Τώρα που το κλίμα αισιοδοξίας είναι στα ύψη, την ώρα που τα φώτα της Συνδιάσκεψης έκλεισαν και τρέχουμε να μεταλαμπαδεύσουμε την ελπίδα μας στον ελληνικό λαό, τη στιγμή που τα γεγονότα μας υπερφαλαγγίζουν ασταμάτητα αλλά εμείς παραμένουμε ονειροπόλοι και ρομαντικοί, πιστοί στην ουτοπία που όλοι περιμένουμε, νομίζουμε ότι, ίσως, θα έπρεπε και κάποιος να κάνει τον συνήγορο του διαβόλου σε μια δίκη που είναι, εξ ορισμού, προδιαγεγραμμένη η απόφαση.
Βιώνουμε ένα παγκόσμιο, συγκρουσιακό και εξεγερσιακό κλίμα άνευ προηγουμένου. Ίσως, μόνο το 1848 με τις επαναστάσεις του και τα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση του 1917, μπορούν να συγκριθούν με την ρευστότητα της κατάστασης, η οποία, παρεμπιπτόντως, εξακτινίζεται σε ολόκληρο ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου