Την ίδια στιγμή τα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια με προεξέχουσα την «κυρία στρατηγού» η αλλιώς Μίνα Καραμήτρου, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοϋστερίας –για «τρομοκρατικό χτύπημα που αναμένεται από τον Χριστόδουλο Ξηρό και ασύλληπτα μέλη της συνομωσίας των Πυρήνων», έκανε λόγο- προσπαθώντας να δώσουν άλλοθι στην κυβέρνηση για την αστυνομοκρατία που θα υπάρξει τις επόμενες μέρες.
Προσπαθώντας να δικαιολογήσει το όργιο καταστολής και την «απαγόρευση πορειών και συναθροίσεων από αύριο το βράδυ μέχρι το Σάββατο το μεσημέρι» το Megaλο προπαγανδιστικό κυβερνητικό κανάλι, ισχυρίστηκε ότι «υπάρχουν φόβοι για ένα κολασμένο τριήμερο στην Αθήνα».
__________
Ανακοίνωση από την κατειλημμένη ΓΣΕΕ
“ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΤΕ ΟΤΑΝ ΥΠΟΤΑΧΤΕΙΤΕ,
ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΤΑΧΤΗ”
Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου, καταλαμβάνουμε το κτίριο της ΓΣΕΕ ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 10/11, Νίκο Ρωμανό. Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός αποτελεί συνειδητό εχθρό του καθεστώτος. Επέλεξε να αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μέσα κι έξω από τις φυλακές.
Αυτοί που επιδιώκουν την εξόντωση ή την εξαναγκαστική συνθηκολόγηση του είναι:
η κυβέρνηση, η οποία πιστή στις εντολές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, επιβάλλει την εφαρμογή των μνημονίων, μιας πολιτικής σκληρής οικονομικής λιτότητας και υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, το κράτος, που επιβάλλει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης για να εκβιάσει την κοινωνική συναίνεση και να εγκαθιδρύσει το φόβο. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι φυλακές τύπου Γ”, οι συλλήψεις και η διαπόμπευση “οροθετικών” γυναικών, η βίαιη καταστολή διαδηλώσεων, τα βασανιστήρια,η αστυνομική κατοχή στις Σκουριές και η στοχοποίηση των φοιτητικών κινητοποιήσεων συμπληρώνουν το παζλ μιας Ελλάδας-φρούριο.
Αιχμή της κατασταλτικής πολιτικής σήμερα είναι η υπόθεση του αναρχικού απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού. Μέσω της δικής του εξόντωσης το κράτος επιδιώκει την εξουδετέρωση των επαναστατικών προταγμάτων: της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης, της αλληλεγγύης.
Των προταγμάτων εκέινων που μπορούν να πυροδοτήσουν την ταξική και κοινωνική αντεπίθεση, την επανάσταση.
Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού δεν αφορά μόνο την κατάκτηση των εκπαιδευτικών του αδειών. Αποτελεί ανάχωμα στις φυλακές τύπου Γ”, τις νέες ειδικές συνθήκες κράτησης, την περιστολή δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα απ’ τους κρατούμενους. Αποτελεί ανάχωμα στη δολοφονική επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Για όλους αυτούς τους λόγους στεκόμαστε δίπλα στο σύντροφο μας και αλληλέγγυοι στον αγώνα του.
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Δημοσίευση σχολίου