Ο καπιταλισμός δεν είναι καπιταλισμός. Είναι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς...
Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ιμπεριαλισμός. Είναι παγκοσμιοποίηση...
Οι βομβαρδισμοί λαών δεν είναι βομβαρδισμοί. Είναι προληπτική δράση...
Οι δολοφονίες αμάχων δεν είναι δολοφονίες. Είναι παράπλευρες απώλειες...
Η απόλυση και η ανεργία δεν είναι ούτε απόλυση ούτε ανεργία. Είναι εργασιακή εφεδρεία, είναι διαθεσιμότητα, καμιά φορά είναι και κινητικότητα...
Η μισοανεργία δεν είναι μισοανεργία. Είναι απασχολησιμότητα...
Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι εργασιακός μεσαίωνας. Είναι εκ περιτροπής εργασία...
Οι μίζες δεν είναι μίζες. Είναι χορηγίες...
Το κουκούλωμα της αρπαχτής, της λαμογιάς και της διαφθοράς, δεν είναι κουκούλωμα. Είναι κάθαρση...
Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου δεν είναι ξεπούλημα. Είναι αξιοποίηση, άσε που συνήθως είναι και επένδυση...
Η ιδιωτικοποίηση δεν είναι ιδιωτικοποίηση. Είναι μετοχοποίηση...
Η μετατροπή της χώρας σε ενέχυρο και σε υποθήκη δεν είναι ούτε ενέχυρο ούτε υποθήκη. Είναι εμπράγματη εγγύηση...
Η καταστροφή κεφαλαίου δεν είναι καταστροφή κεφαλαίου, η ληστεία ακόμα και των καταθέσεων, όπως έγινε στην Κύπρο, δεν είναι ληστεία. Είναι κούρεμα...
Η στάση πληρωμών δεν είναι στάση πληρωμών. Είναι πιστωτικό γεγονός...
Η πτώχευση δεν είναι πτώχευση. Είναι επιλεκτική χρεοκοπία...
Το «δεν πληρώνω», όταν το λέει το κράτος στον πολίτη, δεν είναι «δεν πληρώνω». Είναι τακτοποίηση οφειλών εν αναστολή...
Τα λουκέτα στα σχολεία, δεν είναι λουκέτα. Είναι συγχωνεύσεις...
Η αποδιοργάνωση των νοσοκομείων δεν είναι αποδιοργάνωση. Είναι αναδιάρθρωση...
Η κτηνωδία να στερούνται οι καρκινοπαθείς τα φάρμακα τους δεν είναι κτηνωδία. Είναι εξορθολογισμός...
Οι επιστρατεύσεις δεν είναι επιστρατεύσεις. Είναι ομαλή δημοκρατική λειτουργία...
Ο φασισμός της ανεξέλεγκτης δράσης των ναζιστικών συμμοριών, ο ρατσισμός, ο εκφασισμός των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν είναι φασισμός και ρατσισμός. Είναι επανακατάληψη των πόλεων...
Η εκμετάλλευση των ανθρώπων, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η φτωχοποίηση του λαού, οι περικοπές σε μεροκάματα και συντάξεις, δεν είναι εκμετάλλευση, δεν είναι διάλυση, δεν είναι περικοπές, δεν είναι φτωχοποίηση. Είναι προσαρμογή...
Η κινεζοποίηση των μισθών δεν είναι κινεζοποίηση. Είναι ανταγωνισμός...
Η επιστροφή του κρατικομονοπωλιακού Λαοκόοντα στην εποχή της Ούλεν, της Πάουερ, της Πεσινέ και του Τομ Πάπας δεν είναι κρατικομονοπωλιακή σύμφυση. Είναι επιχειρηματικότητα...
Η λυκοσυμμαχία εντός της ΕΕ δεν είναι λυκοσυμμαχία. Είναι εταιρική σχέση...
Το χαράτσι δεν είναι χαράτσι. Είναι τέλος ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών...
Τα Μνημόνια δεν είναι Μνημόνια. Είναι ευλογία...
Οι παρακεντέδες του Τύπου και των ΜΜΕ, η ενσωματωμένη δημοσιογραφία στο κλαμπ των εφοπλιστών, των εργολάβων και των πετρελαιάδων, δεν είναι παρακεντέδες και ενσωματωμένη καθεστωτική δημοσιογραφία. Είναι ελευθεροτυπία...
Η πλύση εγκεφάλου των σοβαροφανών του γκεμπελισμού, από κοινού με το πολιτικό κατιναριό που καθημερινά περιφέρει τη γελοιότητα και την καφρίλα του στα τηλεστασίδια, δεν είναι γκεμπελισμός και κατιναριό. Είναι διάλογος...
Αυτό είναι το «λεξικό» του καθεστώτος της ημετέρας δημοκρατίας. Το «λεξικό» είναι διαδεδομένο και στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Ειδικά στην Ελλάδα, όμως, μπορούμε να είμαστε περήφανοι: Εδώ έχουμε τη Νέα Δημοκρατία. Έχουμε το ΠΑΣΟΚ. Έχουμε και τη ΔΗΜΑΡ.
Εδώ, δηλαδή, έχουμε μια συγκυβέρνηση που τα κόμματα που την απαρτίζουν, με τόση προϋπηρεσία στο «άλλα λέω, άλλα πιστεύω, άλλα εννοώ και άλλα κάνω», δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν αναγάγει σε επιστήμη το διασυρμό των εννοιών μέσα από την αποκολοκύνθωση των λέξεων.
Να, όμως, που ακόμα και για τα κόμματα της εγχώριας τρόικας, όση εμπειρία κι αν διαθέτουν, είναι πολύ δύσκολο να γίνει η υπέρβαση κάποιων ορίων.
Έτσι, οι κύριοι που κυβερνούν και η τάξη που τους χρησιμοποιεί για να κυβερνούν, θα έχουν -αργά ή γρήγορα- να αναμετρηθούν με έναν λαό που κανένα καθεστωτικό «λεξικό» και καμία πλύση εγκεφάλου δεν θα του αλλάξει άποψη για τις έννοιες που κρύβουν λέξεις όπως:
Τσίπα.
Φιλότιμο.
Αξιοπρέπεια.
Οσο μάλιστα πιο κρίσιμες αναδεικνύονται οι ώρες που διανύουμε, όσο πιο βαριά δένεται ο τόπος στο μαγκανοπήγαδο της δυστυχίας και της ανασφάλειας, με τόσο μεγαλύτερη σφοδρότητα, με τόσο μεγαλύτερη ταχύτητα πρέπει να πεταχτούν στα αζήτητα, εκεί που τους αξίζει, όσοι χωρίς τσίπα και χωρίς φιλότιμο προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και καταδυναστεύουν τη ζωή του λαού.
Δημοσίευση σχολίου