Κ.Ο.ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ:Ή αυτοί ή εμείς! Κάτω η κυβέρνηση της εξαθλίωσης!

Γενική πολιτική απεργία διαρκείας για να μην περάσουν τα νέα μέτρα!

Διαγραφή του δημοσίου χρέους
για να μην λιμοκτονήσει ο λαός

Εργάτες - εργάτριες, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες

    Ο καταιγισμός των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων δεν έχει τελειωμό. Η καπιταλιστική κρίση οξύνεται και βαθαίνει, τραβώντας στη δίνη της και άλλες χώρες στην Ευρώπη και παγκόσμια. Πρόκειται για μια βαθιά καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης κερδών – κεφαλαίων τα οποία δεν επανεπενδύονται διότι δεν αποφέρουν στους κατόχους τους τα προ της κρίσης κέρδη.

    Οι καπιταλιστές φορτώνουν την κρίση του δικού τους συστήματος στις πλάτες μας, κοινωνικοποιώντας τη ζημιά, ιδιοποιούμενοι όμως αυτοί τα κέρδη. Εκατομμύρια εργαζόμενοι απολύονται και μένουν άνεργοι, βαθαίνει η εκμετάλλευση, επιστρέφουν οι εργασιακές συνθήκες του 19ου αιώνα.

    Τα μνημόνια αποτελούν απάντηση των καπιταλιστών στην κρίση τους. Η ντόπια αστική τάξη αδυνατεί να ξεπεράσει από μόνη της την κρίση και έχει ανάγκη την στήριξή της από το ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές κεφάλαιο. Φυσικά η στήριξη αυτή  δίνεται με το αζημίωτο. Δίνεται με την παραχώρηση μέρους της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της στη χώρα, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (φυσικού, ορυκτού, επιχειρήσεων κ.α.,) τη δημιουργία ζωνών ελεύθερης εκμετάλλευσης κ.λπ.

    Αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα είναι η ταχύτατη μετατροπή της χώρας σε μία «ειδική ζώνη» της Ε.Ε., στην οποία θα εξασφαλιστούν προνομιακοί όροι για την κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, γιατί μόνο έτσι θεωρούν από κοινού η γερμανική και η ελληνική αστική τάξη ότι μπορούν να συνυπάρξουν μέσα στην Ε.Ε. Για το λόγο αυτό, προβλέπεται:

- Περαιτέρω απαξίωση της εργατικής δύναμης και συρρίκνωση των εισοδημάτων των μικροαστών
- Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και συρρίκνωση του δημόσιου τομέα
- Βίαιη αναδιανομή και του ιδιωτικού πλούτου, με πέρασμά του από την εργατική τάξη και τους μικροαστούς στο μεγάλο κεφάλαιο.

    Τα μέτρα αυτά, που δεν είναι τα τελευταία, συνεπάγονται μαζική εξαθλίωση, εξόντωση μέρους του πληθυσμού, μαζική μετανάστευση, εγκληματικότητα, εκφασισμό, άγρια κρατική καταστολή κ.λπ.
    Η σημερινή κυβέρνηση συγκροτήθηκε ακριβώς για να υλοποιήσει το μνημόνιο και να περάσει τα αντίστοιχα μέτρα. Έχει σκοπό να κρατήσει όσο αντέξει. Αποτελεί τη μόνη σήμερα επιλογή της αστικής τάξης και της Τρόικα.
    Για το λόγο αυτό ο μόνος τρόπος για να μην περάσουν τα μέτρα είναι: να φύγει η κυβέρνηση μαζί τους! Αλλιώς, παραμένοντας, θα παραμείνουν και τα μέτρα.
 Απέναντι στην προοπτική της διαρκούς χειροτέρευσης της κατάστασής της, της αύξησης της ανεργίας και της ανέχειας, στην διόγκωση του αριθμού των εξαθλιωμένων και στον εκφασισμό, η εργατική τάξη δεν μπορεί να δεχθεί την λύση της λιμοκτονίας.
Να μην επιτρέψουμε μια τέτοια προοπτική! Υπάρχει λύση, υπάρχει διέξοδος!

Η λύση είναι η οικοδόμηση εδώ και τώρα ενιαίου εργατικού πολιτικού μετώπου και η ανάδειξη  εργατικής κυβέρνησης!
   
    Ολόκληρη η εργατική τάξη μέσα από ένα ενιαίο πανεργατικό μέτωπο και σε συμμαχία με την φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες που καταστρέφονται και γίνονται εργάτες ή άνεργοι, πρέπει να ξεσηκωθεί και να δώσει τη μάχη για την ανατροπή της επίθεσης και της κυβέρνησης που την υλοποιεί, διεκδικώντας ταυτόχρονα τη διαγραφή του δημόσιου χρέους!

    Η εργατική τάξη μέσα από τις πλατιές οργανώσεις της πρέπει να οργανώσει άμεσα και να συντονίσει τον αγώνα της απέναντι στην αμείλικτη και αδυσώπητη επίθεση που δέχεται από τους κεφαλαιοκράτες, την κυβέρνηση και το κράτος τους, μέσα από μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Ο αγώνας αυτός για να έχει αποτελέσματα πρέπει να είναι μαζικός, ενωτικός, αποφασιστικός.

    Απέναντι σε μια τέτοια υπερεπείγουσα κατάσταση που δημιουργείται με την επίθεση των καπιταλιστών και στην προοπτική μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και του λαού να λιμοκτονήσει, οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν εργατική αναφορά πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Από τη συμβολή της κάθε εργατικής πολιτικής δύναμης σε μια τέτοια άμεση πολιτική προοπτική και διέξοδο, θα κριθεί η συνέπεια των διακηρύξεων τους με τις πράξεις τους. Στο βαθμό που δεν συμβάλουν σε μια τέτοια άμεση απάντηση, δίνουν τον απαραίτητο χρόνο στην κυβέρνηση να υλοποιήσει τα αντεργατικά – αντιλαϊκά σχέδιά της.

    Η μονομερής διαγραφή του χρέους είναι αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία οποιασδήποτε προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και της εργατικής τάξης, καθώς το σταμάτημα της εξυπηρέτησης του χρέους (πλην αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία) θ’ απελευθερώσει τεράστιους δημόσιους πόρους, ικανούς να χρηματοδοτήσουν την υγεία, την παιδεία και προγράμματα δημόσιων επενδύσεων τα οποία θα δώσουν δουλειά στους άνεργους.

Η ανάγκη της μονομερούς διαγραφής του χρέους συνδέει σε μιαν άρρηκτη ενότητα τον καθημερινό αγώνα για την ικανοποίηση των άμεσων οικονομικών αιτημάτων της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού,  με τον αγώνα  για την αποτίναξη της κηδεμονίας της ΕΕ και του ΔΝΤ.
    Η διαγραφή των χρεών των εργατικών οικογενειών, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων που προλεταριοποιούνται και η ευνοϊκή ρύθμιση των χρεών των μικροαστών της πόλης και του χωριού, είναι αναγκαία πολιτική που θα ανακουφίσει χιλιάδες νοικοκυριά και είναι εφικτή αν συνδυαστεί με τη μονομερή διαγραφή του δημόσιου χρέους.

    Η εργατική τάξη έχει συμφέρον να αναδείξει μια δική της κυβέρνηση η οποία θα καταργήσει τους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια, θα διαγράψει το χρέος, θα εθνικοποιήσει χωρίς αποζημίωση και υπό εργατικό έλεγχο τις τράπεζες, τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας και τις μεγάλες επιχειρήσεις, θα δώσει δουλειά με δικαιώματα σε όλους, θα ικανοποιήσει τα αιτήματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος, Θα αξιοποιήσει και θα αναπτύξει παραγωγικά σε όφελος του λαού τον πλούτο της χώρας, έξω από τους περιορισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Απαρχή της αγωνιστικής εφόρμησης της εργατικής τάξης για την ανατροπή της κυβέρνησης της φτώχειας και της πείνας,  μπορεί να αποτελέσει μια μαζική-ενωτική διαδήλωση στην ΔΕΘ, κόντρα στην πολυδιάσπαση και τον πολυκερματισμό της εργατικής δράσης, πράγμα που ευνοεί την κυβέρνηση.

κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ
www.anasyntaxi.gr
Σεπτέμβρης 2012