Είχαμε αναφερθεί στα νέα εμέσματα Κρανιδιώτη και την αποπομπή του από την Ν.Δ αλλά δεν θέλουμε να περάσει απαρατήρητο το σημείο όπου το πρώην στέλεχος της Ν.Δ πάει να ρίξει λάσπη στον ηρωικό αγώνα των Σλαβομακεδόνων που βρέθηκαν στις τάξεις του ΕΛΑΣ.
Προφανώς ελάχιστοι απ’ αυτούς στους οποίους απευθύνθηκε το ακροδεξιό «μπουμπούκι» κατάλαβαν το θέλει να πει όταν έγραφε: «Ο Τσίμας ο γεροκνίτης ρίγισε από την Σνοφίτικη ηδονή αλλά το πέρασε ντούκου για να μην καρφωθεί».
Ας κάνουμε, λοιπόν, κάποιες ιστορικές αναφορές, όχι τόσο για να απαντήσουμε στον Κρανιδιώτη και στους ομοίους του αλλά γιατί θέλουμε να αναφερθούμε στις απόψεις που έχει κατά καιρούς το ΚΚΕ για το Μακεδονικό. (Το είχα υποσχεθεί άλλωστε όταν υπήρξε η τοποθέτηση του Ν. Μπογιόπουλου για την ονομασία της ΠΓΔΜ)
Υποθέτοντας ότι λίγοι αναγνώστες θα αντιλήφθηκαν τι εννοούσε τι εννοούσε ο Κρανιδιώτης κάνοντας λόγο για «την Σνοφίτικη ηδονή» ξεκινάμε από τα βασικά αντιγράφοντας από το προσωπικό μου ιστολόγιο:
Στις περιοχές της Μακεδονίας όπου δρούσε ο ΔΣΕ ζούσαν Σλαβομακεδόνες, οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι στους νομούς Καστοριάς, Φλώρινας και Πέλλας. Ένα μέρος των Σλαβομακεδόνων είχε ταχθεί με τον ΕΛΑΣ στη διάρκεια της Κατοχής και συγκρότησαν δικό τους στρατιωτικό τμήμα ΣΝΟΦ από τα αρχικά της οργάνωσης (Slavjano Мakedonski Narodno Osloboditelen Front-Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο),
Οι Σλαβομακεδόνες κινητοποιήθηκαν ξανά στα χρόνια του Εμφυλίου στο πλευρό του ΔΣΕ, συγκροτώντας τα δικά τους στρατιωτικά τμήματα (ΝΟΦ). Γενικότερα οι Σλαβομακεδόνες διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο Δημοκρατικό Στρατό και έφτασαν να αποτελούν ένα σεβαστό ποσοστό των δυνάμεων του. Στις περιοχές που έλεγχε ο Δημοκρατικός Στρατός λειτούργησαν σχολεία στη σλαβομακεδονική γλώσσα, τα σλαβομακεδονικά χωριά εφοδίαζαν τους μαχητές με τρόφιμα και εργάζονταν στην κατασκευή οχυρωματικών έργων, εκδίδονταν έντυπα στη σλαβομακεδονική γλώσσα, επιμορφώθηκαν Σλαβομακεδόνες δασκάλοι, κοκ.
Η αυξημένη συμμετοχή των Σλαβομακεδόνων στο ΔΣΕ, ιδιαίτερα στην ύστερη φάση του Εμφυλίου, σε συνδυασμό με την περιπλοκή που δημιούργησε η ρήξη Τίτο-Στάλιν οδήγησε το ΚΚΕ να αλλάξει τη θέση σχετικά με το ζήτημα της σλαβομακεδονικής μειονότητας. (Σε επόμενη ανάρτησή μας θα αναφέρουμε αναλυτικά ποια ήταν μέχρι τότε η άποψη του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα).
Στην 5η Ολομέλειά της ΚΕ του ΚΚΕ (30-31 Ιανουαρίου 1949) θα εγκαταλειφθεί η παλαιότερη θέση για πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων της μειονότητας και θα υιοθετηθεί η θέση ότι «σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως το θέλει ο ίδιος».
Αποτέλεσμα της ισχυροποίησης των Σλαβομακεδόνων στο εσωτερικό του ΔΣΕ αλλά και της προσπάθειας εξισορρόπησης της αυτονομιστικής προπαγάνδας της Γιουγκοσλαβίας ήταν η δημιουργία ξεχωριστής σλαβομακεδονικής οργάνωσης, της Κομμουνιστικής Οργάνωσης της Μακεδονίας του Αιγαίου (ΚΟΕΜ).
Σύντομα η συνέχεια
Δημοσίευση σχολίου