Του Θανάση Καρτερού - Hot Doc
0 Πάγκαλος έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο της μόδας. Εφημερίδες, περιοδικά, διαδικτυακοί τόποι, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ασχολούνται σχεδόν καθημερινά μαζί του. Όπως και μια στρατιά από θυμωμένους, οι οποίοι έχουν αναπτύξει έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό ποιος θα εφεύρει την πιο ταπεινωτική ειρωνεία, τον πιο ακραίο χαρακτηρισμό, την πιο ευφάνταστη βρισιά. Ενώ δεν λείπουν ακόμα και θερμά επεισόδια: Του έχουν επιτεθεί φραστικά σε κάποιες εμφανίσεις του, τον έχουν λούσει με βρισιές, με κατάρες, με γιαούρτια και, κατά μια γαργαλιστική εκδοχή, του έχουν κατάσχει και το ψάρι που ετοιμαζόταν να φάει σε ψαροταβέρνα.
Γιατί όλος αυτός ο ντόρος; Μα γιατί ο Πάγκαλος, για να χρησιμοποιήσουμε μια λαϊκή έκφραση, δεν βάζει γλώσσα μέσα. Κάθε τόσο θα εμφανιστεί με άλλη μια προκλητική δήλωση, άλλη μια εμπρηστική ατάκα, άλλη μια προσβλητική για κάποιους συνέντευξη .Έχει μάλιστα αποδειχτεί ότι είναι ανεξάντλητος στη χρήση του λόγου και των λέξεων με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξοργίζει κάθε φορά που μιλάει όλο και περισσότερους και να κάνει τη στρατιά των εχθρών του όλο και μεγαλύτερη.
Αν ο σαρκασμός, η πρόκληση, η προσβολή, μπορούν θα θεωρηθούν τέχνη, τότε μπορεί και ο Πάγκαλος να θεωρηθεί καλλιτέχνης και μάλιστα στρατευμένος. Και γιατί στρατευμένος; Γιατί όσο βέβαιο είναι ότι απολαμβάνει ως καλλιτεχνική δημιουργία να προκαλεί, να εξοργίζει και να στρατολογεί εχθρούς, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι όσα λέει έχουν συνέπεια και υπηρετούν κάποιο στόχο. Κι ας τον θεωρούν ορισμένοι αφοσιωμένο στην τέχνη -της πρόκλησης- για την τέχνη. Κάνουν λάθος. Ο Πάγκαλος δεν στολίζει ποτέ, για παράδειγμα, τον Σαμαρά - προτιμά να κάνει τρεις παράδες σε κάθε ευκαιρία τον Τσίπρα και το ΚΚΕ. Δεν τσακίζει ποτέ με τη γλώσσα του τα κόκαλα των Αμερικανών - προτιμά τα κόκαλα δημοσίων υπαλλήλων και πάσης φύσεως απεργών. Δεν δαγκώνει ποτέ τα μνημόνια και όσα αυτά επιφέρουν - προτιμά να δαγκώνει όσους αντιστέκονται σ' αυτά.
Γενικά, αν ασχοληθεί κανείς με την ουσία των κατά καιρούς δηλώσεων του, ξεπερνώντας την παρόρμηση της μούντζας και της βρισιάς που προκαλούν, θα δει ότι έχουν και αρχή και μέση και τέλος. Στηρίζει τα μνημόνια, την αναγκαιότητα τους, την κυβέρνηση τους, τα σκληρά μέτρα τους, τη λογική τους.
Και σιχτιρίζει τα θύματα των μνημονίων, όσους αντιστέκονται, όσους δυσανασχετούν, όσους ψάχνουν ή προτείνουν εναλλακτικές λύσεις.
Με λίγα λόγια, ο Πάγκαλος παίζει τον ρόλο του τρελού στο χωριό των μνημονίων. Λέει με τον δικό του εμπρηστικό τρόπο όσα οι άλλοι του είδους προσπαθούν να πουν και να περάσουν με το σεις και με το σας. Δεν θα πρέπει λοιπόν να τον αδικούμε. Και μόνο για τη ρήση του «μαζί τα φάγαμε» η μνημονιακή Ελλάδα του χρωστάει αριστείο τιμής. Αν μάλιστα προσθέσουμε σ' αυτό την ακραία προσφορά του στη θεωρία των δύο άκρων, στην καταγγελία της αριστεράς, στην προώθηση του κοινωνικού αυτοματισμού, στο ξέπλυμα των Αμερικανών και στη διάδοση γενικώς της χυδαιότητας ως ρεαλισμού και της αντίστασης ως βλακείας, αν όχι και προδοσίας, τότε θα έπρεπε να του στήσουν προτομή εν ζωή με την επιγραφή: Θεόδωρος Πάγκαλος, ο δικός μας άνθρωπος. Διότι αυτός, μακράν από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, νυν ή πρώην, εκφράζει με τέτοια καλλιτεχνική δημιουργικότητα τη χυδαιότητα της σημερινής τάξης πραγμάτων...
Του Μάριου Αραβαντινού
Βουλευτής και υπουργός κατ' επάγγελμα ο Θεόδωρος Πάγκαλος καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής διαδρομής του, αλλά και μετέπειτα, στιγμάτισε με τις επιλογές και τις εμπρηστικές δηλώσεις του τη δημόσια ζωή του τόπου, ενδεχομένως μάλιστα επηρέασε και τα συμφέροντα της χώρας.
0 Θεόδωρος Πάγκαλος απέκτησε, την περίοδο της υπόθεσης Οτσαλάν, το προσωνύμιο «ο μεγάλος τραγουδιστής». Τα κατά καιρούς κελαηδίσματα του πρώην υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, όλα σε περιόδους κρίσεων ή σημαντικών εξελίξεων, έχουν μια χροιά μυστηρίου και πάντοτε προκαλούν αντιδράσεις. 0 Πάγκαλος μ' έναν αν μη τι άλλο έντεχνο τρόπο υποβαθμίζει τα γεγονότα, προσφέροντας συχνά πυκνά άλλοθι σε ανθρώπους που μια δεδομένη περίοδο βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα αφορά την υπόθεση των παρακολουθήσεων από τις ΗΠΑ. 0 Πάγκαλος, λέγοντας ότι «και εμείς παρακολουθούσαμε τους αμερικανούς πρέσβεις», προσέφερε στους Αμερικανούς το τέλειο άλλοθι και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων την άσημη Ελλάδα, η οποία επίσης κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα. Το δεδομένο είναι ένα: 0 Θεόδωρος Πάγκαλος δείχνει να αγνοεί τη βαρύτητα των λεγομένων του, βρισκόμενος πάντοτε με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Όχι όμως για καλό.
Έτσι αντιμετωπίζει όλα τα κόμματα -πλην του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και της ΝΔ- ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Σε μια προκλητική δήλωση του στην εκπομπή «Στα Άκρα» της κατά τ' άλλα κομμουνιστικής ΕΡΤ, ο πρώην υπουργός έλεγε: «Η επίθεση εναντίον των πολιτικών είναι επίθεση εναντίον του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Δυνάμεις της Βουλής οι οποίες αγγίζουν το 40% είναι δυνάμεις αντικοινοβουλευτικές. Έχουμε θανάσιμο κίνδυνο». Με τόση ευκολία ο Πάγκαλος τσουβάλιαζε όλα τα κόμματα, για να αναρωτηθεί μετά ποιος άνοιξε την πόρτα στη Χρυσή Αυγή.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά τα 'Ιμια και το φύσημα του στρατηγού ανέμου, ο Πάγκαλος απέκτησε αισθήματα ντροπής και εθνικοφροσύνης. Μιλώντας στο Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, τον Μάιο του 2010, είπε μεταξύ πολλών άλλων: «Αισθάνομαι ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζομαι να αγοράζω όπλα που δεν μας χρειάζονται [...] για φανταστικό κίνδυνο που προκύπτει από μια αντιπαράθεση που είναι δυνατό και πρέπει να λυθεί πολιτικά», ενώ σημείωσε ότι «δουλειά ορισμένων διπλωματών είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές». Ο ίδιος άνθρωπος που τα προηγούμενα χρόνια μιλούσε για τουρκική απειλή.
Γνωστός για την αβροφροσύνη και τους λεπτούς του τρόπους, σπουδαγμένος στο Παρίσι γαρ, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου έξω από το Μέγαρο της Βουλής, είπε: «Ρε, δεν γαμιέσαι πρωί πρωί». Ευχή και κατάρα από τον κατά τ' άλλα ευγενή Πάγκαλο.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μη χρεώνοντας προφανώς στον εαυτό του ευθύνες για όσα συμβαίνουν στον τόπο, βάλθηκε να βρει τους ενόχους στο πρόσωπο δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών, αστυνομικών κ.ο.κ. Σε μια κρίση του, σχολιάζοντας τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας, δήλωσε: «Ο πιο αντιπαραγωγικός κλάδος του ελληνικού λαού είναι οι στρατιωτικοί και τα σώματα ασφαλείας», ενώ παλαιότερα είχε φροντίσει να χαρακτηρίσει κοπρίτες τους δημοσίους υπαλλήλους, δηλώνοντας γι' αυτούς: «Όταν στο δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη, επειδή σε ψηφίζει η οικογένεια του, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή».
Ο Πάγκαλος συμμετέχει, τον Μάρτιο του 1985, σε συμβούλιο κορυφής, όπου αντικαθιστά ως υπουργός Εξωτερικών τον πρωθυπουργό. Κι ενώ ετοιμάζεται να πάρει τον λόγο, η τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας Μάργκαρετ Θάτσερ, αγνοώντας προφανώς ότι το μικρόφωνο της είναι ανοιχτό, λέει: «Who is this fat;» ή, στα ελληνικά, «Ποιος είναι αυτός ο χοντρός;». «Σε έχει γαμήσει ποτέ χοντρός;» απαντά δίχως δισταγμό ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Για κακή του τύχη, η κουβέντα του μεταφράστηκε.
Μιλώντας στην ισπανική El Mundo για τα σενάρια επιστροφής στη δραχμή το καλοκαίρι του 2011, ο Θεόδωρος Πάγκαλος θέτει το δίλημμα «μεσοπρόθεσμο ή τανκς». Κατά την άποψη του, αν δεν περνούσε το μεσοπρόθεσμο την επόμενη ημέρα, θα έβγαιναν στους δρόμους τα τανκς για να προστατέψουν τις τράπεζες, αφού δεν θα υπήρχε αστυνομία. «Θα ξεσπάσουν ταραχές σε όλη τη χώρα, τα καταστήματα θα αδειάσουν και μερικοί άνθρωποι θα πηδήξουν από τα παράθυρα», είχε προβλέψει.
Οι απανταχού μακαρθιστές βλέπουν επί δεκαετίες τώρα παντού κομμουνιστικές συνωμοσίες. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος τις αντιλήφθηκε όταν έκλεισε η ΕΡΤ, την οποία δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «όργανο των κομμουνιστών». Πρόσφατα, λοιπόν, ο άλλοτε κραταιός υπουργός, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, είπε: «Δεν βλέπατε ότι η ΕΡΤ που διαλύθηκε ήταν προπαγανδιστικό όργανο, αυταρχικό και ολοκληρωτικό, ενός κόμματος που είχε το 5-10-20% του ελληνικού λαού; Κομμουνιστικό όργανο ήταν η ΕΡΤ».
Το κίνημα των αγανακτισμένων διαδίδεται. Ο Πάγκαλος σ' ένα παραλήρημα του μπερδεύει τους απαυδισμένους πολίτες, οι οποίοι ειρηνικά διαμαρτύρονται σε όλη την Ελλάδα, με κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες. Μιλώντας στο γαλλικό κανάλι France 5 λέει σε άπταιστα γαλλικά, πλην όμως με μερσεγέζικη προφορά: «Ce sont des communistes, ce sont des fascistes et ce sont des cons». Δηλαδή, σε απλή μετάφραση: «Είναι κομμουνιστές, είναι φασίστες και είναι και μαλάκες».
Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος, παππούς του σύγχρονου, θα είχε οπωσδήποτε πολλά κοινά με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, σίγουρα όμως όχι με τον Αλέξη Τσίπρα. Στο μυαλό του εγγονού Πάγκαλου, ωστόσο, αυτά τα δύο πρόσωπα συνδέονται. Όπως ο ίδιος έχει γράψει στο Twitter του, «είναι οι μόνοι μετά τη μεταπολίτευση πρωθυπουργοί που δεν σπούδασαν ή έζησαν στο εξωτερικό». Πέρα από την απολύτως ατυχή σύγκριση, ο κ. Πάγκαλος φαίνεται να αγνοεί ότι, πρώτον, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν διετέλεσε πρωθυπουργός μετά τη μεταπολίτευση και, δεύτερον, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει διατελέσει ποτέ. Ο ίδιος αργότερα χαρακτήρισε τον Τσίπρα «κάφρο και αγράμματο».
Είναι ίσως η γνωστότερη δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου. Προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να αποποιηθεί των όποιων ευθυνών του ίδιου και των υπολοίπων της συνομοταξίας των πολιτικών, δήλωνε από τα έδρανα της Βουλής: «Η απάντηση στην κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας, 'πώς τα φάγατε τα λεφτά;', που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: σας διορίσαμε, τα φάγαμε όλοι μαζί».
Η κρίση των Ιμίων βρίσκεται στο αποκορύφωμα της. Το ημερολόγιο γράφει 30 Ιανουαρίου 1996, όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σε μια προσπάθεια να αποσοβήσει τη διαφαινόμενη σύρραξη και απευθυνόμενος στον ναύαρχο Λυμπέρη, τότε αρχηγό ΓΕΕΘΑ, αναρωτιέται «αν θα μπορούσε να πάρει τη σημαία ο αέρας να τελειώνει η ιστορία». Η συμπλοκή αποφεύχθηκε για άλλους λόγους, η πρόταση όμως του τότε υπουργού Εξωτερικών θα έμενε στην Ιστορία.
Αδιαφορώντας για τη δυσκολία του κόσμου να πληρώσει το χαράτσι, ο Πάγκαλος δεν δίστασε να πει ότι, αν χρειαστεί, θα πουλήσει κάποιο από τα πολλά ακίνητα του προκειμένου να πληρώσει, ενώ αστειευόμενος κάλεσε τον Βενιζέλο να τον συλλάβει σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει. «Δεν έχω να πληρώσω, δεν μπορώ να πληρώσω, ας έρθει ο Βενιζέλος να με συλλάβει», ήταν τα λόγια του πρώην υπουργού, που για μια ακόμη φορά προκαλούσε.
Για την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ δεν φταίει τίποτε άλλο πέρα από τον κακό αρχηγό του. Αυτό φαίνεται να πιστεύει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος, μιλώντας για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, έλεγε: «Ο κ. Βενιζέλος είναι ο γνωστός άνθρωπος του Ζαππείου που είπε: ψηφίστε εμένα και όχι τον Παπανδρέου. Συνέχισε την υπονόμευση του, έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και το πήγε από το 40% στο 5%. Βρίσκομαι σε ένα κόμμα του 5% και δεν γουστάρω. Δεν το γουστάρω! Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν μου αρέσει».
«Ένα μάτσο αγράμματοι και αδαείς χωριάτες, οι οποίοι γι' αυτό τον λόγο αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την οθωμανική αυτοκρατορία», έλεγε για τους επαναστάτες του 1821 ο Θεόδωρος Πάγκαλος σε μια διάλεξη του στην Οξφόρδη τον Μάιο του 2010. Στην ίδια διάλεξη είχε μιλήσει και για τους καλούς έλληνες πολιτικούς, «κανένας από τους οποίους δεν είναι τόσο διεφθαρμένος ώστε να βγαίνει στους δρόμους και να στρατολογεί ψηφοφόρους. Κάθεται στο γραφείο του και διεφθαρμένοι πολίτες πάνε και τον βρίσκουν».
0 Πάγκαλος έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο της μόδας. Εφημερίδες, περιοδικά, διαδικτυακοί τόποι, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ασχολούνται σχεδόν καθημερινά μαζί του. Όπως και μια στρατιά από θυμωμένους, οι οποίοι έχουν αναπτύξει έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό ποιος θα εφεύρει την πιο ταπεινωτική ειρωνεία, τον πιο ακραίο χαρακτηρισμό, την πιο ευφάνταστη βρισιά. Ενώ δεν λείπουν ακόμα και θερμά επεισόδια: Του έχουν επιτεθεί φραστικά σε κάποιες εμφανίσεις του, τον έχουν λούσει με βρισιές, με κατάρες, με γιαούρτια και, κατά μια γαργαλιστική εκδοχή, του έχουν κατάσχει και το ψάρι που ετοιμαζόταν να φάει σε ψαροταβέρνα.
Γιατί όλος αυτός ο ντόρος; Μα γιατί ο Πάγκαλος, για να χρησιμοποιήσουμε μια λαϊκή έκφραση, δεν βάζει γλώσσα μέσα. Κάθε τόσο θα εμφανιστεί με άλλη μια προκλητική δήλωση, άλλη μια εμπρηστική ατάκα, άλλη μια προσβλητική για κάποιους συνέντευξη .Έχει μάλιστα αποδειχτεί ότι είναι ανεξάντλητος στη χρήση του λόγου και των λέξεων με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξοργίζει κάθε φορά που μιλάει όλο και περισσότερους και να κάνει τη στρατιά των εχθρών του όλο και μεγαλύτερη.
Αν ο σαρκασμός, η πρόκληση, η προσβολή, μπορούν θα θεωρηθούν τέχνη, τότε μπορεί και ο Πάγκαλος να θεωρηθεί καλλιτέχνης και μάλιστα στρατευμένος. Και γιατί στρατευμένος; Γιατί όσο βέβαιο είναι ότι απολαμβάνει ως καλλιτεχνική δημιουργία να προκαλεί, να εξοργίζει και να στρατολογεί εχθρούς, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι όσα λέει έχουν συνέπεια και υπηρετούν κάποιο στόχο. Κι ας τον θεωρούν ορισμένοι αφοσιωμένο στην τέχνη -της πρόκλησης- για την τέχνη. Κάνουν λάθος. Ο Πάγκαλος δεν στολίζει ποτέ, για παράδειγμα, τον Σαμαρά - προτιμά να κάνει τρεις παράδες σε κάθε ευκαιρία τον Τσίπρα και το ΚΚΕ. Δεν τσακίζει ποτέ με τη γλώσσα του τα κόκαλα των Αμερικανών - προτιμά τα κόκαλα δημοσίων υπαλλήλων και πάσης φύσεως απεργών. Δεν δαγκώνει ποτέ τα μνημόνια και όσα αυτά επιφέρουν - προτιμά να δαγκώνει όσους αντιστέκονται σ' αυτά.
Γενικά, αν ασχοληθεί κανείς με την ουσία των κατά καιρούς δηλώσεων του, ξεπερνώντας την παρόρμηση της μούντζας και της βρισιάς που προκαλούν, θα δει ότι έχουν και αρχή και μέση και τέλος. Στηρίζει τα μνημόνια, την αναγκαιότητα τους, την κυβέρνηση τους, τα σκληρά μέτρα τους, τη λογική τους.
Και σιχτιρίζει τα θύματα των μνημονίων, όσους αντιστέκονται, όσους δυσανασχετούν, όσους ψάχνουν ή προτείνουν εναλλακτικές λύσεις.
Με λίγα λόγια, ο Πάγκαλος παίζει τον ρόλο του τρελού στο χωριό των μνημονίων. Λέει με τον δικό του εμπρηστικό τρόπο όσα οι άλλοι του είδους προσπαθούν να πουν και να περάσουν με το σεις και με το σας. Δεν θα πρέπει λοιπόν να τον αδικούμε. Και μόνο για τη ρήση του «μαζί τα φάγαμε» η μνημονιακή Ελλάδα του χρωστάει αριστείο τιμής. Αν μάλιστα προσθέσουμε σ' αυτό την ακραία προσφορά του στη θεωρία των δύο άκρων, στην καταγγελία της αριστεράς, στην προώθηση του κοινωνικού αυτοματισμού, στο ξέπλυμα των Αμερικανών και στη διάδοση γενικώς της χυδαιότητας ως ρεαλισμού και της αντίστασης ως βλακείας, αν όχι και προδοσίας, τότε θα έπρεπε να του στήσουν προτομή εν ζωή με την επιγραφή: Θεόδωρος Πάγκαλος, ο δικός μας άνθρωπος. Διότι αυτός, μακράν από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό, νυν ή πρώην, εκφράζει με τέτοια καλλιτεχνική δημιουργικότητα τη χυδαιότητα της σημερινής τάξης πραγμάτων...
Θ. Πάγκαλος
ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ
Του Μάριου Αραβαντινού
Βουλευτής και υπουργός κατ' επάγγελμα ο Θεόδωρος Πάγκαλος καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής διαδρομής του, αλλά και μετέπειτα, στιγμάτισε με τις επιλογές και τις εμπρηστικές δηλώσεις του τη δημόσια ζωή του τόπου, ενδεχομένως μάλιστα επηρέασε και τα συμφέροντα της χώρας.
0 Θεόδωρος Πάγκαλος απέκτησε, την περίοδο της υπόθεσης Οτσαλάν, το προσωνύμιο «ο μεγάλος τραγουδιστής». Τα κατά καιρούς κελαηδίσματα του πρώην υπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, όλα σε περιόδους κρίσεων ή σημαντικών εξελίξεων, έχουν μια χροιά μυστηρίου και πάντοτε προκαλούν αντιδράσεις. 0 Πάγκαλος μ' έναν αν μη τι άλλο έντεχνο τρόπο υποβαθμίζει τα γεγονότα, προσφέροντας συχνά πυκνά άλλοθι σε ανθρώπους που μια δεδομένη περίοδο βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα αφορά την υπόθεση των παρακολουθήσεων από τις ΗΠΑ. 0 Πάγκαλος, λέγοντας ότι «και εμείς παρακολουθούσαμε τους αμερικανούς πρέσβεις», προσέφερε στους Αμερικανούς το τέλειο άλλοθι και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων την άσημη Ελλάδα, η οποία επίσης κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα. Το δεδομένο είναι ένα: 0 Θεόδωρος Πάγκαλος δείχνει να αγνοεί τη βαρύτητα των λεγομένων του, βρισκόμενος πάντοτε με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Όχι όμως για καλό.
ΚΑΝΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ; ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ
Έτσι αντιμετωπίζει όλα τα κόμματα -πλην του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και της ΝΔ- ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Σε μια προκλητική δήλωση του στην εκπομπή «Στα Άκρα» της κατά τ' άλλα κομμουνιστικής ΕΡΤ, ο πρώην υπουργός έλεγε: «Η επίθεση εναντίον των πολιτικών είναι επίθεση εναντίον του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Δυνάμεις της Βουλής οι οποίες αγγίζουν το 40% είναι δυνάμεις αντικοινοβουλευτικές. Έχουμε θανάσιμο κίνδυνο». Με τόση ευκολία ο Πάγκαλος τσουβάλιαζε όλα τα κόμματα, για να αναρωτηθεί μετά ποιος άνοιξε την πόρτα στη Χρυσή Αυγή.
ΑΙΣθΑΝΟΜΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ
Δεκατέσσερα χρόνια μετά τα 'Ιμια και το φύσημα του στρατηγού ανέμου, ο Πάγκαλος απέκτησε αισθήματα ντροπής και εθνικοφροσύνης. Μιλώντας στο Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, τον Μάιο του 2010, είπε μεταξύ πολλών άλλων: «Αισθάνομαι ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζομαι να αγοράζω όπλα που δεν μας χρειάζονται [...] για φανταστικό κίνδυνο που προκύπτει από μια αντιπαράθεση που είναι δυνατό και πρέπει να λυθεί πολιτικά», ενώ σημείωσε ότι «δουλειά ορισμένων διπλωματών είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές». Ο ίδιος άνθρωπος που τα προηγούμενα χρόνια μιλούσε για τουρκική απειλή.
ΓΑΛΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΙΑΝΟ
Γνωστός για την αβροφροσύνη και τους λεπτούς του τρόπους, σπουδαγμένος στο Παρίσι γαρ, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου έξω από το Μέγαρο της Βουλής, είπε: «Ρε, δεν γαμιέσαι πρωί πρωί». Ευχή και κατάρα από τον κατά τ' άλλα ευγενή Πάγκαλο.
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΠΡΙΤΩΝ
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μη χρεώνοντας προφανώς στον εαυτό του ευθύνες για όσα συμβαίνουν στον τόπο, βάλθηκε να βρει τους ενόχους στο πρόσωπο δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών, αστυνομικών κ.ο.κ. Σε μια κρίση του, σχολιάζοντας τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας, δήλωσε: «Ο πιο αντιπαραγωγικός κλάδος του ελληνικού λαού είναι οι στρατιωτικοί και τα σώματα ασφαλείας», ενώ παλαιότερα είχε φροντίσει να χαρακτηρίσει κοπρίτες τους δημοσίους υπαλλήλους, δηλώνοντας γι' αυτούς: «Όταν στο δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη, επειδή σε ψηφίζει η οικογένεια του, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή».
ΤΑ ΠΑΧΗ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΛΛΗ ΜΟΥ
Ο Πάγκαλος συμμετέχει, τον Μάρτιο του 1985, σε συμβούλιο κορυφής, όπου αντικαθιστά ως υπουργός Εξωτερικών τον πρωθυπουργό. Κι ενώ ετοιμάζεται να πάρει τον λόγο, η τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας Μάργκαρετ Θάτσερ, αγνοώντας προφανώς ότι το μικρόφωνο της είναι ανοιχτό, λέει: «Who is this fat;» ή, στα ελληνικά, «Ποιος είναι αυτός ο χοντρός;». «Σε έχει γαμήσει ποτέ χοντρός;» απαντά δίχως δισταγμό ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Για κακή του τύχη, η κουβέντα του μεταφράστηκε.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΑΝΚΣ
Μιλώντας στην ισπανική El Mundo για τα σενάρια επιστροφής στη δραχμή το καλοκαίρι του 2011, ο Θεόδωρος Πάγκαλος θέτει το δίλημμα «μεσοπρόθεσμο ή τανκς». Κατά την άποψη του, αν δεν περνούσε το μεσοπρόθεσμο την επόμενη ημέρα, θα έβγαιναν στους δρόμους τα τανκς για να προστατέψουν τις τράπεζες, αφού δεν θα υπήρχε αστυνομία. «Θα ξεσπάσουν ταραχές σε όλη τη χώρα, τα καταστήματα θα αδειάσουν και μερικοί άνθρωποι θα πηδήξουν από τα παράθυρα», είχε προβλέψει.
ΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΑΙ ΣΥΝΩΜΟΤΟΥΝ
Οι απανταχού μακαρθιστές βλέπουν επί δεκαετίες τώρα παντού κομμουνιστικές συνωμοσίες. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος τις αντιλήφθηκε όταν έκλεισε η ΕΡΤ, την οποία δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «όργανο των κομμουνιστών». Πρόσφατα, λοιπόν, ο άλλοτε κραταιός υπουργός, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, είπε: «Δεν βλέπατε ότι η ΕΡΤ που διαλύθηκε ήταν προπαγανδιστικό όργανο, αυταρχικό και ολοκληρωτικό, ενός κόμματος που είχε το 5-10-20% του ελληνικού λαού; Κομμουνιστικό όργανο ήταν η ΕΡΤ».
ΜΑΛΑΚΕΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ
Το κίνημα των αγανακτισμένων διαδίδεται. Ο Πάγκαλος σ' ένα παραλήρημα του μπερδεύει τους απαυδισμένους πολίτες, οι οποίοι ειρηνικά διαμαρτύρονται σε όλη την Ελλάδα, με κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες. Μιλώντας στο γαλλικό κανάλι France 5 λέει σε άπταιστα γαλλικά, πλην όμως με μερσεγέζικη προφορά: «Ce sont des communistes, ce sont des fascistes et ce sont des cons». Δηλαδή, σε απλή μετάφραση: «Είναι κομμουνιστές, είναι φασίστες και είναι και μαλάκες».
ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ
Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος, παππούς του σύγχρονου, θα είχε οπωσδήποτε πολλά κοινά με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, σίγουρα όμως όχι με τον Αλέξη Τσίπρα. Στο μυαλό του εγγονού Πάγκαλου, ωστόσο, αυτά τα δύο πρόσωπα συνδέονται. Όπως ο ίδιος έχει γράψει στο Twitter του, «είναι οι μόνοι μετά τη μεταπολίτευση πρωθυπουργοί που δεν σπούδασαν ή έζησαν στο εξωτερικό». Πέρα από την απολύτως ατυχή σύγκριση, ο κ. Πάγκαλος φαίνεται να αγνοεί ότι, πρώτον, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν διετέλεσε πρωθυπουργός μετά τη μεταπολίτευση και, δεύτερον, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει διατελέσει ποτέ. Ο ίδιος αργότερα χαρακτήρισε τον Τσίπρα «κάφρο και αγράμματο».
ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ, ΧΩΡΙΑ ΠΕΙΝΑΣΑΜΕ
Είναι ίσως η γνωστότερη δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου. Προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να αποποιηθεί των όποιων ευθυνών του ίδιου και των υπολοίπων της συνομοταξίας των πολιτικών, δήλωνε από τα έδρανα της Βουλής: «Η απάντηση στην κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας, 'πώς τα φάγατε τα λεφτά;', που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: σας διορίσαμε, τα φάγαμε όλοι μαζί».
ΦΥΣΗΞΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ 'ΡΙΞΕ ΟΛΑ ΧΑΜΩ
Η κρίση των Ιμίων βρίσκεται στο αποκορύφωμα της. Το ημερολόγιο γράφει 30 Ιανουαρίου 1996, όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σε μια προσπάθεια να αποσοβήσει τη διαφαινόμενη σύρραξη και απευθυνόμενος στον ναύαρχο Λυμπέρη, τότε αρχηγό ΓΕΕΘΑ, αναρωτιέται «αν θα μπορούσε να πάρει τη σημαία ο αέρας να τελειώνει η ιστορία». Η συμπλοκή αποφεύχθηκε για άλλους λόγους, η πρόταση όμως του τότε υπουργού Εξωτερικών θα έμενε στην Ιστορία.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΣΤΕΙΟ
Αδιαφορώντας για τη δυσκολία του κόσμου να πληρώσει το χαράτσι, ο Πάγκαλος δεν δίστασε να πει ότι, αν χρειαστεί, θα πουλήσει κάποιο από τα πολλά ακίνητα του προκειμένου να πληρώσει, ενώ αστειευόμενος κάλεσε τον Βενιζέλο να τον συλλάβει σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει. «Δεν έχω να πληρώσω, δεν μπορώ να πληρώσω, ας έρθει ο Βενιζέλος να με συλλάβει», ήταν τα λόγια του πρώην υπουργού, που για μια ακόμη φορά προκαλούσε.
0 ΚΑΚΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Για την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ δεν φταίει τίποτε άλλο πέρα από τον κακό αρχηγό του. Αυτό φαίνεται να πιστεύει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος, μιλώντας για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, έλεγε: «Ο κ. Βενιζέλος είναι ο γνωστός άνθρωπος του Ζαππείου που είπε: ψηφίστε εμένα και όχι τον Παπανδρέου. Συνέχισε την υπονόμευση του, έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και το πήγε από το 40% στο 5%. Βρίσκομαι σε ένα κόμμα του 5% και δεν γουστάρω. Δεν το γουστάρω! Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν μου αρέσει».
ΟΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ 1821
«Ένα μάτσο αγράμματοι και αδαείς χωριάτες, οι οποίοι γι' αυτό τον λόγο αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την οθωμανική αυτοκρατορία», έλεγε για τους επαναστάτες του 1821 ο Θεόδωρος Πάγκαλος σε μια διάλεξη του στην Οξφόρδη τον Μάιο του 2010. Στην ίδια διάλεξη είχε μιλήσει και για τους καλούς έλληνες πολιτικούς, «κανένας από τους οποίους δεν είναι τόσο διεφθαρμένος ώστε να βγαίνει στους δρόμους και να στρατολογεί ψηφοφόρους. Κάθεται στο γραφείο του και διεφθαρμένοι πολίτες πάνε και τον βρίσκουν».
Δημοσίευση σχολίου