Home » , , » Αραβία: Και τι γίνεται αν ο λαός δεν αποδέχεται πλέον την εξουσία της άρχουσας τάξης;

Αραβία: Και τι γίνεται αν ο λαός δεν αποδέχεται πλέον την εξουσία της άρχουσας τάξης;

Από ciaoant1 , Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011 | 6:34 μ.μ.


Θα μπουκάρει το ΝΑΤΟ σε Ιράν ή σε Συρία; Δύσκολο, γιατί ήδη ζορίζεται έχοντας 2 μέτωπα (Ιράκ-Αφγανιστάν). Και πως θα εξελιχθεί το κύμα λαικών εξεγέρσεων στην Αραβία;

Συρία: Αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Άσαντ
Πολιορκητικός κριός η Τουρκία

Στενεύει ο κλοιός γύρω από το καθεστώς Άσαντ στη Συρία τις τελευταίες μέρες με μια σειρά χωρών, αλλά και τον Αραβικό Σύνδεσμο να παίρνουν πρωτοβουλίες σε διπλωματικό επίπεδο, τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.

Κατά τη διάρκεια όλης της εβδομάδας συνεχίζεται η θλιβερή καταμέτρηση νεκρών. Ενδεικτικά οι Επιτροπές Σύντονισμού της Συριακής Εξέγερσης κάνουν λόγο για δεκάδες νέα θύματα, ανάμεσά τους και παιδιά, σε όλη τη χώρα. Ταυτόχρονα, κάτοικοι της αγροτικής περιοχής Ραστάν καταγγέλουν ότι πενήντα άρματα μάχης χτύπησαν την περιοχή, ενώ αναφέρονται αγνοούμενοι.Το κρατικό ειδησιογραφικό πρακτορείο SANA από την πλευρά του αναφέρει νεκρούς στρατιωτικούς και αστυνομικούς. Ταυτόχρονα, έξι πιλοτοι και τεχνικοί βρήκαν τον θάνατο σε ενέδρα στην πόλη Χομς, σύμφωνα με ανακοίνωση του στρατού. Την εμφάνισή του με ενέργειες στο εσωτερικό της χώρας έχει κάνει πλέον ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, που αποτελείται από αυτομολήσαντες στρατιωτικούς. Έχει ήδη αναλάβει την ευθύνη για την εκτόξευση ρουκετών εναντίον του αρχηγείου του κυβερνώντος κόμματος. Ο επικεφαλής αυτού του στρατού Ριάντ αλ Άσαντ , δήλωσε από την νότια Τουρκία, όπου είναι η βάση των επιχειρήσεων του, ότι δεν συμφωνούν με εισβολή ξένων στρατευμάτων στη χώρα, αλλά επιθυμούν “ζώνη απαγόρευσης πτήσεων και να πληγούν ορισμένοι στρατηγικοί στόχοι που το καθεστώς θεωρεί κρίσιμης σημασίας”.

Παράλληλα έληξε την Παρασκευή το τελεσίγραφο διάρκειας 24 ωρών του Αραβικού Συνδέσμου προς την κυβέρνηση Άσαντ. Ο Σύνδεσμος, που έχει ήδη πετύχει το “πάγωμα” της συμμετοχής της χώρας στις εργασίες του, έθεσε το τελεσίγραφο προκειμένου να υπογράψει η Συρία πρωτόκολο το οποίο θα επιτρέπει την είσοδο διεθνών παρατηρητών στη χώρα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση απειλεί με κυρώσεις που περιλαμβάνουν την διακοπή των εμπορικών πτήσεων προς τη Συρία και τον τερματισμό των συναλαγών με την κεντρική τραπεζά της.

Εντείνοντας τις πιέσεις, και με πρωτοβουλία της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας, η γενική συνέλευση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ υιοθέτησε καταδικαστική απόφαση για τη συριακή ηγεσία, πραγματοποιώντας το πρώτο βήμα για την λήψη ανάλογης απόφασης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η Γαλλία ειδικά φαίνεται να προχωρά τις διπλωματικές πρωτοβουλίες ένα βήμα παραπέρα. Με τις κινήσεις της να μοιάζουν με την περίπτωση της Λιβύης, πρότεινε δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ τη δημιουργία “ανθρωπιστικού διαδρόμου” υπό την προστασία ένοπλων “παρατηρητών”, ενώ έχει πρωχωρήσει και σε συνάντηση με την ηγεσία του “Εθνικού Συριακού Συμβουλίου”, αντιπολιτευτικού οργάνου που συστήθηκε στην Κωνσταντινούπολή και που φαίνεται να αντιμετωπίζεται ως νόμιμος συνομιλητής.

Άμεση παρέμβαση πραγματοποίησε και η Τουρκία, που φανερά επιδιώκει έναν αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, με τον πρόεδρο της χώρας Αμπντουλάχ Γκιούλ σε δήλωσή του κατά την επίσκεψη του στη Μεγάλη Βρετανία, να επιμένει ότι η αλλαγή στην εξουσία της Συρίας είναι πλέον αναπόφευκτη, μιας και ο Άσαντ δεν χαίρει καμίας εμπιστοσύνης μετά από τόσους μήνες εξέγερσης του συριακού λαού. Την παρέμβαση αυτή χαιρέτησε ο Ντέιβιντ Κάμερον, εκφράζοντας φόβους για το ξέσπασμα εμφυλίου πολέμου στη χώρα. Και ο τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τον Άσαντ να εγκαταλείψει την εξουσία, προκειμένου να “αποτραπεί περαιτέρω αιματοχυσία”.

Κι ενώ μέχρι στιγμής καμία από τις χώρες που παρεμβαίνουν δεν τολμά να κάνει λόγο ανοιχτά για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, το ενδεχόμενο παραμένει παρά τη σαφή αντίθεση Ρωσίας και Κίνας και το σκηνικό που στήνεται μοιάζει επικύνδινα με επανάληψη της περίπτωσης της Λιβύης. Όλα αυτά παραβλέποντας τη σαφή αντίθεση της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό της Συρίας, που αρνείται κάθε τέτοιο ενδεχόμενο, και με του συριακό λαό να είναι πάντα το μεγαλύτερο θύμα. 
«Στη Δαμασκό θα δοθεί η τελική μάχη με τον Ασαντ»
Στην Αθήνα βρέθηκε για λίγες μέρες μία από τις μεγάλες ηγετικές φυσιογνωμίες της συριακής αντιπολίτευσης.

Ο Ουάελ Αλ-Χάβεζ, πρόεδρος του πολιτικού γραφείου του Λαϊκού Κινήματος για την Αλλαγή στη Συρία, μίλησε αποκλειστικά στην «Ε» για το σήμερα και το αύριο της Συρίας.

Περιμένατε αυτό το μαζικό ξέσπασμα των πολιτών της Συρίας;

«Ναι. Εμείς, από τις 6/9/2010 εκτιμήσαμε - αναλύοντας σε βάθος την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Συρίας - και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πια οι συνθήκες ήταν ώριμες για να ξεκινήσει η επανάσταση. Και η κοινωνία περίμενε την αφορμή. Και αυτή ήταν η δολοφονία των παιδιών στην Ντέραα. Ο λαός είχε προετοιμαστεί και έτσι βγήκε στους δρόμους μαζικά, πρώτα σε 8 γεωγραφικά σημεία. Σήμερα η επανάσταση εκδηλώνεται σε 500 σημεία της χώρας».

Στη Δαμασκό δεν ακούμε παρά μόνο για συγκεντρώσεις υπέρ του πρόεδρου Ασαντ.

«Εκεί υπάρχουν εκατοντάδες σημεία ελέγχου. Η πρωτεύουσα αστυνομοκρατείται και δεν είναι ακόμα στο πρόγραμμά μας. Εμείς πιστεύουμε ότι η επανάσταση πρέπει να αναπτύσσεται από την περιφέρεια προς το κέντρο. Εκεί, στη Δαμασκό, θα δοθεί η τελική μάχη. Το καθεστώς των Ασαντ θα τελειώσει εκεί».

Οι μυστικές υπηρεσίες και τα σώματα ασφαλείας της Συρίας δεν προέβλεπαν το ξέσπασμα της οργής των πολιτών;

«Ναι, είχαν εκτιμήσει το μέγεθος της οργής. Το καθεστώς έχει 17 υπηρεσίες για να κάνουν μία δουλειά: την πρόβλεψη και καταστολή κάθε αντικαθεστωτικής δράσης. Η αλαζονεία του Ασαντ, που εκφράστηκε ολοκάθαρα στη συνέντευξη που έδωσε στη "Γουόλ Στριτ Τζέρναλ", ξεπερνούσε όλα τα όρια. Εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι αυτά που συμβαίνουν στις άλλες αραβικές χώρες δεν πρόκειται να αγγίξουν τη Συρία, γιατί όπως είπε: "Εμείς έχουμε ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις". Αγνόησε εντελώς τις εκθέσεις πολλών υπηρεσιών για την άνοδο στο επίπεδο της φτώχειας, της ανεργίας και της κοινωνικής αδικίας. Από τις 8 Μαρτίου είπα στο BBC, όταν με ρώτησε ο παρουσιαστής για το τι πιστεύω πως θα συμβεί: "Στις 15 Μαρτίου, ο λαός θα κατεβεί μαζικά στους δρόμους". Και αυτό έγινε. Αρχισε η επανάσταση».

Εχετε δημιουργήσει και εσείς στρατό και τα πρακτορεία μιλάνε για λιποταξίες. Για τι μέγεθος μιλάμε;

«Σήμερα έμαθα ότι οι λιποταξίες ξεπέρασαν τις δικές μας δυνατότητες να τις εντάξουμε στο δικό μας Ελεύθερο Στρατό. Καθώς δεν διαθέτουμε ούτε την υποδομή ούτε επαρκή εξοπλισμό. Τον περισσότερο οπλισμό τον φέρνουν μαζί τους οι λιποτάκτες».
Για επίθεση στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία προειδοποιεί το Ιράν
«Αν απειληθούμε, σχεδιάζουμε κατ'αρχήν να επιτεθούμε στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Στη συνέχεια θα επιλέξουμε άλλους στόχους», τόνισε ιρανός στρατηγός, σύμφωνα με το πρακτορείο Mehr.

Μέχρι σήμερα οι ιρανοί αξιωματούχοι επαναλάμβαναν πως σε περίπτωση που η χώρα τους δεχτεί επίθεση, οι στρατιωτικές τους δυνάμεις ως αντίποινα θα απαντήσουν με πυραύλους εναντίον του Ισραήλ.

Στο Κάιρο έχει ακόμα... άνοιξη
Εκτός από τους -μέχρι τώρα- επίσημα καταμετρημένους 32 νεκρούς διαδηλωτές, το μεγάλο θύμα του νέου γύρου της αιγυπτιακής λαϊκής εξέγερσης φαίνεται να είναι η ίδια η στρατιωτική χούντα του Ανώτατου Συμβουλίου Ενόπλων Δυνάμεων, που αποδείχθηκε «ακριβές αντίγραφο» του προηγούμενου, επίσης φιλοαμερικανικού, δικτατορικού καθεστώτος και ανίκανη να διαχειριστεί την υπόθεση του εκδημοκρατισμού της χώρας. Οι ηγέτες της χούντας, με επικεφαλής τον στρατάρχη Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι, εξακολουθούν να απολαμβάνουν της δυτικής υποστήριξης, γεγονός που απομυθοποιεί την εξωτερική επεμβατικότητα στην εσωτερική πολιτική της Αιγύπτου και οδηγεί στην παραπέρα ριζοσπαστικοποίηση του εξεγερμένου λαού.

Απόδειξη αυτής της ριζοσπαστικοποίησης υπήρξε και η εκδίωξη με βίαιο τρόπο των στελεχών των Αδελφών Μουσουλμάνων από την πλατεία Ταχρίρ, όταν πήγαν εκεί μυστικά ως «παρατηρητές» των εξελίξεων έχοντας ταχθεί επίσημα κατά των διαδηλώσεων. Το ισλαμικό κόμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων, που φιλοξενεί στους κόλπους του το φανατικό στοιχείο του πολιτικού Ισλάμ, προβάλλει ως ο αδιαφιλονίκητος νικητής των εκλογών -όποτε τελικά διεξαχθούν- προοπτική που το υποχρεώνει σε εφήμερες στρατηγικές συμμαχίες με τη στρατιωτική χούντα. Μια σημαντικότερη απόδειξη της ριζοσπαστικοποίησης του λαού, υπήρξε όμως η άμεση απόρριψη από τους διαδηλωτές της πρότασης του Ταντάουι για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ρόλο των στρατιωτικών στη δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας. Ωριμος πλέον ο αιγυπτιακός λαός, γύρισε την πλάτη στο δημοψήφισμα, αντιλαμβανόμενος ότι αυτό θα αποτελούσε το μέσο για τη νομιμοποίηση της χούντας, δεδομένου ότι υπάρχει πάντα μια «σιωπηλή πλειοψηφία» πρόθυμη να της την παραχωρήσει, επειδή ταυτίζει τα οικονομικά της συμφέροντα με την έννομη τάξη των τανκς. Με το ίδιο πείσμα, οι διαδηλωτές του νέου γύρου της Ταχρίρ απέρριψαν και την πρόταση του στρατάρχη Ταντάουι για σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, σαρκάζοντάς την ως «χουντική μασκαράτα».

Ανάλογα αποφασιστικοί αποδεικνύονται οι διαδηλωτές και στο πεδίο της φυσικής αντιπαράθεσης με τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις καταστολής. Η ίδια η αστυνομία -όπως μεταδίδει το ειδησεογραφικό δίκτυο «Al Jazeera»- επιδεικνύει αυτοσυγκράτηση στην αντιπαράθεσή της με τους διαδηλωτές, όχι λόγω ανθρωπιστικής ευαισθησίας αλλά από το φόβο της αρπαγής του οπλισμού των ένστολων. Στην Αλεξάνδρεια συγκεκριμένα, οι αρχές δεν έκρυψαν τους φόβους τους ότι τα αστυνομικά τμήματα απειλούνται με λεηλασίες και απαλλοτρίωση του οπλισμού «έτσι ώστε οι διαδηλωτές να είναι οπλισμένοι απέναντι στη χούντα».

Στο μεταξύ ο «ξένος παράγοντας» παρεμβαίνει διακριτικά -συχνά επαναλαμβάνοντας την κινδυνολογία που εκτόξευε το καθεστώς Μουμπάρακ- ώστε να κατασταλεί το πνεύμα της εξέγερσης. Στην προσπάθεια αυτή, και την επιθυμία τους να εγκαταστήσουν ένα φιλοδυτικό καθεστώς στην Αίγυπτο, τόσο οι ΗΠΑ όσο και ο ευρωπαϊκός τύπος προωθούν το πολιτικό προφίλ του πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ και νυν υποψήφιου των προεδρικών εκλογών Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, και την ιδέα μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με τη δυνατότητα της χούντας να διορίσει τον μεταβατικό πρόεδρο. Σχέδια που -σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις- καταστρώνονται επειδή υπάρχει βάσιμος φόβος ότι η χούντα θα καταρρεύσει.

Αίγυπτος: πλατεία “απελευθέρωσης” βαμμένη με αίμα
Το πρωτοσέλιδο του αιγυπτιακού Indipendent, της νέας εβδομαδιαίας αγγλικής έκδοσης της Al Masry Al Youm, που κυκλοφόρησε το πρώτο της τέυχος την Πέμπτη, ήταν χαρακτηριστικό. Η φωτογραφία του άντρα που μέσα σε ένα πυκνό νέφος δακρυγόνων προσπαθεί να ανασάνει συμπυκνώνει την επιστροφή των χιλιάδων διαδηλωτών στην πλατεία Ταχρίρ, ενώ υπό το ερώτημα “Έτοιμοι για τις εκλόγές;” παλεύουν να χωρέσουν οι αντιφάσεις και κυρίως η απόσταση μεταξύ του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, που ανέλαβε την τύχη της χώρας μετά την πτώση Μουμπάρακ, και ενός λαού που έχει ήδη καταφέρει να εκθρονίσει έναν τύραννο.

Μετά από μήνες που η καταστολή που εφαρμόστηκε στο όνομα της μετάβασης θυμίζει έντονα το προηγούμενο καθεστώς, ενώ ο στρατό δεν φαίνεται διατεθειμένος να παραχωρήσει την πολιτική εξουσία, η πλατεία Ταχρίρ γέμισε ξανά την Παρασκευή, 20 Νοέμβρη, για την “υπεράσπιση της αιγυπτιακής επανάστασης”, εναντίον του στρατού. Όμως η βίαιη αντιμετώπιση όσων επέλεξαν να παραμείνουν διαδηλώνοντας και το βράδυ αποτέλεσε τη σπίθα μιας νέας εξέγερσης. Η αστυνομία προσπάθησε βίαια να εκκενώσει την πλατεία, κάνοντας χρήση δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών, με αποτέλεσμα η επόμενη μέρα αλλά και όλη η επόμενη εβδομάδα να φέρουν μαζί τους διαδηλώσει και συγκρούσεις σε όλη τη χώρα.

Η επιστροφή του λαού στην πλατεία Ταχρίρ επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Οι κινητοποιήσεις προκάλεσαν την παραίτηση της μεταβατικής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Εσάμ Σαράφ, την ίδια στιγμή που ο υπουργός Εσωτερικών Μανσούρ ελ Ασάουι έφτανε στο σημείο να προτείνει αναβολή των βουλευτικών εκλογώμ. Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι γρήγορα απέσυραν την πολιτική στήριξη προς τους διαδηλωτές, δημιουργώντας βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό τους, ειδικά στις σχέσεις τους με τη νεολαία.

Ο στρατός υποκριτικά και εκ των υστέρων ζήτησε συγνώμη για την “εκτεταμένη” χρήση βίας. Όμως για άλλη μια φορά κανείς δεν μπορεί να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση. Όχι τουλάχιστον όσο το σύνθημα “Ψωμί – Ελευθερία – Κοινωνική Δικαιοσύνη” συνεχίζει να βρίσκεται στα στόματα χιλιάδων στην πλατεία Ταχρίρ.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger