Ανακάλυψαν την πυρίτιδα τα μέλη του "ΚΟΚΚΙΝΟΥ";

Του Γ. Γ.

Διαβάζοντας την ανακοίνωση της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ, μετά την συνάντηση που είχε αντιπροσωπία του κόμματός τους με αντίστοιχη της ΔΗΜΑΡ  «με αντικείμενο τους όρους κεντρικής πολιτικής συνεργασίας και τη διαμόρφωση πλαισίου συμφωνίας για την «προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας» μεταξύ των δύο κομμάτων», ασυναίσθητα μου ήρθε στο μυαλό οι ανακοινώσεις που έβγαζε η «Αριστερή Πρωτοβουλία» του Γ. Παναγιωτακόπουλου, τότε που βρισκόταν στο ΠΑΣΟΚ. Τι δεν έσερνε τότε ο πρώην «συγκεντρωσιάρχης» του ΠΑΣΟΚ στην ηγετική ομάδα του κόμματος του. Στα λόγια όμως γιατί στην πράξη στήριζε πάντα τις κεντρικές του επιλογές.

Διαβάζουμε, λοιπόν, από τους συντάκτες της ανακοίνωσης του ΚΟΚΚΙΝΟ ότι τα νταλαβέρια μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ συνιστούν  «ευθεία καταστρατήγηση ενός θεμελιώδους φυσιογνωμικού χαρακτηριστικού του ΣΥΡΙΖΑ που είναι η απόλυτη διαχωριστική γραμμή και αντίθεση με την κεντροαριστερά», αφού η ΔΗΜΑΡ  «στήριξε τις πιο αντικοινωνικές, ταξικά επιθετικές και ακραία αντιδημοκρατικές μορφές της μνημονιακής διακυβέρνησης τόσο στην περίοδο του πρώτου μνημονίου χωρίς να συμμετέχει στην κυβέρνηση όσο και στη χειρότερη περίοδο της εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Σαμαρά».

Και για να μην μακρηγορούμε η συνιστώσα «ΚΟΚΚΙΝΟ» επικαλείται θέσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, και συνεδριακές αποφάσεις του τις οποίες σήμερα καταστρατηγεί αποδίδοντας «εγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ στα αστικά παιχνίδια «ανασύνθεσης» του μνημονιακού πολιτικού σκηνικού».

Ανακάλυψαν την πυρίτιδα τα μέλη του ΚΟΚΚΙΝΟΥ; Η ηγεσία του κόμματος της Κουμουνδούρου ονειρεύεται κυβερνητική εξουσία και μπροστά σ’ αυτή την επιδίωξη της δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα.
Εδώ και καιρό τις εσωκομματικές δημοκρατικές διαδικασίες τις έχει ξεχάσει (εδώ ένα μέλος του Σύριζα περιγράφει με γλαφυρό και σαρκαστικό τρόπο τον εσωτερικό τρόπο της λειτουργίας του κόμματος της «ανανεωτικής αριστεράς»),  από «πυλώνες του συστήματος διαπλοκής»  έγιναν προνομιακοί συνομιλητές οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ για τον Α. Τσίπρα, ενώ οι σχέσεις του κόμματος της Κουμουνδούρου με κεφαλαιοκράτες έγιναν τόσο «θερμές» που έφτασε εφημερίδα προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ να αναρωτιέται ειρωνικά αν: «Ο Μελισσανίδης προσχώρησε σε κάποια τάση του ΣΥΡΙΖΑ ή τζάμπα το κόμμα του Τσίπρα έγινε ρόμπα;¨.

Για όλα αυτά η συνιστώσα "Κόκκινο" δεν είχε ακούσει τίποτα;

Σήμερα όπως τα κόμματα της συγκυβέρνησης κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν το «ατύχημα» των πρόωρων εκλογών με την λήξη της θητείας του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ότι μπορεί για το αντίθετο.  Και σ’ αυτή την κατεύθυνση οι 13 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ είναι πολύτιμοι.

Ο παμπόνηρος Κουβέλης καταλαβαίνει, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών κατά το οποίο το κόμμα του έχασε το 80% των ψηφοφόρων του ότι η ΔΗΜΑΡ του 1,2% δεν έχει λόγο ύπαρξης. Κι ενώ βλέπει ότι το μαγαζί του διαλύεται με άλλους να τραβούν κατά το ΠΟΤΑΜΙ και άλλοι για το ΠΑΣΟΚ ο ίδιος μαζί με τον στενό πυρήνα του αποβλέπουν να υπάρξουν σαν συνιστώσα του Σύριζα για να σώσουν το πολιτικό σαρκίο τους, πιθανόν και να αναλάβουν και κάποιο κυβερνητικό αξίωμα σε ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Το που θα καταλήξουν αυτά τα αλισβερίσια μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ, τα οποία σύμφωνα με την «Αυγή» έγιναν σε «καλό κλίμα» και «άνοιξε δρόμος» για να συνεχιστούν, μένει να το δούμε.

Πάντως  αυτές οι κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με το «Κόκκινο» «δεν αποτελούν πλέον μια ατυχή επικοινωνιακή έμπνευση ούτε απλώς μια λάθος τακτική, αλλά μια μεγάλη και καταστροφικά επικίνδυνη στροφή ενάντια στα θεμελιώδη φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς της ρήξης με το σύστημα».

Θα είχε άδικο κάποιος να θεωρήσει ότι το «Κόκκινο» αποδίδει συν τοις άλλοις στον ΣΥΡΙΖΑ τυχοδιωκτικές συνεργασίες και καιροσκοπισμό;. Το ότι εξακολουθεί να στηρίζει αυτό το πολιτικό μόρφωμα είναι μια άλλη ιστορία.