικής ευθύνης και ρίχνει νερό στο μύλο της κυβερνητικής ρητορείας.
Αγώνας για την ανατροπή του νόμου Κεραμέως- Χρυσοχοϊδη, του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, συνολικά της αντιλαϊκής- αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Αυτό το πολιτικό ταξικό στρατόπεδο με χαρακτήρα αντιπολίτευσης δρόμου απέναντι στη κυβερνητική πολιτική και ξεκάθαρα πολιτικά προτάγματα και ενημερωτικό χαρακτήρα να γίνει το σημείο οργάνωσης της εργατικής-λαϊκής δυσαρέσκειας, σημείο όσμωσης με τους φόβους του λαού απέναντι στο εμβόλιο αλλά και ξεκάθαρης διαφορετικής πλατφόρμας από τον αντιδραστικό οχετό που εκκολάπτει ξανά το αυγό του φιδιού και του φασισμού.
Ο αγωνιζόμενος κόσμος που συναντήθηκε στο Εφετείο, στο Πολυτεχνείο, την 6η Δεκέμβρη, στους αγώνες για δημοκρατικές-λαϊκές ελευθερίες (απεργία πείνας, διαδηλώσεις γειτονιών και Νέας Σμύρνης) στη πάλη απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο, στις αντιφασιστικές και αντι ιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις (17 Απρίλη, 9η Μάη), στις Πανελλαδικές διαδηλώσεις (Βόλος 26 Ιούνη) οφείλει να αγωνιστεί με συγκεκριμένο σχέδιο και πολιτική πρόταση απέναντι στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την φασιστική κρατική και φασιστική παρακρατική τρομοκρατία.
Σε δεύτερο επίπεδο, όχι ξεκομμένα αλλά σε διαλεκτική σύνδεση, αυτές οι φασιστικές- παρακρατικές γκρούπες πρέπει να ηττηθούν υλικά-μαχητικά πέρα από πολιτικά με την μαζικοποίηση του παραπάνω στρατοπέδου, να χάσουν κάθε δυνατότητα και σκέψη έναρξης της ασύδοτης παρακρατικής τους βίας απέναντι σε κομμουνιστές, αγωνιστές, αναρχικούς, εργάτες, απλούς λαϊκούς ανθρώπους, νεολαίους, μετανάστες, σε δομές του Κινήματος και σε γειτονιές.
Να σφυρηλατήσουμε την πλατιά ενότητα της εργατικής τάξης και του λαού απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την φασιστική κρατική και φασιστική παρακρατική τρομοκρατία.
Με το δρεπάνι να κόψουμε ξανά το κεφάλι του φιδιού, μέχρι να θανατωθεί οριστικά από την εργατική τάξη και τον λαό το καπιταλιστικό τέρας που γεννάει τον φασισμό.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ- ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ- ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ
Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών- Αγωνιστών
26/07/2021
Δημοσίευση σχολίου