Του Σεϊτ Αλντογάν - Δημοσιογράφος της καθημερινής Τουρκικής εφημερίδας Εβρενσέλ
Όπως γράφαμε και χτες με τα μέχρι τώρα υπαρκτά στοιχεία, οι στρατιωτικές δυνάμεις που πρόσκεινται στους Κεμαλικούς καθώς και στον Φετουλάχ Γκιουλέν προχώρησαν στην απόπειρα αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία.
Τις αιτίες που οδήγησαν στην αναποτελεσματικότητα αυτής της ενέργειας θα τις διατυπώσουμε αναλυτικά σε άλλη μας ανάρτηση και τώρα θα κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση για την νέα πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται τώρα στην Τουρκία.
Εισαγωγικά μόνο να προσθέσουμε ότι δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας εκδήλωσης της απόπειρας πραξικοπήματος.
Τις αμέσως επόμενες μέρες θα υπήρχε συνεδρίαση του ανώτατου συμβουλίου του στρατού το οποίο με επικεφαλής τον Ερντογάν θα αποφάσιζε ριζικές αλλαγές στην ηγεσία του στρατού. Στην ουσία επρόκειτο να ακολουθήσει μια «σφαγή» ανώτατων αξιωματικών που είχαν εκδηλώσει αντιπολιτευτικές διαθέσεις.
Το αποτυχημένο πραξικόπημα έδωσε το άλλοθι στον Τούρκο πρόεδρο να συντομεύσει και να μεγεθύνει αυτή του την επιδίωξη κάτι που τόνισε και στις δηλώσεις του από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης: «Έχουμε σκοπό, πάντα με τη βοήθεια του θεού, να καθαρίσουμε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας».
Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι η εκδήλωση απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος ήταν το αποκορύφωμα μιας διαμάχης μεταξύ μερίδων των κυριάρχων τάξεων της Τουρκίας η οποία έχει αρκετή διάρκεια, αλλά τα δυο τελευταία χρόνια έχει οξυνθεί στον μέγιστο βαθμό.
Τηρουμένων των αναλογιών θα μπορούσαμε να λέγαμε ότι και σ’ αυτή την περίπτωση είχαμε άλλη μια επιβεβαίωση της γνωστής ρήσης του Κλαούζεβιτς ότι ο «πόλεμος είναι απλώς η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα».
Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε πάντως ότι η λέξη «πραξικοπηματίας» έχει μια τεράστια αρνητική φόρτιση μέσα στους λαούς της Τουρκίας κι αυτό εξ αιτίας των σκληρών δικτατοριών που έζησαν στο παρελθόν. (Ας μην ξεχνάμε ότι οι λαοί της Τουρκίας έχουν βιώσει πέντε βάρβαρες δικτατορίες προϊόν στρατιωτικών πραξικοπημάτων τα τελευταία εβδομήντα χρόνια).
Σ’ αυτά τα δεδομένα να προσθέσουμε επίσης ότι ο «σουλτάνος» προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της μερίδας της αστικής τάξης που εκπροσωπεί και για να αποκτήσει απόλυτο έλεγχο της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας όχι απλώς έχει ρθει σε ρήξη με την καθεστηκυία εσωτερική και εξωτερική τουρκική πολιτική, αλλά έχει δημιουργήσει και μια πρωτοφανή πόλωση μέσα στα Τουρκική κοινωνία.
Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και μια τεράστια αντίφαση που παρακολουθήσαμε με την εκδήλωση του αποτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος και αυτή έχει σχέση με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.
Το να παρακολουθείς τεράστιες λαϊκές μάζες, οι οποίες δεν είχαν κοινό πολιτικό προσανατολισμό, να διαδηλώνουν εναντίον των επίδοξων πραξικοπηματιών υπερασπιζόμενοι την «δημοκρατία» του Ερντογάν και απ’ την άλλη οι ίδιες μάζες να συλλαμβάνουν –και σε κάποιες στιγμές να λιντσάρουν- στρατιωτικούς, όταν μέχρι χτες κάθε ένστολος ενέπνεε φόβο ή σεβασμό στην τουρκική κοινωνία είναι κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην Τουρκική ιστορία.
Σίγουρα οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι καταιγιστικές. Το αποτυχημένο πραξικόπημα θα οδηγήσει σε ένα πιο αυταρχικό καθεστώς δίνοντας λαβή στον Ερντογάν να υλοποιήσει πιο σύντομα τις επιδιώξεις του που δεν είναι άλλες από την αλλαγή συντάγματος και ουσιαστικά αλλαγή πολιτεύματος.
Το επόμενο βήμα του καθεστώτος της Αγκυρας είναι να κλείσει όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει σε κάθε κατεύθυνση και να τσακίσει κάθε αντιπολίτευση που υπάρχει.
Σήμερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπινάλι Γιλντιρίμ, προφανώς ευχαριστημένος από τις τελευταίες εξελίξεις, σε συνέντευξη που παραχώρησε έκανε λόγο ότι «σήμερα είναι γιορτή της δημοκρατίας», αφού «ανετράπη το πραξικόπημα από τον λαό, που αγκαλιάζει και πιστεύει την δημοκρατία».
Αυτή όμως είναι η εικονική πραγματικότητα, που θέλει να παρουσιάσει το τουρκικό καθεστώς.
Η ανακοίνωση του Κόμματος Εργασίας, βάζει τα πράγματα στην θέση τους:
«Στην Τουρκία συχνά έχουν γίνει πραξικοπήματα και απόπειρες πραξικοπημάτων. Κάθε φορά το τίμημα είναι ζωές πολιτών, φυλακίσεις απαγορεύσεις, καταπίεση.
Οι κυρίαρχες τάξεις πάντα προσπαθούν και με κάθε μέσο να πνίξουν τις απαιτήσεις των λαϊκών μαζών για ισότητα δημοκρατία και ελευθερία.
Σήμερα ο πρόεδρος της δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογαν και η κυβέρνηση του έχουν ακριβώς αυτό τον σκοπό.
Επιπλέον θα χρησιμοποιήσουν την απόπειρα του πραξικοπήματος για να υλοποιήσουν πιο σύντομα τα σχέδια τους.
Ο Ερντογάν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να κατέβουν στους δρόμους. Φαίνεται ότι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και το λαϊκό παράγοντα στην παραπέρα φασιστικοποίηση του καθεστώτος που θα προχωρήσουν.
Είναι φανερό ότι οι λαοί της Τουρκίας δεν είναι αναγκασμένοι να διαλέξουν είτε τη δικτατορία των πραξικοπηματιών είτε τη δικτατορία που θέλει να επιβάλλει η κλίκα του Ερνογάν.
Η πραγματική σωτηρία του λαού είναι στον αγώνα για λαϊκή δημοκρατία».
Όπως γράφαμε και χτες με τα μέχρι τώρα υπαρκτά στοιχεία, οι στρατιωτικές δυνάμεις που πρόσκεινται στους Κεμαλικούς καθώς και στον Φετουλάχ Γκιουλέν προχώρησαν στην απόπειρα αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία.
Τις αιτίες που οδήγησαν στην αναποτελεσματικότητα αυτής της ενέργειας θα τις διατυπώσουμε αναλυτικά σε άλλη μας ανάρτηση και τώρα θα κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση για την νέα πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται τώρα στην Τουρκία.
Εισαγωγικά μόνο να προσθέσουμε ότι δεν ήταν τυχαία η επιλογή της ημερομηνίας εκδήλωσης της απόπειρας πραξικοπήματος.
Τις αμέσως επόμενες μέρες θα υπήρχε συνεδρίαση του ανώτατου συμβουλίου του στρατού το οποίο με επικεφαλής τον Ερντογάν θα αποφάσιζε ριζικές αλλαγές στην ηγεσία του στρατού. Στην ουσία επρόκειτο να ακολουθήσει μια «σφαγή» ανώτατων αξιωματικών που είχαν εκδηλώσει αντιπολιτευτικές διαθέσεις.
Το αποτυχημένο πραξικόπημα έδωσε το άλλοθι στον Τούρκο πρόεδρο να συντομεύσει και να μεγεθύνει αυτή του την επιδίωξη κάτι που τόνισε και στις δηλώσεις του από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης: «Έχουμε σκοπό, πάντα με τη βοήθεια του θεού, να καθαρίσουμε τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας».
Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι η εκδήλωση απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος ήταν το αποκορύφωμα μιας διαμάχης μεταξύ μερίδων των κυριάρχων τάξεων της Τουρκίας η οποία έχει αρκετή διάρκεια, αλλά τα δυο τελευταία χρόνια έχει οξυνθεί στον μέγιστο βαθμό.
Τηρουμένων των αναλογιών θα μπορούσαμε να λέγαμε ότι και σ’ αυτή την περίπτωση είχαμε άλλη μια επιβεβαίωση της γνωστής ρήσης του Κλαούζεβιτς ότι ο «πόλεμος είναι απλώς η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα».
Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε πάντως ότι η λέξη «πραξικοπηματίας» έχει μια τεράστια αρνητική φόρτιση μέσα στους λαούς της Τουρκίας κι αυτό εξ αιτίας των σκληρών δικτατοριών που έζησαν στο παρελθόν. (Ας μην ξεχνάμε ότι οι λαοί της Τουρκίας έχουν βιώσει πέντε βάρβαρες δικτατορίες προϊόν στρατιωτικών πραξικοπημάτων τα τελευταία εβδομήντα χρόνια).
Σ’ αυτά τα δεδομένα να προσθέσουμε επίσης ότι ο «σουλτάνος» προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της μερίδας της αστικής τάξης που εκπροσωπεί και για να αποκτήσει απόλυτο έλεγχο της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας όχι απλώς έχει ρθει σε ρήξη με την καθεστηκυία εσωτερική και εξωτερική τουρκική πολιτική, αλλά έχει δημιουργήσει και μια πρωτοφανή πόλωση μέσα στα Τουρκική κοινωνία.
Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη και μια τεράστια αντίφαση που παρακολουθήσαμε με την εκδήλωση του αποτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος και αυτή έχει σχέση με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.
Το να παρακολουθείς τεράστιες λαϊκές μάζες, οι οποίες δεν είχαν κοινό πολιτικό προσανατολισμό, να διαδηλώνουν εναντίον των επίδοξων πραξικοπηματιών υπερασπιζόμενοι την «δημοκρατία» του Ερντογάν και απ’ την άλλη οι ίδιες μάζες να συλλαμβάνουν –και σε κάποιες στιγμές να λιντσάρουν- στρατιωτικούς, όταν μέχρι χτες κάθε ένστολος ενέπνεε φόβο ή σεβασμό στην τουρκική κοινωνία είναι κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην Τουρκική ιστορία.
Σίγουρα οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι καταιγιστικές. Το αποτυχημένο πραξικόπημα θα οδηγήσει σε ένα πιο αυταρχικό καθεστώς δίνοντας λαβή στον Ερντογάν να υλοποιήσει πιο σύντομα τις επιδιώξεις του που δεν είναι άλλες από την αλλαγή συντάγματος και ουσιαστικά αλλαγή πολιτεύματος.
Το επόμενο βήμα του καθεστώτος της Αγκυρας είναι να κλείσει όλους τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει σε κάθε κατεύθυνση και να τσακίσει κάθε αντιπολίτευση που υπάρχει.
Σήμερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπινάλι Γιλντιρίμ, προφανώς ευχαριστημένος από τις τελευταίες εξελίξεις, σε συνέντευξη που παραχώρησε έκανε λόγο ότι «σήμερα είναι γιορτή της δημοκρατίας», αφού «ανετράπη το πραξικόπημα από τον λαό, που αγκαλιάζει και πιστεύει την δημοκρατία».
Αυτή όμως είναι η εικονική πραγματικότητα, που θέλει να παρουσιάσει το τουρκικό καθεστώς.
Η ανακοίνωση του Κόμματος Εργασίας, βάζει τα πράγματα στην θέση τους:
Οι κυρίαρχες τάξεις πάντα προσπαθούν και με κάθε μέσο να πνίξουν τις απαιτήσεις των λαϊκών μαζών για ισότητα δημοκρατία και ελευθερία.
Σήμερα ο πρόεδρος της δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογαν και η κυβέρνηση του έχουν ακριβώς αυτό τον σκοπό.
Επιπλέον θα χρησιμοποιήσουν την απόπειρα του πραξικοπήματος για να υλοποιήσουν πιο σύντομα τα σχέδια τους.
Ο Ερντογάν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να κατέβουν στους δρόμους. Φαίνεται ότι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και το λαϊκό παράγοντα στην παραπέρα φασιστικοποίηση του καθεστώτος που θα προχωρήσουν.
Είναι φανερό ότι οι λαοί της Τουρκίας δεν είναι αναγκασμένοι να διαλέξουν είτε τη δικτατορία των πραξικοπηματιών είτε τη δικτατορία που θέλει να επιβάλλει η κλίκα του Ερνογάν.
Η πραγματική σωτηρία του λαού είναι στον αγώνα για λαϊκή δημοκρατία».
+ σχόλια + 3 σχόλια
Πολύ καλό το κείμενο σου σύντροφε Σεϊτ. Στην επόμενη ανάρτησή σου, που όπως γράφεις θα αναφέρεις γιατί απέτυχε το στρατιωτικό πραξικόπημα θα ήθελα να απαντήσεις και σε κάποιες, ίσως αφελής ερωτήσεις μου.
Μακριά από μένα κάποια ανόητα συνομοσιολογικά σενάρια που εκτιμούν ότι ο Ερντογάν έστησε την απόπειρα πραξικοπήματος για να εδραίωση την εξουσία του.
Κάποια γεγονότα που έχουν σχέση με τον σχεδιασμός και την υλοποίηση του πραξικοπήματος μου φαίνονται ανεξήγητα. Και γίνομαι συγκεκριμένος:
1) Δεν υπάρχει προηγούμενο επιτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία όταν οι πρωτεργάτες του δεν έχουν εξασφαλίσει την στήριξη από την οικονομική ελίτ της χώρας καθώς και την υποστήριξη από την Αμερική. Στην προκειμένη περίπτωση οι πραξικοπηματίες δεν είχαν εξασφαλίσει τίποτα απ’ αυτά τα δυο. Πώς, λοιπόν. προχώρησαν στην ενέργεια τους;
2) Το αυτονόητο θα ήταν ότι αυτοί που καθοδηγούσαν το πραξικόπημα να είχαν προβλέψει ότι η πρώτη κίνησή τους θα έπρεπε να είναι το να θέσουν "εκτός μάχης" την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία που θα εκτιμούσαν ότι προέβαλλε αντίσταση στα σχέδια τους.
Κι όμως παρακολουθήσαμε κάποιες κωμικές καταστάσεις. Ο Ερντογάν να κυκλοφορεί ελεύθερος, συντονίζοντας τον αγώνα απέναντι στους πραξικοπηματίες, ενώ αν και είχαν ανακοινώσει την σύλληψη του αρχηγού του στρατού στην πορεία τον άφησαν ελεύθερο … για να καθοδηγήσει τον αγώνα εναντίον τους. Εχουν καμιά λογική αυτά;
3) Κι ενώ στην Τουρκία είναι συνηθισμένο να μπαίνει «λουκέτο» στα διαδικτυακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πραξικοπηματίες τα άφησαν ελεύθερα, όπως και τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς να προπαγανδίζουν και να συντονίζουν τον αγώνα εναντίον τους. Εχει καμιά λογική αυτό;
4) Πραγματοποιείς απόπειρα πραξικοπήματος στις 10 το βράδυ, ώρα που όχι απλώς δεν πιάνεις στον ύπνο τους πολιτικούς σου αντιπάλους αλλά τους δίνεις την δυνατότητα και να αντιδράσουν άμεσα, κινητοποιώντας οπαδούς και πιστές τους στρατιωτικές δυνάμεις;
5) Είναι δυνατόν οι πανίσχυροι κατασταλτικοί τούρκικοι μηχανισμοί και ιδιαίτερα, η διαβόητη μυστική υπηρεσία ΜΙΤ να μην είχε αντιληφθεί το παραμικρό αφού σύμφωνα με δημοσιεύματα η προετοιμασία του πραξικοπήματος είχε ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες;
Δεν έχω πειστικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα σύντροφε Σεϊτ. Ελπίζω να μου τις δώσεις εσύ.
Οι πραξικοπηματίες είχαν την στήριξη του Πενταγώνου. Το πενταγωνο περιμενε ποιος θα ειναι ο νικητης, δεν τοποθετηθηκε ευθεως, αλλα ηλπιζε σε νικη πραξηκοπήματος. Το πραξικοπημα εκτελέστηκε όχι μονο γιατι εκρεμούσε εκκαθάριση τον Αυγουστο εντός στρατου, αλλα και γιατι προηγήθηκε μια "συγνωμη" Ερντογαν σε Ρωσσια. Οι Κεμαλικοί παντα είναι στρατηγικα φιλοδυτικοί (ενδιαφερουσα λεπτομερεια, ο πιλοτος που ερειξε το ρωσικο μαχητικο αεροπλανο ηταν στους πραξικοπηματιες).
*Τα αμερικάνικα ΜΜΕ αρχικα πανηγυριζαν, μετα στροφη 180 μοιρων κ.τ.λ
ας συνεισφέρω κάποιες δικές μου απαντήσεις στις πρώτες πέντε ερωτήσεις:
1. "Στην προκειμένη περίπτωση οι πραξικοπηματίες δεν είχαν εξασφαλίσει τίποτα απ’ αυτά τα δυο" (ΗΠΑ, 5 οικογένειες) από που βγαίνει αυτό; Οι ενδείξεις είναι αντίθετες αφού ο POTUS μίλησε στην αρχή για "ΕΞΕΓΕΡΣΗ" και ο Κέρυ το παίζει τσαντισμένος - "μην λέτε εμείς πως το οργανώσαμε και μετά πως θέλετε να εκδώσουμε τον Γκιουλέν" (διαλέχτε;). Από το Ιντσιρλίκ φεύγει αεροβυτιοφόρο και οι Αμερικάνοι κάθονταν και το κοιτούσαν. Το cnnTurk που έβγαλε όλη εκείνη την μασκαράτα "κοίτα τι μου στέλνουν στο κινητό μου" ως ιδιώτης έδειξε πως ήθελε να γελοιοποιήσει τον Πρόεδρο και όχι με ένα απλό καλωδιάκι να το περάσει στην κονσόλα και να έχει βίντεο online. Η κωμωδία δραματοποιήθηκε όταν τρέχοντας έφτασαν φαντάροι να καταλάβουν τον σταθμό γιατί άλλα μας είχαν υποσχεθεί;
2. (εκτός μάχης την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία) γάζωσαν μέχρι τους καναπέδες και 40 νοματαίοι αγνοούνται στο τοπικό δάσος του ξενοδοχείου. Τι να κάνουμε τώρα; Κάποιος τον είχε ειδοποιήσει και βρισκόταν ήδη στο αεροδρόμιο. Συμβαίνουν αυτά. ίσα ίσα που ελικόπτερα, αεροπλάνα και ρουκέτες δείχνουν πολλή ραμποειδή σχεδίαση.
3. (επικοινωνίες) όχι στην αρχή έπεσαν τα συνηθισμένα(twitter, FB κτλ) αλλά γρήγορα κάποιο χέρι ανέβασε πάλι τον διακόπτη που βρίσκεται στην - ναι - ΜΙΤ.
4. (επιλογή ώρας) εδώ τώρα τι να πει κανείς; είναι θέμα όμως τακτικού σχεδιασμού έτσι; Δηλαδή στις πέντε η ώρα το πρωί τα τανκς που κινούνται δεν ξυπνάνε όλον τον κόσμο;
5. (η ΜΙΤ δεν είχε καταλάβει;) τις λίστες με τους 2745 δικαστικούς μέρες ολόκληρες τις ετοίμαζε η ΜΙΤ. Επικεφαλής των αστυνομικών σε κάθε ομάδα ήταν ένας από την ΜΙΤ. Τι άλλο να κάνουν; τους σωματοφύλακες του; το έκαναν και αυτό!
*κάποιος που έχει αναφέρει πως η οργάνωση του Γερμανικού κράτους που ο Χίτλερ έφτιαξε είναι το δικό του όνειρο, νομίζω πως δεν έχει καμία πιθανότητα να γλυτώσει από παιχνίδι σκάκι που παίζουν οι σύγχρονοι Κασπάροφ και Φίσερ.
Ο Ρώσος είχε τρελαθεί με την κατάρριψη γιατί μόνο η Τουρκία από το ΝΑΤΟ δεν θέλει Κουρδικό κράτος και είναι "φυσικός" σύμμαχος του Άσσαντ.
Εκείνο το περίεργο τουρλουμπούκι που είχε κάνει η Τουρκία έκανε τους Μπόμπυ Φίσερ να αναζητούν μία έξοδο - μία αναστολή μέλους του ΝΑΤΟ. Κατάφεραν την "υποχρεωτική κίνηση" όπως φαίνεται. Είτε οι "συνταγματάρχες" δεν θα είχαν θέση στην συμμαχία και η αναστολή θα συνέβαινε, είτε τώρα ο Ερντογάν θα στρίψει 180 μοίρες για να τα βρει με τον Άσσαντ. Ο Κασπάροφ πούλησε εκδούλευση στον χιτλερολάγνο λέγοντάς του χαρτί και καλαμάρι τα σχεδιαζόμενα και το Πιόνι μας τρέλανε με το πόσο καλά τα κατάφερε την νύχτα εκείνη.
Στις "φυσικές" τους θέσεις το λοιπόν οι παίκτες και τα πιόνια στην Μέση Ανατολή.
** η εικόνα δεν έχει φανερωθεί όλη γιατί ολόκληρη συνακρόαση είχαν βγάλει για την Ουκρανία αλλά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα έγινε τελικά. Οι σκακιστικές δεξιότητες του Πούτιν δεν μπόρεσαν να προβλέψουν τον αστάθμητο παράγοντα Ερντογάν τότε με την κατάρριψη... ή αντίθετα τον έχει ξαναπαίξει και πήρε εναέριο χώρο της Συρίας με s400;
μυστήριο!
Δημοσίευση σχολίου