Στη νέα δημοσκόπηση της εταιρείας VPRC που δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Η Ελλάδα Αύριο", ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με δύο μονάδες της Νέας Δημοκρατίας αγγίζοντας το 30%. Η ΝΔ μένει δεύτερη με 28%. Μικρή άνοδο εμφανίζει και το κόμμα του Π. Καμμένου, 7%, ενώ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παρουσιάζουν πτώση, πέφτοντας στο 7,5% και 4% αντιστοίχως. Η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει το 12%. ΤΟ ΚΚΕ το 6% και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ 0,5%.
Ας τα πάρουμε ένα - ένα.
Δεν
χρειάζομαι γκάλοπ, για να δω ότι η ΝΔ θα πατώσει. Ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε
μπροστά. Ο κόσμος δεν θέλει νέα μέτρα, δεν αντέχει άλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο αντιμνημονιακό κόμμα
σε ποσοστά, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ βαράνε διάλυση, και μαζί να κατέβουν δύσκολα
μπαίνουν βουλή, οπότε, φυσικό είναι, να είναι πρώτος. Το τι θα
κάνει μετά όμως, αν θα γίνει νέο ΠΑΣΟΚ, ή θα φέρει επιτέλους χαμόγελο στον
κόσμο, είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, το οποίο εξαρτάται κυρίως από τον ίδιο.
Χαίρομαι,
πάντως, που το Τρίο Μούντζες της κυβέρνησης θα χάσει. Χαίρομαι επίσης για τη
δικαίωση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, όχι μόνο δεν έχει προβλήματα, όπως εύχονταν οι
δεξιοί, εξαπολύοντας μια άνευ προηγουμένου αντικομουνιστική προπαγάνδα, αλλά
κερδίζει. Φυσικά κερδίζει, γιατί είναι αξιόπιστη πολιτική δύναμη, που ουδέποτε
είπε το παραμικρό ψέμα. Ελπίζω η δυναμική αυτή να μεγαλώσει. Προσωπικά πιστεύω,
ότι και το διψήφιο ποσοστό και η 3η θέση είναι μέσα στις δυνατότητες.
Πάντως, όσο και να προσπαθούν να το μειώσουν, αναγκάζονται τελικά να δείξουν
άνοδο. Άσχετα, αν είναι μεγαλύτερη στην πραγματικότητα.
Μπορεί
και ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει και το ΚΚΕ να ανεβεί. Όπως έγινε το 1981. Αυτό γιατί η σημερινή πολιτική
του ΣΥΡΙΖΑ έχει στόχο τους πρώην οπαδούς του ΠΑΣΟΚ. Απόλυτα φυσικό, όμως απομακρύνει λίγο το ΣΥΡΙΖΑ από την Αριστερή πορεία, με αποτέλεσμα πολλοί Αριστεροί να ξαναγυρίζουν
στο ΚΚΕ.
Ακόμη,
η αλλαγή τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ (σωστή ως ένα σημείο, αφού θέλει όλους σχεδόν τους
πράσινους – πλην των κλεφτών), δείχνει ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι συγκοινωνούντα
δοχεία. Καλό για το ΚΚΕ, κακό για τον Φώτη και το ΠΑΣΟΚ. Τα δυο μικρά κόμματα (χε -
χε), θα απορροφηθούν σε μεγάλο βαθμό από το μεγαλύτερο κόμμα της Αντιπολίτευσης.
Οι εναπομείναντες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ εξάλλου, δεν χαίρονται καθόλου, που
παίζουν «τσόντα στη γαλάζια πολυκατοικία των σκανδάλων».
Οι
εκλογές είναι ένας τρόπος να εκφράζουμε τη γνώμη μας. Δεν είναι ο μόνος τρόπος.
Οι μαχητικές κινητοποιήσεις, οι απεργίες, οι καταλήψεις, οι πορείες, η
αποδοκιμασία των εκφραστών του συστήματος, η αλληλεγγύη είναι κλπ είναι μερικοί
άλλοι τρόποι έκφρασης της λαϊκής θέλησης. Η Επανάσταση
θα γίνει. Είναι Ιστορική Αναγκαιότητα. Όποτε υπήρχε αδικία σε τέτοια έκταση και
σε τέτοιο βαθμό, πάντα υπήρχε επανάσταση. Μπορεί να αργούσε λίγο, αλλά ερχόταν
πάντοτε. Το πώς αρχίζει ή εκδηλώνεται κάθε φορά, διαφέρει. Αλλά το αποτέλεσμα
είναι η αλλαγή, το τέλος του παλαιού και η αρχή ενός νέου κόσμου.
Με
ρωτάνε, είμαστε έτοιμοι για ριζοσπαστικές αλλαγές; Ναι. Ο λαός θέλει την ριζική
αλλαγή της πολιτικής. Σύμφωνοι, εγκλωβίστηκε, έκανε λάθος πριν δυο μήνες και
έβγαλε το δοσίλογο. Και πληρώνουμε όλοι αυτό το λάθος. Όμως τα πράγματα μπορεί
να γίνουν καλύτερα.
Αυτό
βέβαια εξαρτάται από τη δική μας συμμετοχή στην αντίσταση. Η οποία, όπως φαίνεται
μεγαλώνει, η οργή θα εκφραστεί, η ραγδαία αλλαγή θα υπάρξει. Αυτό που κάνουν τα
κανάλια είναι να ασκούν όλο και μεγαλύτερη πίεση σε ένα καζάνι που βράζει.
Λένε
τώρα ύπουλα. Η ΕΠΕΝ (χρυσή αυγή) έχει άνοδο. Έχω πει γιατί το λένε. Η ΠΟΛΑ πιάνει πάτο. Μέρος
των γαλάζιων γιδιών θα πάει στον καημένο, (τη ΝΔ πριν το Μνημόνιο). Μέρος θα πάει
στο ΣΥΡΙΖΑ, στα μικρότερα κόμματα ή την αποχή. Κομμάτι δεξιών θα πάει στους φασίστες της
Χρυσής Αυγής. Για το σύστημα είναι προτιμότερη η Χρυσή Αυγή κι από τον Καμμένο.
Αυτό,
γιατί είναι οι σωματοφύλακες των πλουτοκρατών. Είναι αντικομουνιστές και θα
κάνουν τα πάντα, για να μη θιγεί το σύστημα. Επιπλέον, έχουν πάρα πολλά ράμματα
για τη γούνα τους. Κάποιος βουλευτής λχ που χτυπά γυναίκες, μπορεί σήμερα να
κυκλοφορεί εντελώς ελεύθερος και να προκαλεί. Τυχαίο; Φαίνεται ότι αυτός που
πήρε αυτή την απόφαση, δεν βλέπει Αντ1. Ή μήπως ήταν μια ακόμα εντολή κάποιου, ένα
πολιτικό αλισβερίσι, σε ένα παζάρι μεταξύ κομμάτων; Οι ναζί, σε περίπτωση που
λακίσουν οι πράσινοι και ο Φώτης, θα στηρίξει, να το θυμάστε. Για να μη γίνουν
εκλογές.
Ακόμα,
αν ασχοληθούμε με αυτά που λένε τα φίδια, το σύστημα κερδίζει διπλά: ΑΛΛΑΖΕΙ Η
ΑΤΖΕΝΤΑ και δεν ασχολούμαστε με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ που εξοργίζει το 90%, αλλά με
εθνικιστικές κορώνες. Επομένως αποπροσανατολισμός. Επίσης, θα ακούγεται η «άποψη»
τους περισσότερο. Όπως με τον Κουβέλη πριν τις εκλογές, που μας τον σερβίρανε για δεύτερο.
Περισσότερο μίσος, ρατσισμός, φόβος, περισσότερη αντικομουνιστική υστερία.
Ο
κόσμος όμως τελικά, θα εκφραστεί κατά του καπιταλισμού. Επειδή θα κατανοήσει, ότι το
ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ. Το Μνημόνιο είναι όλα όσα αγωνίζονταν να
περάσουν, όσα υπερασπίζονταν οι πλουτοκράτες όλα αυτά τα χρόνια. Και φυσικά οι
φασίστες, που τους στήριζαν. Γι αυτό και χρειάζεται να δοθεί έμφαση στη σχέση
Καπιταλισμού – Μνημονίου – Ρατσισμού, όπου το ένα προϋποθέτει τα άλλα. Κάτι ακόμα: Αλήθεια
τραμπούκοι, πόσα παίρνουν οι φίλοι του κόμματος, που διορίστηκαν πρόσφατα; Όσο για
το μύθο ότι θα «δείρουν» τους κακούς μνημονιακούς κατέρρευσε. Σούζα κάθονται. Κι
ας λέει ο «φύρερ» ότι αηδιάζει εκεί μέσα. Τρώνε, πίνουν και τους μετανάστες
φοβερίζουν. Η αλήθεια φασίστες είναι φωτεινή. Και πάντα φαίνεται, όσο βαθύ και
να είναι το σκοτάδι. Όχι άνοδο δεν βλέπετε, αλλά έτσι και σας πάρουν μυρωδιά τι
σκαρώνετε, θα τρέχετε πρώτοι στα ελικόπτερα…
+ σχόλια + 3 σχόλια
Το 13% του ΚΚΕ μου φάινεται υπερβολικό, αν και με χαροποιεί.
Ας μην υποτιμάμε τους φασίστες.
Προσωπικά βλέπω δύσκολο να στηρίξουν, για να μη γίνουν εκλογές.
Θα το παίξουν έξυπνα το παιχνίδι μέχρι τέλους. Δε θα φανερωθούν ακόμα. Το σύστημα θα τους ενεργοποιήσει μόνο όταν πραγματικά κινδυνεύσει και δεν είμαι σίγουρη, πως με οποιεσδήποτε εκλογές μπορεί να κινδυνεύσει.
Ένας ΣΥΡΙΖΑ που έχει στόχο τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και απομακρύνεται από την Αριστερά και ένα ΚΚΕ που λέει πάντα την αλήθεια, αλλά παραμένει εντελώς ακίνδυνο συλλέγοντας πιστοποιητικά αστικής νομιμότητας, δεν είναι οι κίνδυνοι που θα ενεργοποιούσαν το σύστημα ώστε να χρησιμοποιήσει τις χρυσές του εφεδρίες.
Οι φασίστες πολύ φοβάμαι πως αυτή τη στιγμή απλώς υπάρχουν δεν είναι ενεργοποιημένοι στο βαθμό που θα μπορούσαν. Περιφέρονται απολαμβάνοντας δημοσιότητα και κατατρέχοντας αδύναμους.
Επίσης όσο δεν πρέπει να υποτιμούμε τους φασίστες, δεν πρέπει να υπερεκτιμούμε και το λαό. Τόσα χρόνια προπαγάνδας και κίβδηλων αναγκών και περίσσειας λάμψης προφανώς δεν έχουν πάει χαμένα.
Η κοινωνία μας δεν είναι αριστερή και δεν είναι όσο ακροδεξιές απόψεις αλλάζουν με τόση ευκολία την αντζέντα. Όσο ακραίες μισάνθρωπες ιδεολογίες κερδίζουν τέτοια ποσοστά και όση φαντασιώνονται ένα light αριστερό προφίλ για τον εαυτό τους και με δήθεν εναλλακτικό τρόπο στρέφονται σε ψευτοαριστερές τύπου Κουβέλη.
Δεν ξέρω, πιθανόν η λύση μας είναι να αντιληφθούμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα πως δε χρειαζόμαστε μια ισχυρή πλειοψηφία που θα μας απαλλάξει απ' τον καπιταλισμό-μνημόνιο-ρατσισμό μέσω των εκλογών, λες και στο σημείο που έχουμε φτάσει αυτό θα ήταν δυνατό.
Μια ριζοσπαστική ισχυρή μειοψηφία χρειαζόμαστε που θα βγεί μπροστά και θα τραβήξει εντέλει μεγάλο σύνολο της κοινωνίας στη συνέχεια.
Οι μεγάλες αλλαγές δεν έγιναν με πλειοψηφίες αλλά με ισχυρές μειοψηφίες που παρέσυραν λίγο πριν τη νίκη, τους μέχρι τότε άτολμους ή αδιάφορους.
Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν, είναι να αυξηθεί λίγο αυτή η ριζοσπαστική μειοψηφία, ώστε να γίνει και πιο ανυποχώρητη και να παρασύρει στο πέρασμά της την υπόλοιπη κοινωνία. Κάτι τέτοιο όμως ισχύει και για την αντίπερα όχθη και αν δεν κινηθούμε γρήγορα και αποφασιστικά θα κερδίσουν τον κόσμο οι φασίστες.
Υπάρχει ανάγκη να εκτιμηθούν τα πράγματα με μεγαλύτερη προσοχή και σε μεγαλύτερο βάθος. Η κοινωνική και πολιτική κατάσταση είναι τέτοια που αποδεσμεύει μικροαστικά και μεσοαστικά στρώματα από το σύστημα του αστικού διπολισμού. Αυτό ουσιαστικά έχει καταρρεύσει και η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων σήμερα είναι μεταβατική. Η κοινωνική βάση των μνημονιακών κομμάτων συρρικνώνεται και θα συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο κάτω από το βάρος της επίθεσης στα λαϊκά στρώματα. Γενικότερα η αστική τάξη αδυνατεί να ελέγξει την οικονομική κρίση και αυτό μεγαλώνει την πολιτική κρίση και την αποσύνθεση του πολιτικού της συστήματος. Πρέπει να κατανοηθεί ο χαρακτήρας της περιόδου που διανύουμε. Ασφαλώς δεν βρισκόμαστε σε μια φάση επαναστατικής κατάστασης, παρόλο που υπάρχουν οι προϋποθέσεις κοινωνικές και πολιτικές για κάτι τέτοιο και παρότι υπήρξαν γεγονότα προς μια τέτοια κατεύθυνση.(Ψήφιση Μεσοπρόθεσμου 29 Ιούνη 2011 , 19- 20 Οκτώβρη , 28 Οκτώβρη 2011 – πτώση του ΓΑΠ, 12 Φλεβάρη 2012).
Στην πολιτική κρίση και μπροστά στον κίνδυνο να διαμορφωθεί μια επαναστατική κατάσταση το ίδιο το σύστημα δίνει τη δική του απάντηση: τον εκφασισμό της κοινωνίας. Και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε ότι άσχετα από τα ποσοστά που δίνουν τα γκάλοπ στο ναζιστικό μόρφωμα ότι σήμερα είμαστε σε μια τέτοια πολιτική φάση. (άνοδος της ρατσιστικής και φασιστικής βίας , ανοχή ή και στήριξη από τους μηχανισμούς καταστολής , αδυναμία του κινήματος να την αντιμετωπίσει , ο ρατσισμός γίνεται πλευρά της κρατικής ιδεολογίας και πολιτικής )Σε ένα μικρό σχόλιο δεν μπορεί να συζητηθούν συνολικά τα αίτια αυτής της κατάσταση. Μόνο συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αντιμνημονιακό μπλοκ υπήρξε εργαστήρι παραγωγής ενός νέου εθνικισμού που διαμόρφωσε το κατάλληλο έδαφος για να αναδειχθούν κοινοβουλευτικά ένα ακροδεξιό και ένα καθαρά φασιστικό κόμμα , μαζί πάντα με το μεταναστευτικό που υπήρξε επίσης καταλυτικός παράγοντας για τη διαμόρφωση τέτοιων καταστάσεων.
Εκείνο που χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί είναι η ανάγκη δημιουργίας αντιφασιστικού μετώπου , κοινωνικού και πολιτικού , που θα θέσει ως βασικό του στόχο την απόκρουση του φασιστικού κινδύνου. Ένα τέτοιο μέτωπο θα πρέπει να συμπεριλάβει δυνάμεις της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και του αντεξουσιαστικού χώρου καθώς από συλλογικότητες συνδικαλιστικές και που συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανάγκη ν’ αποτραπεί αυτή η εξέλιξη. Αλλιώς οι εξελίξεις μπορεί να είναι γρήγορες και αναπότρεπτες.
« Ο ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΣΤΗΣ »
Δημοσίευση σχολίου