Μέχρι πρόσφατα ο πιο ανυπόληπτος στο εσωτερικό της χώρας του πολιτικός στην Ευρώπη ήταν ο Γάλλος πρόεδρος. Μάλιστα, μόλις στις 9 Νοεμβρίου το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel χαρακτήριζε τον Φρανσουά Ολάντ ως τον πιο αποτυχημένο πρόεδρο στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της Γαλλίας, με το συντριπτικό ποσοστό του 79% που κυμαίνεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η δυσαρέσκεια απέναντι στο πρόσωπό του να πιστοποιεί την πολιτική του ανυπαρξία. Ακόμη δε πιο ανησυχητική είναι η δημοσκοπική προς το παρόν άνοδος της φασίστριας Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου, η οποία καλύπτει το κενό που δημιουργεί η κρίση της πολιτικής όχι μόνο των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά και της Κεντροδεξιάς.
Στο εξής όμως ο Ολάντ δεν θα είναι τόσο μόνος. Το άλλο μισό του γαλλογερμανικού άξονα, που διαχειρίστηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δημοσιονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, βιώνει πλέον την ίδια κρίση νομιμοποίησης στο εσωτερικό του. Η μοναδική διαφορά είναι ότι η αποκαθήλωση της Μέρκελ ήρθε εντελώς απροσδόκητα, αντίθετα με τη φθορά του Ολάντ, που ξεκίνησε από τη μέρα της εγκατάστασής του στα Ηλύσια Πεδία.
Στις αρχές του 2015, ενδεικτικά, τίποτα δεν προμήνυε ότι η μέχρι τότε πιο επιτυχημένη πολιτικός του κόσμου, με τρεις διαδοχικές εκλογικές νίκες στο βιογραφικό της και καγκελάριος της Γερμανίας επί δέκα ολόκληρα χρόνια, θα έβλεπε σήμερα την επιρροή της να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση πρώτα και κύρια μέσα στο δικό της κόμμα. Παρ' όλα αυτά, αν κάτι πληρώνει ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου