Του Κώστα Καίσαρη
(από sentragoal.gr)
Σε μαγικά νησιά θέλω να βρεθούμε. Από την Κούβα στο Καστελόριζο.
Περί της Νίνας Κασιμάτη ο λόγος. Ειδικώς. Και περί του ΣΥΡΙΖΑ γενικώς. Στην
Καραϊβική για να κλάψουμε τον Φιντέλ, παρέα με τον Αλέξη. Στο Αιγαίο για να
φοβερίσουμε τον Ερντογάν, παρέα με τον Κασιδιάρη και τον Παππά. Αν εκεί στο
Χόλιγουντ, πέρα από τα βραβεία υποκριτικής, έδιναν και βραβείο υποκρισίας, κάτι
Ρόμπερτ Ντε Νίρο και κάτι Τζακ Νίκολσον (φωτό) θα τρώγανε τη σκόνη του Αλέξη.
Σεφτέ δεν θα κάνανε στα χρυσά αγαλματίδια.
Μέχρι την Αβάνα έφτασε ο Ελλην πρωθυπουργός για να κλάψει τον
πεθαμένο. Να υψώσει τη γροθιά και να βροντοφωνάξει υπέρ της επανάστασης. Να
ασκήσει δηλαδή την τέχνη που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: Του παραμύθι
φούρναρη. Αν δουλεύεις με τόση ευκολία τους Ελληνες, θα κωλώσεις να δουλέψεις
τους Κουβανούς; Ή μήπως τους ήξερε κι από χθες; Scripta, όμως, manen. Τα
δημοσιεύματα της «Αυγής» ότι «ο Φιντέλ έχει ρόλο αυτοκράτορα κυβερνώντας ελέω
Θεού». Οτι «η παρουσία στις συγκεντρώσεις είναι υποχρεωτική». Οτι «οι Κουβανοί δείχνουν
τρομερή αυτοπειθαρχία υπακούοντας στους νόμους του καθεστώτος. Αραγε μπορούν να
κάνουν αλλιώς»; Οτι «πόσο δημοκρατικό είναι όμως αυτό το όραμα, χωρίς να
εξασφαλίζεται το κυριότερο δικαίωμα, η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία»; Κι
όταν το Ευρωκοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα κατά της Κούβας, ότι παραβιάζει τα
ανθρώπινα δικαιώματα, ο Συνασπισμός είχε ψηφίσει λευκό. Για τέτοια αλληλεγγύη
μιλάμε. Κάπως έτσι ο Αλέξης καταφέρνει να έχει «κοινές αξίες» και με τον Ομπάμα
και με τον Κάστρο. Κι ενώ, λοιπόν, η συντρόφισσα βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ έκλαιγε
στην Αβάνα τον πεθαμένο (Φιντέλ), επιστρέφοντας στην Αθήνα έφτιαξε άλλη βαλίτσα
κι αριβάρισε για το ακριτικό Καστελόριζο. Με τον Πάνο Καμμένο επικεφαλής και
εκλεκτή παρέα: Κασιδιάρη και Παππά της Χρυσής Αυγής.
Εδώ να κάνουμε μία μικρή παρένθεση, για να αναφερθούμε στο βιογραφικό
της εν λόγω Νίνας Κασιμάτη. Από το οποίο έχει διαγραφεί ό,τι έχει σχέση με το
ΠΑΣΟΚ. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και με ιδιαίτερη λατρεία στον τότε πρόεδρο:
«Ο Γ. Παπανδρέου είναι ο ηγέτης με την ιστορική μνήμη, την ιδεολογική δομή και
αισθητική, την αποφασιστικότητα και ειλικρινή συλλογική θεώρηση». Τι είναι όμως
το ΠΑΣΟΚ που ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε υπηρετήσει; Το ρδελόμπου της
Καλέργαινας; Αντίθετα, αναφέρει ότι «έχει σπουδάσει αγγλικό δίκαιο στο Λονδίνο
κι έχει φοιτήσει στο UCL». Ζαβολιές. Μπαγαποντιές. Κουτοπονηριές. Τι πατέντα
είναι αυτό το «έχει φοιτήσει κι έχει σπουδάσει». Πτυχίο υπάρχει; Τα πτυχία
αναφέρονται στα βιογραφικά. Τα περί που σπουδών είναι, όπως λέει ο Μίστερ Μάνος,
ήξεις, αφήξεις, πασαλιψατέρ.
Ξεφύγαμε όμως. Από το ένα επαγγελματικό ταξίδι η Νίνα Κασιμάτη στο
άλλο. Από την Κούβα στις νησίδες Ρω, Στρογγύλη και στο Καστελόριζο. Με άλλους
εκλεκτούς συντρόφους για να τονώσουν το ηθικό των κατοίκων. Για να σκιαχτεί ο
Ερντογάν, που όπως έγραψε η «Αυγή» δεν έβγαλε ούτε κιχ. Ετσι πάει. Αλλο είναι
να βλέπουνε την Ελένη Αυλωνίτου οι ακρίτες του Καστελόριζου στη «Δίκη» του
Θωμαΐδη κι άλλο να είναι μπροστά στα μάτια τους αυτοπροσώπως. Αλλο είναι να
έχουν την εικόνα του Κασιδιάρη να ρίχνει χαστούκια στην Κανέλλη στην τηλεόραση
κι άλλο να είναι το ίδιο το λεβεντόπαιδο μπροστά τους. Κι ο Παππάς, που τον
ξέρουνε μόνο από τις φωτογραφίες, να χαιρετάει φασιστικά με το περιβραχιόνιο με
τη σβάστικα. Θα πει κάποιος, τόσο ανόητοι είναι; Δεν έχουν συναίσθηση της
ξεφτίλας να περιοδεύουν μαζί με τα υποκείμενα της Χρυσής Αυγής, να χασκογελάνε
και να φωτογραφίζονται μαζί τους;
Υπάρχει απάντηση: Οταν σε πάρει η κατηφόρα,
δεν υπάρχει τέρμα. Ολα συνηθίζονται κι όλα γίνονται.
Αυτά.
Δημοσίευση σχολίου