«Αθώοι» τραμπούκοι

Από το "Ποντίκι"

Η ουσία που διαφεύγει τεχνηέντως είναι ότι σε σειρά επιθέσεων εις βάρος μεταναστών από χρυσαυγίτες - ενδεικτικά στα Πατήσια, την Κυψέλη και τα Πετράλωνα - ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε το κριτήριο της «επιβαρυντικής περίπτωσης», ενώ, αντίθετα, στους επιτιθέμενους, κόντρα σε κάθε λογική, αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της αυτοάμυνας και πέσανε στα μαλακά.

Οι συγκρίσεις με την ποινική αντιμετώπιση που είχαν οι λεγόμενοι «τρομοκράτες της κατσαρόλας» τσακίζουν κόκαλα, δεδομένου ότι στη δεύτερη περίπτωση οι κατασταλτικές αρχές έπεσαν πάνω σε αυτούς τους παράτολμους πιτσιρικάδες με όλο τους το μένος, επιβεβαιώνοντας την υποψία ότι το κράτος δείχνει μονόπαντα το σκαιό του πρόσωπο, όταν απονέμει επιλεκτικά τον... «τίτλο» του «εχθρού της Δημοκρατίας».

Η ώσμωση κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας με τη Χρυσή Αυγή έχει επανειλημμένως αποκαλυφθεί, αλλά αντί να απολογείται ο Δένδιας επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργώντας με την αμέριστη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ και την αμέτοχη όπως πάντα ΔΗΜΑΡ τη βολική θεωρία των «δύο άκρων», η οποία ανεβάζει τις μετοχές της ναζιστικής οργάνωσης και τη βοηθά, ταυτίζοντας την ανεπίτρεπτα με την Αριστερά, να προβάλλει ως η αναδυόμενη αντισυστημική δύναμη.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι μνημονιακές δυνάμεις και ιδίως η ΝΑ, ως αυθεντική Δεξιά, που φλερτάρει με τη Χρυσή Αυγή, δεν έχει τίποτε να φοβάται από την ακροδεξιά εκδοχή της. Το ηθικό επιμύθιο της ελληνικής δικτατορίας έδειξε ότι η χούντα παρέλαβε μια καθημαγμένη και παραπαίουσα μέσα στο αίμα και τη βία Δεξιά, την οποία από τα πρωτοφανή επίπεδα του 30%, το '67, έφτασε το 1974 να την παραδώσει άσπιλη και αμόλυντη στο 54,3%!...

Παρά το γεγονός ότι η Χ.Α. διεμβολίζει αποτελεσματικά το δεξιό ακροατήριο, οι επικοινωνιακοί αστέρες της τρικομματικής επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ με την αβάντα της διατεταγμένης δημοσιογραφίας, προκειμένου να του κόψουν τα φτερά, αδιαφορώντας αν με τον τρόπο αυτόν, πριονίζουν την τελευταία δυνατότητα ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού τοπίου.