Ωστόσο υπάρχει μια αποστροφή του λόγου του που φανερώνει τον αμοραλισμό
και τον αριβισμό του, ενώ προκαλεί οργή σε κάθε σκεπτόμενο αριστερό.
"Οι δάφνες της ιδεολογικής καθαρότητας δεν υπάρχουν σε στιγμές κρίσης".
Αφενός δηλαδή έκανε σαφές ότι αντιλαμβάνεται την ιδεολογική καθαρότητα ως κάποιου είδους δάφνη(καρπό) προς συγκομιδή, και αφετέρου είπε ξεδιάντροπα στους πολίτες αυτής της χώρας πως τόσο καιρό τους πουλούσε αριστερό παπατζιλίκι εκ του ασφαλούς.
Είναι γνωστό πως η έννοια της ιδεολογικής καθαρότητας επιτρέπει τόσο στον έντιμο και με τις αγνότερες προθέσεις σύντροφο, όσο και στο μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα να την επικαλούνται κατά το δοκούν, μιας και είναι εξ’ ορισμού ασαφής καθώς περικλείει αρκετές πολιτικές θεωρήσεις, τάσεις, κοινωνικές αναφορές.
Μόνο που με τη σειρά της περικλείεται σε ένα καλά καθορισμένο και μη επιδεχόμενο ερμηνευτικές αυθαιρεσίες πλαίσιο αξιών.
Αξιοπρέπεια, ηθική, δικαιοσύνη, εντιμότητα είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες για την αριστερά και το παγκόσμιο ταξικό κίνημα.
Με μια μόνη, μα ταυτόχρονα τόσο σημαντική προϋπόθεση.
Που δεν είναι άλλη από τη συνέπεια λόγων και έργων.
Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει η άνεση με την οποία επικαλούνται αυτές τις αξίες, πριν ή μετά τις τσαλαπατήσουν, άλλοι πολιτικοί χώροι, θρησκείες, ακόμα και ανώνυμες εταιρίες ή τραπεζικοί όμιλοι!
Όπως ακριβώς τις τσαλαπάτησε και ο Αλέξης Τσίπρας, που με την παραπάνω δήλωση περί ιδεολογικής καθαρότητας, μα κυρίως με το πολιτικό έγκλημα αυτό καθαυτό που μέσω αυτής προσπάθησε να δικαιολογήσει, διέπραξε και μια τεράστια ύβρη προς το πρόσωπο εκείνων των αγωνιστών που τόσο υποκριτικά τίμησε στο σκοπευτήριο της Καισαριανής εκείνο το πρωινό του Γενάρη.
Οι οποίοι δεν κλήθηκαν να διαφυλάξουν την ιδεολογική τους καθαρότητα μπροστά στα χρεόγραφα της τραπεζικής μαφίας, αλλά μπροστά στις κάνες των όπλων του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Και ακριβώς επειδή τη διαφύλαξαν, άφησαν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές το αξιακό πλαίσιο που θα αποτελούσε οδηγό και παράδειγμα για το μέλλον τους, ενώ ταυτόχρονα θα χαρακτήριζε την ιδεολογική καθαρότητα της αριστεράς.
Οι συγκρίσεις λοιπόν των τιτάνων που άφησαν παρακαταθήκη για το μέλλον των επόμενων γενεών, με τους νάνους που έβαλαν υποθήκη το μέλλον των επόμενων γενεών είναι αναπόφευκτες.
Όταν όμως αυτοί που τις επιχειρούν είναι οι δεύτεροι, το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας εξοργίζουν.
Π. (αναγνώστης του blog)
Σημ: Στην φώτο γερμανός κομμουνιστής στέκεται αγέρωχος μπροστά στους ΝΑΖΙ στο Μόναχο.
Δημοσίευση σχολίου