Με βάση αυτή την συμφωνία, το «Παλλαϊκό Μέτωπο» θα έδινε ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση Σοφούλη και στο προεδρείο της Βουλής, ενώ η κυβέρνηση θα ακύρωνε αναδρομικά τη διάταξη του εκλογικού νόμου, που αφαιρούσε τα εκλογικά δικαιώματα όσων είχαν καταδικαστεί με το «Ιδιώνυμο».
Επίσης θα καταργούσε τις επιτροπές ασφάλειας, θα έδινε αμνηστία σ’ όλους τους πολιτικούς κρατούμενους, τους εξόριστους, θα διέλυε τις φασιστικές οργανώσεις, θα καθιέρωνε πάγιο εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική.
Η κυβέρνηση εκτός απ' αυτά δεσμευόταν ότι θα μείωνε την τιμή του ψωμιού, θα απαγόρευε την προσωποκράτηση για οφειλές προς το δημόσιο μέχρι 3.000 δρχ., θα προχωρούσε στην εφαρμογή της Κοινωνικής Ασφάλισης και θα καθιέρωνε 5χρονο χρεοστάσιο χωρίς όρους για τα χρέη των αγροτών σε τράπεζες και ιδιώτες.
Μόλις 6 μέρες από την υπογραφή του Συμφώνου είχε προηγηθεί ο διορισμός του Ι. Μεταξά στη θέση του Πρωθυπουργού από το βασιλιά Γεώργιο Β’.
Το αποτέλεσμα ήταν όχι απλώς το Κόμμα των Φιλελευθέρων, να μην τηρήσει τίποτα απ' αυτά που είχε δεσμευτεί, αλλά και να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μεταξά φέροντας βαρύτατες ευθύνες στην εγκαθίδρυση της μεταξικής δικτατορίας, που ακολούθησε.
Δημοσίευση σχολίου