Σαν σήμερα το 1998 "φεύγει" η Λ. Ζωγράφου - Απομυθοποίηση της χριστιανικής απάτης

 "...Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του καταστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη"...

Λιλή Ζωγράφου

Σαν σήμερα στις 2 Οκτώβρη 1998 αφήνει την τελευταία της πνοή η πολυγραφότατη προοδευτική συγγραφέας Λιλή Ζωγράφου.

Καταγόταν από το Ηράκλειο της Κρήτης, όπου και πέρασε τα παιδικά της χρόνια, ενώ κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση και γέννησε στην φυλακή την κόρη της, μετέπειτα ποιήτρια Ρένα Χατζηδάκη (1943–2003).
Σύμφωνα με την επιθυμία της, τα συγγραφικά δικαιώματα από τα βιβλία της τα διαθέτει στα Παιδικά Χωριά SOS.

Το ποιο πολυδιαβασμένο βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου είναι το : «Αντιγνώση – Τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού». Σ’ αυτό γίνεται η απομυθοποίηση μιας απάτης, όπως στάθηκε η χριστιανική θρησκεία, που γίνεται θεμέλιο του καπιταλισμού.

Απ’ αυτό ας σταχυολογήσουμε και μερικά μόνο από τα «εργαλεία δουλειάς» που έχουν στην διάθεση τους οι παπάδες για να ποιμένουν σωστά ένα ποίμνιο, που πρέπει να διατρέφεται με τη σωστή τροφή προκειμένου να παραμείνει ένα σωστό ποίμνιο.

Τον 12ο αιώνα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, κρατώντας κρίνο στο χέρι, μπήκε σε ένα καθολικό μοναστήρι από το πιο στενό παράθυρο κι ένα φτεράκι τόσα δα σκάλωσε στα σίδερα. Θαύμα, θαύμα! Ο ομφαλός του Θεανθρώπου ασφαλώς ήταν ένας, όμως στις γαλλικές πόλεις Κλερμόν και Σαλόν φυλάγονται δύο αποξηραμένοι ομφαλοί. Στην Ιταλία υπάρχει και τρίτος ομφαλός. Θαύμα, θαύμα! Στην εκκλησία του Αγίου Παύλου της Ρώμης υπάρχουν τα «άγια σπάργανα του Χριστού». Μια άλλη αλλαξιά σπάργανα του Χριστού υπάρχει στον καθεδρικό ναό της γερμανικής πόλης Ααχεν. Στη Γένουα και στη Λορένη οι παπάδες δείχνουν μέχρι τις μέρες μας «άγια άχυρα», από αυτά που υπήρχαν στη «φάτνη των αλόγων».

Ως γνωστόν, ο Χριστός, όπως όλοι οι Εβραίοι, υπέστη περιτομή. (Σε αυτό το περιστατικό αναφέρεται η γιορτή της Υπαπαντής). Υπάρχουν σήμερα διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο δεκαεφτά «πετσάκια» από αυτή την περιτομή. Εύκολα βρίσκεις πετσάκια. Μυαλό βρίσκεις δύσκολα. Από τις στάμνες που χρησιμοποίησε ο Χριστός στην Κανά για το θαύμα του σώζονται δεκατέσσερις. Είναι μάλλον λίγες, αν πάρουμε υπόψη πως το επάγγελμα του αγγειοπλάστη είναι πανάρχαιο.

Στη Γαλλική πόλη Βαντόμ διατηρούνται μέχρι τις μέρες μας σε μπουκαλάκι γαλλικού αρώματος δάκρυα του Χριστού, και στην εκκλησία του Ευαγγελισμού στην Μόσχα υπάρχουν τρίχες από τα γένια του. Στην ορθόδοξη Μόσχα υπάρχει, ακόμη, αίμα του Χριστού σε μπουκάλι και γάλα της Παναγιάς σε φιάλη! 

Μετρήθηκαν, επίσης στην Ρωσία έξι «άγια σφουγγάρια» από αυτά που χρησιμοποίήσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες για να ποτίσουν τον Χριστό με ξύδι, κάμποσες ντουζίνες «χιτώνες του Κυρίου», τριάντα δύο «άγια καρφιά (αν και ήταν μόνο τέσσερα αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στην Σταύρωση) και τρία «άγια κουμπιά» από το πέπλο της Θεοτόκου. Παλιότερα ένας Πάπας φύλαγε μια μποτίλια που είχε μέσα, τι νομίζετε, την … ανάσα του Χριστού!