Όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την συμβολή καθεστωτικών δυνάμεων στο κουκούλωμα του προβλήματος, και εν τέλει στη διαχείριση του με έως και ιδιοτελείς σκοπούς.
Ανώνυμα κατά καιρούς έχουν καταγγελθεί διάφορα. Σήμερα οι καταγγελίες γίνονται και επώνυμα καθώς ο μηχανισμός που για χρόνια παίζει με τη διαχείριση της ανεργίας και χρησιμοποιεί τους άνεργους σαν εκλογικούς πελάτες, έχει φτάσει στο σημείο να βάζει τους άνεργους να φαγωθούν μεταξύ τους.
Χαρακτηριστική η καταγγελία από την Πάτρα όπου μία από τις άνεργες καταγγέλλει ότι αντί να προσλάβουν την ίδια, πήραν άλλη. Η καταγγελία, πέρα από το ότι αποκαλύπτει τον "μισθωτό εθελοντισμό", δηλαδή την απατεωνιά όσων με εργαλείο τον εθελοντισμό τσακίζουν τους εργαζόμενους που καλούνται να προσφέρουν "εθελοντικά" την εργασία τους σε υπηρεσίες που το κράτος είναι υποχρεωμένο να καλύπτει με εργαζόμενους με πλήρη δικαιώματα, είναι χαρακτηριστική και για την "ανθρωποφαγία" που καλλιεργείται από τους σύγχρονους δουλεμπόρους που εμφανίζονται ως φιλάνθρωποι.
Παραθέτουμε την επιστολή της εργαζόμενης όπως δημοσιεύθηκε σε site της περιοχής:
«Το Κοινωνικό Παντοπωλείο είναι η Τράπεζα Τροφίμων. Ήμουν το μοναδικό άτομο, εξ όσων είχαν υποβάλλει αίτηση, που είχε αποδεδειγμένη εμπειρία, καθώς είχα εργαστεί για 1,5 χρόνο ως συμβασιούχος (4ωρη) στην Τράπεζα Τροφίμων.
Η σύμβασή μου είχε λήξει τον Οκτώβριο του 2011. Είμαι 1000% σίγουρη ότι δεν υπήρχε άλλο άτομο με εμπειρία στην Τράπεζα Τροφίμων καθώς οι ανάγκες για Διοικητικό προσωπικό καλύπτονταν με μόνιμους υπαλλήλους του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων, και γνώριζα πολύ καλά ποιος ακριβώς είχε εργαστεί στην ίδια θέση. Η μόνη κοπέλα που είχε εμπειρία στην Τράπεζα Τροφίμων ως Διοικητικό Προσωπικό και σαν συμβασιούχος, ήταν η προκάτοχός μου (εργαζόταν 1,5 χρόνο με την ίδια σύμβαση κι αυτή), αλλά είναι πάνω από 30 ετών, οπότε δεν έκανε καθόλου αίτηση στη ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΜΚΕ.
Τα κριτήρια με τα οποία μοριοδότηθηκα περιλάμβαναν και συνέντευξη η οποία είχε και το μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας 0,40,ενώ η εργασιακή εμπειρία είχε 0,30. Επιπλέον, τα μόρια που μπορούσε να συγκεντρώσει κάποιος για την εμπειρία ήταν 30, ενώ από τη συνέντευξη από 0-90. Με λίγα λόγια, μπορούσαν να προωθήσουν όποιον ήθελαν. Κι αυτό έκαναν. Όταν πήγα για συνέντευξη η κυρία στη ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΜΚΕ που μου έκανε τη συνέντευξη δε με ρώτησε απολύτως τίποτα, από μόνη μου της είπα κάποια πράγματα για την Τράπεζα Τροφίμων, σε 2 λεπτά είχαμε τελειώσει. Αυτό ήταν όλο».
Από τα παραπάνω γίνεται προφανές ότι σε κάθε περίπτωση για τους εργαζόμενους πρέπει να ναι καθαρό: Οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι υποχρέωση του κράτους, πολύ περισσότερο που είναι ήδη προπληρωμένες από την εργατική τάξη - συνολικά τα λαϊκά στρώματα μέσα από την φορολογία. Για την παροχή τους πρέπει να απασχολούνται εργαζόμενοι με πλήρη δικαιώματα. Πρόσθετα: Κάθε εργάτης αντί να ανταγωνίζεται με τον συνάδελφό του για το ποιός θα εξασφαλίσει την εύνοια του "νταβατζή" - εκμεταλλευτή (ακόμα κι όταν αυτός εμφανίζεται ως δημόσια υπηρεσία), οφείλει να οργανωθεί στο σωματείο του (κι αν δεν υπάρχει να πάρει πρωτοβουλία για να στηθεί) και σαν εργάτης που διεκδικεί το αυτονόητο - δουλειά με πλήρη δικαιώματα - να παλέψει για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Ακόμα περισσότερο, από την εμπειρία που αποκτούν μέσα από την άγρια εκμετάλλευση της ανάγκης τους, οι εργάτες οφείλουν αντί να "σφάζονται" μεταξύ τους, να ψάξουν να βρουν το δρόμο που θα τους οδηγήσει στην κατάργηση των εκμεταλλευτών.
Η ανεργία δεν είναι πρόβλημα που λύνεται στον ανταγωνισμό μεταξύ εργατών, αλλά μόνο στην προοπτική κατάργησης της αιτίας που την δημιουργεί. Κι αυτή, η αιτία, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που με την δημιουργία του εφεδρικού στρατού των ανέργων χτυπάει άγρια και τους άνεργους και όσους έχουν ακόμα μεροκάματο.
ΠΗΓΗ 902
Δημοσίευση σχολίου