Οι πολιτικοί, η επίθεση στη Συρία, και τα «οφέλη»

Πηγή: "Οικοδόμος"

Σαν αφιονισμένες ύαινες κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης προπαγανδίζουν για τα «οφέλη» από μια συμμετοχή της χώρας στην διαφαινόμενη επίθεση των γιάνκηδων στη Συρία. Την ίδια στιγμή η ορντινάντζα του –«προτύπου» πολλών «αριστερών» στην Ελλάδα- Ομπάμα, Κάμερον, έβαλε μαύρη πλερέζα γιατί δεν κατάφερε να πείσει τους βουλευτές της χώρας του, που δεν δέχτηκαν (τουλάχιστον σε αυτή τη φάση) συμμετοχή της Βρετανίας στον πόλεμο. Αντίθετα, ο Ολάντ (άραγε σας δροσίζει ακόμα σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ ο… «άνεμος» που φυσάει μετά την εκλογή του;) είναι αποφασισμένος να στείλει στρατό στη Συρία «με ή χωρίς τη Μ. Βρετανία», για να πάρει ένα μάθημα ο «δικτάτορας» Άσσαντ και το «καθεστώς» του (μέσα σε εισαγωγικά τα λόγια του).

Όσοι δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα «επίθετα» που συνοδεύουν τους πολιτικούς, θα μπορούν να ξεχωρίσουν ποιοι από τους προαναφερόμενους είναι «συντηρητικοί» (δηλαδή… «δεξιοί») και ποιοι «σοσιαλιστές» (δηλαδή… «προοδευτικοί» και «αριστεροί»). Αν όμως δώσουν την ίδια σημασία και στην πολιτική που εκείνοι ασκούν (στη χώρα τους και διεθνώς) θα μπορέσουν να διακρίνουν πως δεν είναι τα «κοσμητικά επίθετα» που τους κάνουν λιγότερο ή περισσότερο πιστούς υπηρέτες της τάξης των καπιταλιστών και των άλλων αρπαχτικών. Αυτά (τα «επίθετα») είναι για τη μάζα, την πλέμπα,  που διατρανώνει την αντίστασή της στα καφενεία και τις λαϊκές αγορές, εξαντλώντας -στην «καλύτερη» περίπτωση- την οργή της σε σιχτίρια, μούντζες και κατάρες, με τη συνοδεία και άλλων ακόμα «κοσμητικών», όπως «λαμόγια», «προδότες», πουλημένοι» κλπ.

Όσο ο λαός θα καταδέχεται να παραμένει «μάζα» και όσο θα αποδέχεται να τον αντιμετωπίζουν ως πλέμπα, όλοι αυτοί  (που όχι από παχυδερμισμό αλλά από άριστη γνώση άσκησης της πολιτικής δεν ιδρώνει τ’ αυτί τους από τα «κοσμητικά επίθετα») και η τάξη που υπερασπίζονται, θα ορίζουν τις τύχες του Ιράκ, της Συρίας, της Ελλάδας, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη-κέρδη, πάνω στο αίμα των αθώων ανθρώπων που θα χύνεται, είτε με «συντηρητικές» είτε με «σοσιαλιστικές» αποφάσεις,  από τα κανόνια των ιμπεριαλιστών.