Toulouse Lautrec, ο κόμης, ο μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος, που λάτρεψε τη Γυναίκα, τη γυναίκα της "νύχτας", τον έρωτα, τα ερεβώδη πάθη και έζησε, απαρνούμενος την τάξη του, πέρα από όρια..
Όσα, λόγω της δυσμορφίας του, δεν μπόρεσε να ζήσει, τις χαρές, που δεν κατάφερε να νιώσει, τα ανομολόγητα πάθη, που δεν βίωσε, τα μετουσίωσε, μακριά από τα κοινωνικά και καλλιτεχνικά στερεότυπα της εποχής, σε μια συγκλονιστική πολύχρωμη Τέχνη-Ύμνο!.
Οι Μούσες του, πόρνες, χορεύτριες του can can, τραγουδίστριες, αρτίστες, αλλά και εργάτριες, αστές, αριστοκράτισσες, πέρασαν σε αυτό το μυστήριο σύμπαν, στο σύμπαν των Αθανάτων, χάρη στη διεισδυτική ματιά και την στιβαρή, αλλά και ευαίσθητη πινελιά του.
Μια εποχή, η Belle Epoque, ξεδιπλώνεται μπροστά μας σαν εικονογραφημένο παραμύθι, και να! ένα βήμα να κάνεις βρίσκεσαι στην Μονμάρτη, μέσα στο Moulen Rouge!
Πέθανε, σαν σήμερα, 36 μόλις χρονών, συνεπής με τη ζωή, που επέλεξε, αλκοολικός, έχοντας προσβληθεί από σύφιλη.
Δημοσίευση σχολίου