Γιατί δεν επαναστατεί ο κόσμος;

Γράφει ο mitsos175.

Γιατί δεν επαναστατεί ο κόσμος; Έλα μου ντε! Κατ αρχήν η ερώτηση όπως ακριβώς είναι, βγάζει όξω τον εαυτό μας. Γιατί δεν επαναστατούμε λοιπόν. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να αναρωτηθεί ο κάθε ένας από εμάς: Είμαι έτοιμος να συμμετέχω στην Επανάσταση; Αν όχι θα γνωρίζει ο ίδιος το γιατί κι έτσι θα λυθεί αυτόματα η απορία, γιατί ακόμα περιμένουμε. Στην περίπτωση που πούμε ΝΑΙ, τότε προκύπτει νέα απορία. Τότε τι περιμένουμε;

Λοιπόν έχουν γίνει πολλές διεξοδικές αναλύσεις από Μαρξιστές πότε είναι καιρός να γίνει Επανάσταση. Ισχύουν όλες. Να πούμε όμως μερικά πραγματάκια για το Εδώ και το Τώρα.

Πρώτα απ' όλα τα τελευταία χρόνια έγιναν κάποιες κινήσεις που θα τα χαρακτήριζα βήματα προς την Επανάσταση. Άλλα καπελώθηκαν, άλλα λοιδορήθηκαν κι άλλα απλά απέτυχαν. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά καθυστέρηση του αναπόφευκτου. Πριν από πολλές επιτυχημένες Επαναστάσεις υπήρχαν Κινήματα, Εξεγέρσεις που καταστέλλονταν. Όμως οι Επαναστάτες αποκόμισαν εμπειρία κι οργανώθηκαν ακόμα καλύτερα.

Σήμερα υπάρχει ένας μεγάλος εχθρός της Επανάστασης πέρα φυσικά από την ιθύνουσα τάξη που θα κάνει τα πάντα για να μη χάσει τα προνόμια της: Ο φόβος. Δεν εννοώ βέβαια φόβο για τις δυνάμεις καταστολής. Υπάρχει εντούτοις μια καχυποψία, μέχρι ένα σημείο δικαιολογημένη. Για να αρχίσει έναν αγώνα μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού - ποτέ όλος ο πληθυσμός αφού υπάρχουν τάξεις με αντικρουόμενα συμφέροντα - πρέπει πρώτα από όλα οι αδικημένοι να σιγουρευτούν, ότι αυτό που θα αντικαταστήσει το παλιό θα είναι καλύτερο και δεν θα είναι μια από τα ίδια. Ότι ο αγώνας ΔΕΝ θα καπελωθεί από κάποιους που μόλις κάτσουν στην καρέκλα, θα πέσουν με τα μούτρα στο φαί και θα συμπεριφερθούν αργά ή γρήγορα, όπως οι προηγούμενοι. Το να πείσουμε λοιπόν ότι δεν είναι όλοι το ίδιο (ειδικά σήμερα) είναι μια πρόκληση.

Το επόμενο είναι οι πιθανότητες επιτυχίας. Ποτέ οι επαναστάτες δεν θα αποκτήσουν υπεροχή σε οπλισμό. Σε σπάνιες περιπτώσεις μόνο. Επανάσταση σημαίνει σύγκρουση, βία - να το ξεκαθαρίσουμε, γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Βέβαια η βία προέρχεται από την άρνηση των διεφθαρμένων να φύγουν, αλλά μοιραία θα υπάρξουν και καταστροφές και απώλειες.

Χρειάζονται λοιπόν αυτά που λένε οι Μαρξιστές για οργάνωση κοκ, τα οποία είναι γνωστά. Επίσης χρειάζεται να πεισθεί ο κόσμος ότι δεν θα τον πουλήσουν στο δρόμο. Κάηκε στο κουρκούτι και τώρα φυσάει το γιαούρτι.

Η ενότητα των Επαναστατών. Για να πετύχει οτιδήποτε απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ομαδική δουλειά, η συνεργασία. Αλλιώς λίγα πράγματα θα γίνουν. Να πούμε για χιλιοστή φορά, ότι συνεργασία δεν εννοούμε την υποταγή; Να το υπενθυμίσουμε. Συνεργασία εννοούμε να σεβόμαστε τους αγώνες των άλλων, να βοηθούμε, όπου μπορούμε, να μην γκρινιάζουμε, να μη δείχνουμε αλαζονεία κοκ, να ήμαστε μαζί εκεί που έχουμε κοινά σημεία. Ο Στάλιν, όταν συνέφερε την ΕΣΣΔ συνεργάστηκε αρμονικότατα με τους Δυτικούς για ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Όταν πέρασε ο κίνδυνος του φασισμού αντιμετώπισε τους παλιούς "συμμάχους". Εμείς δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε επιτέλους μέσα στην Αριστερά; Κάπου πρέπει να μπουν προτεραιότητες. Τι θέλουμε; Επανάσταση; Αύξηση των ποσοστών στις εκλογές; Τι;

Η Επανάσταση θα γίνει γιατί η κατάσταση έχει φτάσει εδώ και καιρό στο απροχώρητο και θα χειροτερεύει συνέχεια. Ότι κι αν κάνουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί (ΜΜΕ, μπάτσοι) ο κόσμος θέλει μόνο μια αφορμή. Ελπίζω κάποιοι να είναι έτοιμοι, αλλιώς θα μείνουν πίσω.