Ένας άνθρωπος, αγωνιστής, που πάλεψε και κατόρθωσε πολλά, δεν πρέπει να απαξιώνεται από μια φράση, η οποία μάλιστα δίνεται αποσπασματικά. Ο Μανώλης ο Γλέζος έκανε πράγματα που ούτε ονειρευτήκαμε να τα κάνουμε.
Διάφορα φασιστικά site είχαν αναλάβει στο παρελθόν εργολαβικά να σπιλώσουν τον ήρωα της Αντίστασης για ευνόητους λόγους: Τους πείραξε που χτύπησε τους παππούδες τους. Τι να κάνουμε όμως τα έχει αυτά ο πόλεμος.
Σήμερα τα ίδια site προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τα όσα είπε κι από κοντά την πάτησαν κάποιοι αξιόπιστοι Σύντροφοι, που όμως βιαστήκαν. Ο Μανώλης λοιπόν σε ομιλία του είχε πει για την στάση των ιερέων στην Κατοχή, ότι υπήρχαν τρεις κατηγορίες: Αυτοί που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, αυτοί που τήρησαν ουδέτερη στάση και αρκετοί που αντιστάθηκαν.
Διαφωνεί κανείς σε αυτό; Πράγματι έτσι ήταν. Κάποιοι πήγαν στο ΕΑΜ, κάποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, κάποιοι άλλοι "το έριξαν στο διάβασμα και δεν ήξεραν τι γίνεται". Πόσοι και ποιοι θα τα πούμε παρακάτω.
Είπε επίσης ότι Χριστιανισμός και Ναζισμός είναι έννοιες αντίθετες. Σωστό κι αυτό. Έχουμε μιλήσει κι εμείς για τις μεγάλες αντιθέσεις τους. Βασικά ο Ναζισμός είναι πιο κοντά στο Σατανισμό, χωρίς φυσικά να ταυτίζεται, πράγμα που το ξέρουν καλά οι παπάδες, αλλά σήμερα "κάνουν την πάπια".
Εκεί που διαφωνούμε ήταν στην ατυχή έκφραση "Όποιος καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας για τη δήθεν αδράνειά της στη διάρκεια της Κατοχής βλαστημεί".
Τα γεγονότα όμως που αναφέρει είναι πραγματικά.
Εκεί που διαφωνώ λοιπόν με τον αγαπητό Μανώλη είναι στο εξής:
Πράγματι η Εκκλησία είχε μέλη της που αντιστέκονταν. Το 90% του λαού ήταν κατά των κατακτητών, επομένως ήταν αδύνατον να το αγνοήσει αυτό η Εκκλησία και να έρθει σε φανερή αντίθεση. Εν τούτοις όμως, Μανώλη μου, σου θυμίζω δυο πράγματα τα οποία γνωρίζεις: Το πρώτο είναι ότι το Ιερατείο κάθε φορά προσπαθεί να τα έχει καλά με όποιον έχει την εξουσία και συνεργάζεται μ' αυτόν. Το κάνουν για να μην χάσουν τα προνόμια. Κι ενώ το ποίμνιο και πολλοί κληρικοί πράγματι ήταν αντίθετοι στα SS, αρκετοί άλλοι παπάδες συνεργάστηκαν και μάλιστα αρμονικότατα. Έγλυφαν τους φονιάδες, καταριόνταν τους Κομμουνιστές, έκαναν ότι μπορούσαν για να βολέψουν την πάρτι τους. Και ήταν δυστυχώς πάρα πολλοί. Ούτε λοιπόν όσοι λένε κατά της Εκκλησίας λεν ψέματα. Τα ίδια άλλωστε γίνονταν πάντοτε. Κι επί Τουρκοκρατίας. Ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος πχ έκανε Επανάσταση το 1611, ο αντίπαλος του στην Εκκλησία Μάξιμος τον καταδίκασε και μάλιστα χάρηκε που τον έγδαραν οι Τούρκοι αποκαλώντας τον "Σκυλόσοφο"! Οι φτωχοί ξεσηκώθηκαν το 1611, οι βολεμένοι Έλληνες πήγαν με τους Τούρκους, και ήταν αυτοί που τους νίκησαν.
Επιπλέον (κι αυτό είναι το δεύτερο) οι παπάδες έχουν μεγάλη διαφορά και με τον Κομμουνισμό. Εσύ Μανώλη, καλά έκανες κι είπες κατά του Φασισμού. Έλα όμως που το Ιερατείο θεωρεί εμάς απειλή κι όχι τους ναζί. Ίσως γιατί πάνω μας δεν έχει καμιά επιρροή, ούτε πρόκειται ποτέ να συνεργαστούμε. Ίσχυε λοιπόν το "ο εχθρός του εχθρού είναι ο φίλος μου". Το παπαδαριό και αρκετοί μεγαλοαστοί είδαν τότε τους vαζί φονιάδες ως ευκαιρία να μας ξεφορτωθούν και προς αυτή την κατεύθυνση κατέβαλαν πολλές προσπάθειες.
Αυτό Μανώλη, εσύ το έζησες από πρώτο χέρι, όπως και πολλοί άλλοι.
Σε εκτιμώ ακόμα περισσότερο, γιατί βλέπεις τον κίνδυνο του Φασισμού και πας ως έμπειρος, να προλάβεις κάποια πράγματα. Για κάποιους καλούς Συντρόφους συστήνω λίγη ψυχραιμία. Ο Γλέζος είναι με το μέρος μας, πάντα ήταν. Ούτε κανείς έχει βέβαια το Αλάθητο, αλλά ο ανδρωμένος "κι αν αστοχήσει μια και δυο πάλι ανδρωμένος θα ναι".
Δημοσίευση σχολίου