H φασιστική οργάνωση του Μόσλεϊ δεν υστερούσε σε τίποτα από τα υπόλοιπα ναζιστικά και φασιστικά μορφώματα εκείνης της εποχής. O Μόσλεϊ είχε καταφέρει να ενοποιήσει τις φασιστικές συμμορίες της Βρετανίας σε ένα "νόμιμο" κόμμα. Αρχικά εδραιώθηκαν στο δρόμο μέσω ομάδων τραμπούκων, που εξαπέλυαν δολοφονικές επιθέσεις σε αντιφασίστες διαδηλωτές. Στόχος τους ήταν η εξόντωση συνδικαλιστών, κομμουνιστών και αναρχικών.
Η Daily Mail και μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η ICI και η Courtaulds, υποστήριξαν τον Μόσλεϊ ενώ ταυτόχρονα είχε και την πλήρη στήριξη του Μουσολίνι. Όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε οικονομικό, καθώς τον χρηματοδοτούσε ώστε να γίνει ο κυρίαρχος των δρόμων του Λονδίνου. Ταυτόχρονα, ο Μόσλεϊ οργάνωσε ρατσιστικές εκστρατείες, βάζοντας στο στόχαστρό τους Εβραίους.
4 Οκτωβρίου 1936, οι "Μελανοχιτώνες" του Μόσλεϊ αποφάσισαν να κάνουν επίδειξη δύναμης και να σκορπίσουν τον τρόμο στις εργατικές συνοικίες του ανατολικού Λονδίνου, όπου κατοικούσαν κυρίως μετανάστες. Ήταν η πιο μεγάλη κινητοποίηση που είχαν οργανώσει ως τότε.
Το Εβραϊκό Συμβούλιο έκανε μια συλλογή υπογραφών προκειμένου να ακυρωθεί η φασιστική πορεία και -μέσα σε δυο μέρες- κατάφερε να μαζέψει 100.000 υπογραφές. Όμως, η κυβέρνηση αρνήθηκε να απαγορεύσει την φασιστική κινητοποίηση και έστειλε και χιλιάδες αστυνομικούς για "συνοδεία" των φασιστών. Μάλιστα οι αστυνομικοί ήταν 6-7000 ενώ οι φασίστες ήταν περίπου 2-3 χιλιάδες!
Σίγουρος για την επιτυχία -που θα άνοιγε τον δρόμο για την εδραίωση του φασισμού στην Βρετανία- ο Μόσλεϊ σχεδίαζε να πετάξει αμέσως μετά για το Βερολίνο, με σκοπό να παντρευτεί τη γνωστή ναζίστρια Νταϊάνα Μίτφορντ, στο σπίτι του Γκέμπελς, με επίσημο καλεσμένο τον Χίτλερ!
Όμως οι φασίστες -και οι αρχές που τους κάλυπταν- δεν υπολόγισαν την αντίδραση των εργατών του Λονδίνου. Οι κάτοικοι είχαν αρχίσει να οργανώνονται από νωρίς. Αντιφασιστικές οργανώσεις, το κομμουνιστικό κόμμα, σοσιαλιστές, αναρχικοί, καλούσαν τον κόσμο να αντισταθεί στους φασίστες του Μόσλεϊ.
Όταν οι φασίστες έφτασαν στην περιοχή, ξέσπασε εξέγερση στις ανατολικές γειτονιές: Δεκάδες χιλιάδες κόσμου, (άλλες εκτιμήσεις δίνουν μεγαλύτερη συμμετοχή), άνδρες και γυναίκες, έκλεισαν τους δρόμους με οδοφράγματα και μόλις πλησίασαν οι φασίστες για να ξεκινήσουν την πορεία όλοι οι δρόμοι είχαν καταληφθεί.
Επειδή οι φασίστες δεν μπορούσαν να κάνουν βήμα, βγήκε μπροστά η "δημοκρατική" αστυνομία για να "καθαρίσει" τους δρόμους ώστε να περάσουν. Χιλιάδες αστυνομικοί βγήκαν μπροστά σαν εμπροσθοφυλακή των φασιστών. Όμως, μόλις προσπάθησαν να ανοίξουν τους δρόμους, δέχτηκαν βροχή από τούβλα, πέτρες, ξύλα από έπιπλα κ.α που εκτοξεύονταν από τα οδοφράγματα, ενώ γυναίκες πετούσαν από τα μπαλκόνια γλάστρες, σκουπίδια και καυτό νερό.
Οι χιλιάδες αστυνομικοί -κρατική περιφρούρηση των φασιστών- προσπάθησαν να ανασυγκροτηθούν ξανά και ξανά,όμως, κάθε φορά,ο κόσμος τους έτρεπε σε φυγή. Η αστυνομία σχημάτισε κλοιό για να προστατεύσει τον Μόσλεϊ και τους Μελανοχίτωνες του.
Οι συγκρούσεις κλιμακώθηκαν, μέχρι που οι φασίστες και οι χιλιάδες αστυνομικοί που τους συνόδευαν αποκλείστηκαν και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω. Η πορεία δεν έγινε ποτέ. Ο ίδιος ο Μόσλεϊ φυγαδεύτηκε με αυτοκίνητο, μετά από συντονισμένες επιθέσεις έφιππων αστυνομικών ώστε να διαλυθεί το πλήθος τριγύρω.
Αποτέλεσμα της μάχης ήταν 150 συλλήψεις και 175 τραυματίες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών.
Η αντιφασιστική νίκη στην "μάχη της Cable Street" ήταν μεγάλο πλήγμα για τις γραμμές των φασιστών και είχε σημαντική συμβολή στην αποτροπή της εξάπλωσης της δύναμης τους στην Βρετανία.
Ο Μόσλεϊ συνέχισε να διοργανώνει και άλλες συγκεντρώσεις με τους "Μελανοχιτώνες". Τίποτα όμως δεν ήταν ίδιο. Στις τοπικές εκλογές του Μαρτίου του 1937 δεν κατάφερε να εκλέξει ούτε έναν σύμβουλο. Ο Μουσολίνι απέσυρε την υποστήριξη του και η "Βρετανική Ένωση Φασιστών" άρχισε να καταρρέει. Λόγω της στήριξης του Μόσλεϊ στον Χίτλερ, με την έναρξη του πολέμου, έχασε κάθε λαϊκό έρεισμα και διαλύθηκε το 1940.
O Μόσλεϊ προσπάθησε να δράσει και μετά τον πόλεμο αλλά πάντα έβρισκε μπροστά του αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Βρετανία το 1951. Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στο εξωτερικό. Ο φασίστας Μόσλεϊ ήθελε να απελάσει μετανάστες, τελικά τον απέλασε το αντιφασιστικό κίνημα της χώρας του.
Δημοσίευση σχολίου