Ο Άδωνις Γεωργιάδης και «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω».

 Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος - "Ημεροδρόμος"

Άδωνις Γεωργιάδης. Πρόκειται για τον τύπο που ως υπουργός Υγείας δήλωνε ότι «σιχαίνεται τους κομμουνιστές».  Είναι ο ίδιος τύπος που τώρα ως υποψήφιος πρόεδρος της ΝΔ δηλώνει ότι η αστική του δημοκρατία ήταν εξόχως φιλική όταν εκτελούσε, βασάνιζε και εξόριζε κομμουνιστές διότι, όπως είπε, τα Μακρονήσια έμοιαζαν με… Χίλτον.

Θυμίζουμε:

α) Ο τύπος που παρομοιάζει τα Μακρονήσια με το… Χίλτον, υπήρξε στέλεχος του ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ είναι το κόμμα στα ψηφοδέλτια του οποίου φιγουράριζαν στις περιφερειακές εκλογές του 2002 όχι ένα και δυο αλλά 4 ονόματα χρυσαυγιτών. Οι Κολιός Βασίλειος, Παπαδημητρίου Μιχάλης, Σκάντζος Νικόλαος και Παναγιώταρος Ηλίας (ναι, ο γνωστός…). Οι δυο τελευταίοι, μάλιστα, όπως διαφήμιζε το (τότε) κόμμα του Γεωργιάδη δεν ήταν «απλοί» χρυσαυγίτες. Ήταν μέλη της ΚΕ της Χρυσής Αυγής.

Τότε που η εφημερίδα της «Χρυσής Αυγής» (19/9/2002) διαφήμιζε τους υποψηφίους της για την υπερνομαρχία Αττικής, που είχαν βρει στέγη στο ψηφοδέλτιο του Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ, κόμματος (τότε) του Άδωνι Γεωργιάδη… (η φωτογραφία είναι από το «jungle-report.blogspot.gr»].

β) Στις τότε εκλογές, με αφορμή την συμμετοχή των 4 ναζί στο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ, ο (τότε) αρχηγός του Γεωργιάδη, ο Καρατζαφέρης, δήλωνε στο δελτίο ειδήσεων του «Αλτερ»: «Από πού προκύπτει ότι αυτοί οι 4 είναι ναζιστές (…); Έχετε δει καμία δήλωση εξ’ αυτών που να λέει ζήτω ο Χίτλερ;  Η Χρυσή Αυγή είναι πατριωτική. Δεν έχει καμία σχέση με αυτά» (δείτε τη συνέντευξη). Δεν θυμόμαστε καμία αντίδραση του Γεωργιάδη για τα λεγόμενα του (τότε) αρχηγού του…

γ) Ο (προ Νέας Δημοκρατίας) Γεωργιάδης ποτέ δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για τον αρχιφασίστα Κώστα Πλεύρη. Η μόνιμη επωδός του κάθε φορά που συνευρίσκονταν σε τηλεοπτικά στούντιο ή αλλού ήταν: «Θεωρώ μεγάλη μου τιμή» κλπ, κλπ. O K.Πλεύρης, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ στην Α” Αθήνας στις βουλευτικές εκλογές του 2004, είναι ο ιδρυτής της φασιστικής ομάδας «Κόμμα 4ης Αυγούστου», σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού επί χούντας και διευθυντής του γραφείου του – αλήστου μνήμης – αρχιχουντικού Ι. Λαδά. Ο κύριος αυτός έχει δηλώσει: «Ουδέποτε έκρυψα την ιδεολογία μου και είναι τιμή μου που συνειργάσθην με το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου». Ο κύριος αυτός έχει γράψει:

. Το να είναι κανείς Εβραίος σημαίνει: «Να ψεύδεται, να ψευδορκίζεται, να εξαπατά, να γίνη τοκογλύφος και όταν έρθει η ώρα δολοφόνος χριστιανών».

. Οι Εβραίοι είναι «Απλυτοι, αξύριστοι, τοκογλύφοι, που πιστεύουν στην εξολόθρευση των εθνών…».

. Οτι πρέπει να υπενθυμιστεί στους Εβραίους πως «Οι Ναζί άφησαν αρκετόν υπόλοιπον από σας» και «Αι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ διά τους Εβραίους ήσαν απολύτως ορθαί».

. «Ο Στρατηγός Πινοσέτ ανέτρεψε το εβραιομαρξιστικό καθεστώς του Αλλιέντε κι επέβαλε Εθνικήν Τάξιν στην Χιλήν».

. «Οι στρατιώται των SS επολέμησαν ηρωικώς αλλά τελικώς επεβλήθη η υλική υπεροχή των Συμμάχων. Στον πόλεμον ανδρών εναντίον μαζών, επεκράτησαν αι μάζαι».

. «Οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής (…) αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό (…) είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίσθησιν τιμής (…) απετέλουν διά την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής».

Όλα τα προηγούμενα περιέχονται στο εμετικό πόνημα του Πλεύρη με τίτλο «Οι Εβραίοι». Αυτός είναι ο Κ. Πλεύρης. Ο φασίστας Πλεύρης, στο πόνημα που προαναφέραμε, σε αυτόν το ρατσιστικό, ναζιστικό και φασιστικό οχετό, εκτός από τον Χίτλερ και τα «Ες-Ες», εκφράζει τη συμπάθειά του και για ένα ακόμα πρόσωπο.

Για την ακρίβεια: Πρόκειται για το μοναδικό πρόσωπο προς το οποίο απευθύνει δημοσίως ευχαριστίες.

Γράφει συγκεκριμένα ο φασίστας Πλεύρης στον πρόλογο του οχετού του: «Ευχαριστώ τον Άδωνι Γεωργιάδη, που είχε το θάρρος να παρουσιάση το βιβλίον στην τηλεόρασιν»… 

Ναι. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο υφυπουργός (με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» του Παπαδήμου, ο κατοπινός υπουργός Υγείας της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, αυτός που τα Μακρονήσια τα αποκαλεί… Χίλτον, είναι το ίδιο πρόσωπο που διαφήμιζε από τηλεοράσεως τα «ιδεολογικά πιστεύω» του αρχιφασίστα Πλεύρη, του συνεργάτη της χούντας των συνταγματαρχών, περί το «υψηλόν φρόνημα» των… SS και περί της… «ορθότητος» των απόψεων του Χίτλερ…

Αυτός, ο «διαφημιστής» του φασίστα Πλεύρη, ο Αδωνις Γεωργιάδης, είναι που «σιχαίνεται τους κομμουνιστές» και αποκαλέι… Χίλτον τα Μακρονήσια.

 δ) Ο Γεωργιάδης ήταν επιφανές στέλεχος του ΛΑΟΣ. Από την άλλη ο ΛΑΟΣ είναι το κόμμα που διά του αρχηγού του, του Καρατζαφέρη, καλούσε τις κάμερες ανήμερα της 28ης Οκτώβρη του 2011 να τον απαθανατίσουν κατά την επίσκεψή του στο σπίτι του φασίστα δικτάτορα Μεταξά, όπου απέδιδε τιμές στον μεγάλο… «πατριώτη». Στον ίδιο «πατριώτη» προς τον οποίο αποδίδει τιμές η «Χρυσή Αυγή». Επίσης το ΛΑΟΣ είναι το κόμμα που, εν χορδαίς και οργάνοις, σε αίθουσα των γραφείων του, προς τιμήν του αρχιφασίστα αρχηγού των «Χιτών», είχε δώσει την ονομασία «Γρίβας». Όταν το ΛΑΟΣ «τιμούσε» δια του Γρίβα τους «Χίτες», δηλαδή τους προδότες, τους δοσίλογους, τους δολοφόνους φασίστες και συνεργάτες των Γερμανών επί Κατοχής, ο «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές» Γεωργιάδης ήταν εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑΟΣ…

***

Κατόπιν όλων αυτών είναι προφανές ότι:

Πρώτον, στην περίπτωση του Γεωργιάδη, του καλού φίλου του Μπαλτάκου και των συνεχιστών του καθεστώτος που παλιότερα έχτιζε «Παρθενώνες στη Μακρόνησο», το να είναι χυδαίοι αντικομμουνιστές και να το δηλώνουν, δεν είναι απλώς δικαίωμά τους. Είναι υποχρέωση. Είναι καθήκον τους!

Δεύτερον, ο Γεωργιάδης είναι χρήσιμος.

Αφενός διότι μαθαίνουν οι νεότεροι και θυμούνται οι παλιότεροι τι πραγματικά σημαίνει «αντικομμουνισμός». Πόση μαυρίλα, πόσο θράσος και πόσος ολοκληρωτισμός κρύβεται από πίσω του.

Αφετέρου διότι στην πολιτική πάντα υπήρχε η σοβαρότητα, πάντα υπήρχε και η φτήνια. Η περίπτωση του Γεωργιάδη αν αποδεικνύει κάτι είναι ότι η φτήνια στην πολιτική μπορεί να κάνει καριέρα ακόμα και στην γκροτέσκα, την γελοιογραφική της δηλαδή, εκδοχή. Είναι αυτό που λέει κάπου ο Φουκώ, ότι δηλαδή κατά περιόδους «η εξουσία έδινε για τον εαυτό της την εικόνα ότι πήγαζε από κάποιον που ήταν μεταμφιεσμένος θεατρικά, από κάποιον σκιαγραφημένο σαν κλόουν, σαν παλιάτσο».

Επομένως, επαναλαμβάνουμε: Ο Αδωνις είναι χρήσιμος. Γιατί υπενθυμίζει το έδαφος πάνω στο οποίο φύονται οι «Γεωργιάδηδες». Είναι χρήσιμος γιατί, έστω και ως καρικατούρα της ίδιας της πολιτικής έκπτωσης, αντικατοπτρίζει και προσδιορίζει το ακριβές πλαίσιο, το ακριβές περιεχόμενο εκείνης της εξουσίας που έχει για υπουργούς και υποψήφιους αρχηγούς της κάθε λογής «Γεωργιάδηδες».

Μα θα πείτε, «ο άνθρωπος είναι βλάκας»! Προσοχή: Ακόμα κι αν κάποιοι θεωρείτε ότι ο Γεωργιάδης είναι βλάκας, και ποιος σας είπε ότι αυτό δεν είναι πολύτιμο.

Θυμηθείτε τον Γουίλιαμ Μπλέικ: «Άκου του βλάκα την επίκριση σαν να σου απονέμει έπαινο ο βασιλιάς», έλεγε.

Θυμηθείτε τον δικό μας, τον Ευάγγελο Λεμπέση και την περίφημη πραγματεία του: «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω».

Ακόμα κι αν είναι η βλακεία, λοιπόν, που οδηγεί τον Γεωργιάδη να αποκαλεί «Χίλτον» την Μακρόνησο, δεν θα πρέπει να αποδώσουμε τα «εύσημα» στην βλακεία και στην κοινωνική σημασία των φορέων της, οι οποίοι προσφέρουν στην κοινωνία την πολύτιμη υπηρεσία να αποκαλύπτουν – μέσα στη βλακεία τους – το ερεβώδες της προσωπικής, πολιτικής και ταξικής τους μαυρίλας;