Γράφει ο mitsos175
Λύσσαξαν οι πλούσιοι κηφήνες, οι τοκογλύφοι κι οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι δοσίλογοι. Με τι; Με τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα των καθαριστριών! Ναι, όσο και σας φαίνεται περίεργο οι πλούσιοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, φοβούνται τις καθαρίστριες. Πιο συγκεκριμένα τις ηρωικές αγωνίστριες που μετά από πολύ σκληρή μάχη επανήλθαν στη θέση τους για να συνεχίσουν τη δουλειά τους. Η οποία είναι να ξεβρομίζουν το χώρο από τα σκουπίδια. Οι καθαρίστριες με τον αγώνα τους καθάρισαν και τα πολιτικά σκουπίδια. Αυτούς τους λεκέδες που είναι πολύ δύσκολο να βγουν. Τους λακέδες των τοκογλύφων. Είναι σύμβολο νίκης. Έστω κι αν δεν το επεδίωξαν, έστω κι αν ήθελαν μόνο δικαιοσύνη.
"Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο, αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό" και αποπειρώνται δυο πράγματα: Αφενός να διασπάσουν τους εργαζόμενους κι αφετέρου να υποβαθμίσουν τη μεγάλη σημασία που έχει αυτή η σημαντική επιτυχία τόσο των καθαριστριών όσο και των εργαζομένων στην ΕΡΤ που με τη σειρά τους δίδαξαν ήθος δείχνοντας απαράμιλλη υπομονή και αγωνιστικό πνεύμα.
Προσπαθούν λοιπόν οι γαλάζιοι βρικόλακες να χωρίσουν τους εργαζόμενους σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Πρώτη και χειρότερη φυσικά η υποψήφια αρχηγός της ερειπωμένης ΝΔ, η γνωστή σε όλους για τα "φιλάνθρωπα" αισθήματα της (αντίστοιχα του Jack του Αντεροβγάλτη) η Ντόρα. "Υπάρχουν κι άλλοι άνεργοι όχι μόνο στο δημόσιο τομέα" μας λέει πάνω κάτω η κόρη του Εφιάλτη. Αλήθεια είναι αυτό Ντόρα μου. Τους οποίους όμως έκανε ποιός; Οι πολιτικές του μπαμπά κι οι δικές σου. Οι καθαρίστριες και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν δημιούργησαν ούτε έναν άνεργο. Όλους τους ανέργους τους κάνατε εσείς οι πολιτικοί. Μην προσπαθείτε λοιπόν να μεταθέσετε ευθύνες.
Αντίθετα νίκη μιας μερίδας εργαζομένων σημαίνει ΕΛΠΙΔΑ για όλους τους εργαζόμενους. Και στον ιδιωτικό τομέα. Αν ίσχυαν τα απίστευτα ψέματα που μας λένε οι νεοφιλελεύθεροι, ότι τάχα "για όλα φταίει ο δημόσιος τομέας", τότε η μείωση των αποδοχών στον δημόσιο τομέα θα έφερνε αύξηση αποδοχών σε όσους εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα. Έγινε κάτι τέτοιο τα τελευταία χρόνια που ισχύει το μνημόνιο; Έγινε κάτι παρόμοιο ποτέ; Φυσικά δεν έγινε.
Αντίθετα ο δημόσιος τομέας είναι κάτι σαν "αλεξικέραυνο στο μνημονιακό τυφώνα". Με τις απεργίες τις κινητοποιήσεις έχει αναστείλει πολλές φορές μέτρα - καρμανιόλα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους κι είναι ως ένα βαθμό εγγύηση όσον αφορά εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές. Γι αυτό κάθε δεξιά κυβέρνηση φροντίζει να απαξιώνει το Δημόσιο προς όφελος των λαμογιών που την υποστηρίζουν. Σπιλώνοντας τους δημοσίους υπαλλήλους με ταυτόχρονο "μπάχαλο" (λόγω αλληλοαναιρούμενων εγκυκλίων, περικοπών κλπ), χαρίζουν τα δημόσια αγαθά στους δικούς τους. Οι οποίοι μας τα πουλάνε μετά πολύ ακριβότερα καταπιέζοντας ταυτόχρονα τους νέους εργαζόμενους.
Πάνε να χτυπήσουν την Ελπίδα. Γιατί πολεμά μόνο αυτός που ελπίζει να αλλάξει κάτι. Και φυσικά χρησιμοποιούν ανόητα επιχειρήματα για να διχάσουν τους εργαζόμενους. Είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι οφείλουμε να παλέψουμε για το δίκιο μας ακόμα κι όταν οι συνθήκες φαίνονται δύσκολες. Όπως τα κατάφεραν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ κι οι καθαρίστριες, έτσι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι μας. Κι αυτό δημιουργεί πανικό στον μεγαλοαστό και τον πολιτικό κηφήνα. Ο τρόμος τους η δική μας χαρά. .
Λύσσαξαν οι πλούσιοι κηφήνες, οι τοκογλύφοι κι οι κάθε λογής νεοφιλελεύθεροι δοσίλογοι. Με τι; Με τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα των καθαριστριών! Ναι, όσο και σας φαίνεται περίεργο οι πλούσιοι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, φοβούνται τις καθαρίστριες. Πιο συγκεκριμένα τις ηρωικές αγωνίστριες που μετά από πολύ σκληρή μάχη επανήλθαν στη θέση τους για να συνεχίσουν τη δουλειά τους. Η οποία είναι να ξεβρομίζουν το χώρο από τα σκουπίδια. Οι καθαρίστριες με τον αγώνα τους καθάρισαν και τα πολιτικά σκουπίδια. Αυτούς τους λεκέδες που είναι πολύ δύσκολο να βγουν. Τους λακέδες των τοκογλύφων. Είναι σύμβολο νίκης. Έστω κι αν δεν το επεδίωξαν, έστω κι αν ήθελαν μόνο δικαιοσύνη.
"Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο, αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό" και αποπειρώνται δυο πράγματα: Αφενός να διασπάσουν τους εργαζόμενους κι αφετέρου να υποβαθμίσουν τη μεγάλη σημασία που έχει αυτή η σημαντική επιτυχία τόσο των καθαριστριών όσο και των εργαζομένων στην ΕΡΤ που με τη σειρά τους δίδαξαν ήθος δείχνοντας απαράμιλλη υπομονή και αγωνιστικό πνεύμα.
Προσπαθούν λοιπόν οι γαλάζιοι βρικόλακες να χωρίσουν τους εργαζόμενους σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Πρώτη και χειρότερη φυσικά η υποψήφια αρχηγός της ερειπωμένης ΝΔ, η γνωστή σε όλους για τα "φιλάνθρωπα" αισθήματα της (αντίστοιχα του Jack του Αντεροβγάλτη) η Ντόρα. "Υπάρχουν κι άλλοι άνεργοι όχι μόνο στο δημόσιο τομέα" μας λέει πάνω κάτω η κόρη του Εφιάλτη. Αλήθεια είναι αυτό Ντόρα μου. Τους οποίους όμως έκανε ποιός; Οι πολιτικές του μπαμπά κι οι δικές σου. Οι καθαρίστριες και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν δημιούργησαν ούτε έναν άνεργο. Όλους τους ανέργους τους κάνατε εσείς οι πολιτικοί. Μην προσπαθείτε λοιπόν να μεταθέσετε ευθύνες.
Αντίθετα νίκη μιας μερίδας εργαζομένων σημαίνει ΕΛΠΙΔΑ για όλους τους εργαζόμενους. Και στον ιδιωτικό τομέα. Αν ίσχυαν τα απίστευτα ψέματα που μας λένε οι νεοφιλελεύθεροι, ότι τάχα "για όλα φταίει ο δημόσιος τομέας", τότε η μείωση των αποδοχών στον δημόσιο τομέα θα έφερνε αύξηση αποδοχών σε όσους εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα. Έγινε κάτι τέτοιο τα τελευταία χρόνια που ισχύει το μνημόνιο; Έγινε κάτι παρόμοιο ποτέ; Φυσικά δεν έγινε.
Αντίθετα ο δημόσιος τομέας είναι κάτι σαν "αλεξικέραυνο στο μνημονιακό τυφώνα". Με τις απεργίες τις κινητοποιήσεις έχει αναστείλει πολλές φορές μέτρα - καρμανιόλα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους κι είναι ως ένα βαθμό εγγύηση όσον αφορά εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές. Γι αυτό κάθε δεξιά κυβέρνηση φροντίζει να απαξιώνει το Δημόσιο προς όφελος των λαμογιών που την υποστηρίζουν. Σπιλώνοντας τους δημοσίους υπαλλήλους με ταυτόχρονο "μπάχαλο" (λόγω αλληλοαναιρούμενων εγκυκλίων, περικοπών κλπ), χαρίζουν τα δημόσια αγαθά στους δικούς τους. Οι οποίοι μας τα πουλάνε μετά πολύ ακριβότερα καταπιέζοντας ταυτόχρονα τους νέους εργαζόμενους.
Πάνε να χτυπήσουν την Ελπίδα. Γιατί πολεμά μόνο αυτός που ελπίζει να αλλάξει κάτι. Και φυσικά χρησιμοποιούν ανόητα επιχειρήματα για να διχάσουν τους εργαζόμενους. Είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι οφείλουμε να παλέψουμε για το δίκιο μας ακόμα κι όταν οι συνθήκες φαίνονται δύσκολες. Όπως τα κατάφεραν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ κι οι καθαρίστριες, έτσι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλοι μας. Κι αυτό δημιουργεί πανικό στον μεγαλοαστό και τον πολιτικό κηφήνα. Ο τρόμος τους η δική μας χαρά. .
+ σχόλια + 3 σχόλια
Αντί να διεκδικούμε πολιτική απεργία διαρκείας μέχρι να γονατίσει η ολιγαρχία μπροστά στο λαό και αντί να χαιρόμαστε για κάθε έναν που απελευθερώνεται από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, πανηγυρίζουμε για τους δεκάδες που επιστρέφουν στην δουλεία του να υπηρετούν το σύστημα που θα συνεχίζει να τους τρέφει με ψίχουλα και ξεροκόμματα όταν το ίδιο θα απολαμβάνει μια πλουσιοπάροχη ζωή από τους κόπους των δούλων του.
Εύγε. Keep on working.
Σύντροφε Μήτσο να συμπληρώσω ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της κόρης του Δράκουλα η της πολιτικής που εκπροσωπεί, είναι χαρακτηριστικό που πέρασε ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια όταν άρχισε το ξεχαρβάλωμα από το ΔΤ και η επίθεση στον όποιο εργαζόμενο και φυσικά στα συνδικάτα.
Η απολιτίκ παιδεία του 'Ελληνα τον έκανε ευάλωτο σε τέτοιες θεωρίες και έφαγε το παραμύθι, ο ιδιωτικός τομέας απέναντι στο δημόσιο, ο δάσκαλος απέναντι στο Γιατρό και ο εργάτης απέναντι στον εργάτη γιατί μπορεί να έπαιρνε διακόσια ευρώ περισσότερα, εδώ έχουμε να κάνουμε με την "κατσίκα του γείτονα...", και φαντάσου ότι μετά ακόμα και από όλη αυτή την λαίλαπα στις κοινωνικές και εργασιακές δομές τις χώρας που επέφερε η Τρόικα (Θεσμοι) με τους δικούς μας ενχώριους Τσολάκογλου και την παρέα του μεγάλου κεφαλαίου υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι-συνταξιούχοι-ελ επαγγελματίες που συνεχίζουν να πιστεύουν αυτό ακριβώς το παραμύθι που σερβίρει η κόρη και ο γιος του Δράκουλα.
Αυτό σημαίνει Μήτσο ότι δεν είναι μόνο της όποιας "αριστερής" κυβέρνησης το να προσπαθήσει να ισορροπήσει τα πράγματα, είναι και στο δικό μας πολιτικοιδεολογικό DNA το να σκεφτόμαστε σαν εργαζόμενοι και όχι σαν αφεντικά
Αυτές διαχώρισαν και με προκλητικό τρόπο, την θέσης τους απο τις υπόλοιπες καθαρίστριες.Τα παρακάτω μόνο θλίψη και προβληματισμί μπορούν να προκαλέσουν απο την άθλια το λιγότερο στάση που κράτησαν οι καθ.του ΥΠ.ΟΙΚ για τις άλλες συναδέλφησες τους που είχαν την ατυχία να είναι συμβασιούχες και οχι μόνιμες ..
Καθαρίστριες για άλλες καθαρίστριες: "Δεν είναι απολυμένες. Απλώς έληξε η σύμβασή τους!"
Τρία "πρόσωπα" πρωταγωνιστούν.
Αχρείαστη η παρομοίωση με αρχαία ελληνική τραγωδία. Πρόκειται για σύγχρονη εργατική τραγωδία επί δημόσιας σκηνής.
Το πρώτο πρόσωπο αντιπροσωπεύει απολυμένες καθαρίστριες με σύμβαση έργου του υπουργείου Οικονομικών. Αντιγράφουμε από το in.gr:
«Περίπου 300 εργαζόμενοι έχουμε μείνει χωρίς δουλειά από την 1η Ιανουαρίου του 2013. Ο μισθός μας ήταν 325 ευρώ -πρό κρίσης- δίχως άδειες, δώρα και επιδόματα, ενώ το χειρότερο είναι πως δεν δικαιούμαστε επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να μην έχουμε πόρους και χρήματα για να ζήσουμε, πηγαίνοντας στα συσσίτια της εκκλησίας για να τραφούμε»
Το δεύτερο πρόσωπο, αντιπροσωπεύει τις 595 απολυμένες καθαρίστριες με μόνιμη σχέση εργασίας του Υπουργείου Οικονομικών. Αντιγράφουμε από αποφώνηση συνέντευξης στο ραδιοσταθμό "στο Κόκκινο":
«Δεν έχουμε καμία σχέση με τις καθαρίστριες που εμφανίστηκαν τώρα και πριν από λίγες μέρες πραγματοποίησαν διαμαρτυρία στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης. Είμαστε σε αναμονή για την επαναπρόσληψή μας και σε διαρκή επαφή με την κυβέρνηση».
Η μεγάλη θλίψη έρχεται αν ακούσει κανείς ολόκληρο το ηχητικό, καθώς εκεί η καθαρίστρια αυτής της κατηγορίας, λέει για τις προηγούμενες:
"Δεν είναι απολυμένες. Έληξε η σύμβασή τους και βεβαίως(!) δεν ανανεώθηκε. Σα να ήταν εργολάβοι που πήραν μια εργολαβία και αυτή τελείωσε. Έχουν μια δικαστική απόφαση αλλά, λυπάμαι που το λέω, δυστυχώς δεν μπορούν να μπουν στο νομοσχέδιο με τη ρύθμιση επαναπρόσληψης".
Σα να μιλάει Υπουργός…
Η οργή, όμως αφορά τη δημοσιογράφο του σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ:
"Κοιτάξτε, αυτό που μας ενδιαφέρει να διευκρινιστεί ότι αυτές δεν έχουν καμία σχέση με σας που γνωρίζει ο κόσμος. Σκόπιμα τις εμφάνισαν, για να φανεί ότι ο Υπουργός αθετεί υποσχέσεις…"
Καλά, δε ντρέπονται;
Εντάξει, ας θέσουν οι κυβερνητικοί διαχειριστές τα τεχνικά και νομικά ζητήματα που αφορούν τις διαφορές περιπτώσεων.
Ας θέσουν ακόμη- και ας δώσουν λόγο- για την κυβερνητική πολιτική επιλογή για διατήρηση των περίφημων πλεονασμάτων και το τροϊκανό πλαίσιο για απαγόρευση πρακτικά προσλήψεων στο δημόσιο. Ας αναλάβουν μια πολιτική ευθύνη για αυτό.
Αλλά το να βάζουν στο στόμα ενός απολυμένου χολή για τον άλλο απολυμένο, απλά για να μη πληγεί το κυβερνητικό κύρος, αυτό το λένε αθλιότητα. Ή, διαφορετικά, "κοινωνικό αυτοματισμό".
Ο όρος "κοινωνικός αυτοματισμός" μπήκε στη συζήτηση κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Σημίτη. Κατά άλλους από το Δημήτρη Ρέππα και κατά άλλους από το Θόδωρο Τσουκάτο. Η στρατηγική είναι απλή:
"όταν μια κατηγορία εργαζομένων αντιδρά σε μια ρύθμιση ή διεκδικεί κάποια αίτημα, προσπαθούμε να στρέψουμε την υπόλοιπη κοινωνία εναντίον της ή τουλάχιστον μια άλλη κατηγορία που θεωρεί ότι έτσι αδικείται αυτή".
Όπως φαίνεται θα τα δούμε τα παραπάνω για "πρώτη φορά με αριστερά"… Όπως και ένα νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Ακούστε τη συζήτηση στο "Κόκκινο" εδώ .
http://www.stokokkino.gr/article/1000000000007265/D-Kostopoulou-Den-exoume-sxesi-me-tis-katharistries-pou-emfanistikan-tora
Δημοσίευση σχολίου