Home » » Δωρεάν τηλέφωνα μέσα από το Gmail

Δωρεάν τηλέφωνα μέσα από το Gmail

Από ciaoant1 , Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010 | 4:47 μ.μ.

Με αφορμή την εξής είδηση:

Μια νέα υπηρεσία από τη google, γνωρίζει τρομακτική επιτυχία.
Οι κάτοχοι λογαριασμού στο δημοφιλές Gmail από το οποίο στέλνονται τα περισσότερα e-mails του κόσμου, μπορούν από χθες να κάνουν δωρεάν τηλεφωνήματα προς σταθερά και κινητά.

Ήδη, το πρώτο 24ωρο, έγιναν περισότερα από 1.000.000 κλήσεις.


Η υπηρεσια διατίθεται προς ... το παρόν, για δωρεάν τηλέφωνα σε σταθερά και κινητά μόνο εντός ΗΠΑ και Καναδά, ενώ για τηλεφωνήματα σε αρκετές ακόμη χώρες, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά η χρέωση είναι μόνο 2 σεντς το λεπτό.
Για να λειτουργήσει η υπηρεσία πρέπει ο χρήστης να εγκαταστήσει το πρόγραμμα voice & video chat (http://www.google.com/chat/voice/).
H google πάντως υπόσχεται ότι θα προωθήσει τη δωρεάν τηλεφωνία και στους εκτός ΗΠΑ "πελάτες" της, χρήστες λογαριασμών στο Gmail.
Περιμένουμε λοιπόν τη νέα αυτή επανάσταση, που είμαστε βέβαιοι ότι θα σαρώσει και στην Ελλάδα (όταν έρθει) και θα αλλάξει το τοπίο των επικοινωνιών.


Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε ένα σωρό άλλους κλάδους (αξίζει πχ να δείτε αυτό το σατυρικό βίντεο από το theonion σχετικά με την τεχνολογική πρόοδο που σημειώνεται και καθιστά περιττούς πολλούς εργαζόμενους).

Πριν από 100 χρόνια περίπου, ο Λαφάργκ είχε παρατηρήσει τα εξής σε ένα -σχετικά "μικρό' σε μέγεθος, αλλά "μεγάλο" σε περιεχόμενο- κείμενο του, που επηρέασε πολύ και τον αγώνα των εργαζόμενων για το 8ωρο:

Aristotle foresaw: “that if every tool could by itself execute its proper function, as the masterpieces of Daedalus moved themselves or as the tripods of Vulcan set themselves spontaneously at their sacred work; if for example the shuttles of the weavers did their own weaving, the foreman of the workshop would have no more need of helpers, nor the master of slaves.”


Aristotle’s dream is our reality.


Our machines, with breath of fire, with limbs of unwearying steel, with fruitfulness, wonderful inexhaustible, accomplish by themselves with docility their sacred labor. And nevertheless the genius of the great philosophers of capitalism remains dominated by the prejudice of the wage system, worst of slaveries. They do not yet understand that the machine is the saviour of humanity, the god who shall redeem man from the sordidae artes and from working for hire, the god who shall give him leisure and liberty.


Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει 100 χρόνια, η τεχνολογία έχει προχωρήσει ακόμα περισσότερο, η παραγωγικότητα έχει ως συνέπεια εκτοξευτεί, ο παραγόμενος πλούτος έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, και όμως...τα ωράρια και οι μισθοί χειροτερεύουν, και βρίσκονται πολύ πίσω ακόμα από το 8ωρο του περασμένου αιώνα.

Και αυτό διότι όταν έρχεται η ώρα να παραχθεί ο πλούτος, τότε η άρχουσα τάξη απαντά:

"Ναι, χρησιμοποιήστε τις νέες τεχνολογίες, εκπαιδευτείτε σε αυτές, να είστε πιο παραγωγικοι".

Όταν όμως έρχεται η ώρα να μοιραστεί ο ολοένα και μεγαλύτερος παραγόμενος πλούτος, τότε η άρχουσα τάξη απαντά:

"Εσείς δουλέψτε όπως πριν, και -γιατί όχι- και ακόμα χειρότερα, ο επιπλέον πλούτος που παράγεται με τη βοήθεια της τεχνολογίας είναι όλος δικός μας"


Έτσι, αν πχ για την γίνει ένα τηλεφώνημα χρειάζονταν 10 εργάτες, και τώρα, λόγω της προόδου της τεχνολογίας χρειάζονται 5 (καταργείται πχ ο ρόλος του ΟΤΕ ή της vodafone μέσω του internet - εξ ου και αυτές οι εταιρείες θα καταπολεμήσουν τέτοιου είδους καινοτομίες), τότε απλά προσλαμβάνεται 5 υπάλληλοι αντί για 10, και δουλεύουν 8ωρο, όπως και πριν.

Ενώ δηλαδή θα μπορούσε να μειωθεί το ωράριο, και άρα να προσληφθούν -πχ- 10 υπάλληλοι για 4ωρο, το ωράριο μένει σταθερό, και άρα τα έξοδα του εργοδότη μειώνονται (αντί για 10 μεροκάματα πληρώνει 5), άρα τα έσοδά του αυξάνονται, και την ίδια ώρα 5 εργαζόμενοι μένουν άνεργοι.

Μια άλλη "λύση" είναι μεν να μειωθούν τα ωράρια (όντως υπάρχουν σήμερα περιπτώσεις εφαρμογής του 4ωρου) , αλλά να μειωθούν οι μισθοί (που στην προηγούμενη περίπτωση που εξετάσαμε, σιωπηλά υποθέταμε πως έμεναν σταθεροί).
Έτσι, τα έσοδα της εργοδοσίας αυξάνονται (διότι πληρώνει μεν τον ίδιο αριθμό εργαζόμενων, αλλά με χαμηλότερους μισθούς), οι εργαζόμενοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένη ανεργία, αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν μισθούς πείνας (όλοι γνωρίζουν τι σόι μισθό παίρνουν όσοι εργάζονται σήμερα part-time)

Υπάρχει επίσης και μια τρίτη περίπτωση, να μείνουν και οι μισθοί, αλλά και τα ωράρια σταθερά, και να αυξηθεί κατακόρυφα η παραγωγικότητα (λόγω των νέων τεχνολογιών που εφαρμόζονται).
Τότε όμως τα παραγόμενα προϊόντα είναι σε μεγάλο ποσοστό άχρηστα (δε χρειάζονται, είναι περισσότερα από αυτά που χρειάζεται ο λαός για να καλύψει τις ανάγκες του), αλλά για να βγάλει κέρδος ο εργοδότης πρέπει να πουληθούν, και όχι να σκονίζονται στα ράφια των μαγαζιών.

Και κάπως έτσι, έχουμε σήμερα φτάσει σήμερα να εργαζόμαστε σε χειρότερες συνθήκες από ότι 100 χρόνια πριν.
Τότε, η αριστερά πρότεινε στους εργαζόμενους μια ολοκληρωμένη πρόταση για να ζήσουν, το γνωστό 8-8-8 (8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ύπνου, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος), και μετά από μια σειρά σκληρών και αιματηρών μαχών (προφανώς η άρχουσα τάξη δεν ήθελε αυτές τις προτάσεις, γιατί ναι μεν δεν την ανέτρεπαν, ωστόσο έφερναν την εργατική τάξη σε καλύτερη θέση, και τα κέρδη των εργοδοτών μειώνονταν), αυτό κερδήθηκε. Τώρα?
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger