Στις 25 Νοεμβρίου 1952 η ασφάλεια ανακοινώνει τη σύλληψη του «από οκταετίας κρυπτόμενου κομμουνιστή Νικόλαου Πλουμπίδη».
Το στρατοδικείο τον καταδικάζει σε θάνατο στις 3 Αυγούστου και ο κομμουνιστής ηγέτης πέφτει νεκρός απ’ τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος στις 14 Αυγούστου 1954.
Η κυβέρνηση του Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο, τα «κεντροαριστερά» και τα «κεντροδεξιά» όργανα της αμερικανοδουλείας, εκτέλεσαν τον Πλουμπίδη, για ένα και μοναδικό λόγο: Επειδή ήταν κομμουνιστής. Πλήρωσε με την ζωή του το ταξικό μίσος του μετεμφυλιοπολεμικού αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα.
Το ίδιο είχε συμβεί και με τις εκτελέσεις που προηγήθηκαν στις 30 Μάρτη 1952 των Ν. Μπελογιάννη, Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενο και Ηλίας Αργυριάδη.
Ο Πλουμπίδης συνελήφθησαν σε μια δύσκολη και σκοτεινή εποχή για την Ελλάδα. Μια εποχή όπου και η ίδια η δεξιά προσπαθούσε να αποδείξει την πλήρη υποταγή της στις Αμερικανικές δυνάμεις. Μια εποχή όπου η CIA και ο ΙΔΕΑ διαφέντευαν και τρομοκρατούσαν την Ελλάδα, και που ο δύσμοιρος λαός προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του από τον εμφύλιο και να ξανασταθεί στα πόδια του.
Ο Νίκος Πλουμπίδης σε όλη του την πολιτική διαδρομή του στάθηκε επαναστάτης, κομμουνιστής, ανυποχώρητος αγωνιστής. Ακόμα και τότε που το ΚΚΕ μέσα απ’ τον ραδιοσταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα» -βασιζόμενο σε εντελώς λαθεμένη πληροφόρηση τον χαρακτήριζε ως «από 28ετίας πράκτορας» της Ασφάλειας και των Άγγλων, υπεύθυνο για τη σύλληψη και εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, αμφισβητώντας ακόμη και την εκτέλεση του, λέγοντας ότι ήταν σκηνοθεσία των Αμερικανών.
Απ’ την πλευρά του ο Ν. Πλουμπίδης αρνήθηκε να αποκηρύξει το ΚΚΕ, διακήρυξε τον σεβασμό στις αποφάσεις του Π.Γ. ακόμη και εάν ήταν λανθασμένες, όπως στη δική του περίπτωση, και ζήτησε την υποταγή όλων, συγγενών και φίλων, σε αυτές.
Χαρακτηριστικό απόσπασμα από κείμενο του που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες της εποχής λίγο πριν την εκτέλεση του: «Δε με χωρίζει καμιά διαφορά με την ηγεσία του κόμματός μου. Η ανακοίνωσι του κόμματος περί αποκηρύξεώς μου είχε σκοπό να προφυλάξη το κόμμα από έναν υποτιθέμενο εχθρό και οφείλεται σε σφαλερές ενδείξεις και υποβολιμαίες πληροφορίες. Πάντως, πιστεύω ότι το κόμμα θα επανεξετάση εν καιρώ το ζήτημα. Η απόφασι του κόμματος, οποιαδήποτε κι αν είναι, θα είναι για μένα σεβαστή. Δεν είμαι προδότης, αλλά ήμουν, είμαι και θα είμαι πιστός στο κόμμα»
(«ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» 25/7/1954).
Η αποκατάσταση του Ν. Πλουμπίδη από το ΚΚΕ έγινε με απόφαση της 9ης Ολομέλειας, τον Αύγουστο του 1958.
+ σχόλια + 3 σχόλια
Ωραία η ανάρτηση και πολύ χρήσιμη με μία μόνο διευκρίνιση χωρίς να σημαίνει ότι διαπράττεται κάποιο σφάλμα στο άρθρο: Το μετεμφυλιακό κράτος, δεν ήταν "κράτος της Δεξιάς" όπως είχαν συνηθίσει κάποιοι (οι περισσότεροι) να χαρακτηρίζουν στο παρελθόν με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για την "αθώωση"
των τότε "κεντρώων", "φιλελευθέρων" και "δημοκρατικών" της ΕΠΕΚ, του Φιλελεύθερου Κόμματος κτλ. (γερο-Παπανδρέου, Θ. Σοφούλης, Σοφ. Βενιζέλος, Ν. Πλαστήρας, Καφαντάρης κλπ). Το μετεμφυλιακό, δωσιλογικό, φιλοβασιλοχουντικό αστικό κράτος των διώξεων, των εξοριών, των βασανιστηρίων, των μακρονησιών, των εξοριών, των εκτελέσεων, των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων είχε ως εχθρό το λαϊκό κίνημα και τους αγωνιστές με το ΚΚΕ σε βαριά παρανομία, ΕΙΤΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ Η ΔΕΞΙΑ ΕΙΤΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ. Τον αντικομμουνισμό, το παρακράτος και τις διώξεις ως επίσημη κρατική ιδεολογία είχαν και τα κόμματα της δεξιάς και τα κόμματα του κέντρου. Για να μην πούμε ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος του λαού και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα τα έφερε το κέντρο, η "δημοκρατική" παράταξη: Βενιζέλος (ιδιώνυμο, καταστολή εργατικών αγώνων, συμμετοχή στον Α΄ Π. Π. στο πλευρό της Αντάντ), δικτατορία Μεταξά (τα κεντρώα κόμματα τον ψήφισαν στην Βουλή), Πλαστήρας (δολοφονία Μπελογιάννη και συντρόφων του, είσοδος στο ΝΑΤΟ), Σοφούλης (άνοιξε τη Μακρόνησο, έστειλε στρατό στην Κορέα), Σ. Βενιζέλος (ήταν βασικός και ένθερμος υποστηρικτής κάθε αντεργατικού και κατασταλτικού μέτρου και των εκτελέσεων κρατουμένων στις ημιφασιστικές κυβερνήσεις 1946-1951). Τί να πρωτοθυμηθεί από δαύτους κανείς (βάλε και τη μισή ΕΔΑ μέσα και το ρόλο που έπαιξε).
Ο σ. Πλουμπίδης όπως ο Βαβούδης και η Ρόζα Ιμβριώτου κατηγορηθήκανε άδικα για προδοσία απο πληροφορίες που έστελνε απο την Αθήνα η Κυρία ΠΑΠΠΑ κατόπιν στο Εσωτερικό. Ολα τα ντοκουμέντα για τον Προδοτικό της ρόλο είναι δημοσιευμένα.
10.47 Απόλυτα σωστός σε όσα λες. Θα συμπληρώσω μόνο για την ΕΔΑ. Μετά το 1948 Οπορτουνιστικά στοιχεία με την βοήθεια της Γιουγκοσλαβικής πρεσβείας και την ανοχή του Αστικού Κράτους προσπαθούσανε για την δημιουργία νέου κόμματος για να διαλύσουνε το ΚΚΕ. Εκλογικό συνδυασμό πήγαμε να φτιάξουμε και βρεθήκαμε με την ΕΔΑ καπέλο που κατέστρεψε το ΚΚΕ. Αρνηθήκανε την συμμετοχή του Μπελογιάννη στα ψηφοδέλτια για να γλιτώσει την εκτέλεση. Σαν σήμερα το 1952 ο Πασαλίδης επισκέφθηκε τον Παπάγο ......που του υποσχέθηκε οτι το Αστικό κράτος δεν θα πειράξει την ΕΔΑ.........την ημέρα που συνέλαε τον Πλουμπίδη. Ολη η δράση της ήτανε Ουρα της Ε.Κ και καταστροφής του ΚΚΕ.
Δημοσίευση σχολίου