Όταν οι κάτοικοι της Ευρώπης ρωτούνται, λένε σε όλες τις γλώσσες, "να πάει στο διάολο η ΕΕ και η λιτότητα της". Το δημοψήφισμα στην Ιταλία ήταν μια επανάληψη του δικού μας ΟΧΙ.
Βέβαια υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές αλλά το σκεπτικό είναι το ίδιο: Η πλειοψηφία δεν θέλει ανθρωποθυσίες στο βωμό του Ευρώ. Ο ναζί υπουργός οικονομικών της ΕΕ Σόιμπλε βοήθησε πάρα πολύ, άθελά του, να ενισχυθεί το ΟΧΙ. Είπε ότι ήθελε το ΝΑΙ.
Πρέπει να καταλάβει πως μόνο στη Γερμανία είναι δημοφιλής. Φυσικά αυτό του φτάνει, αλλά η χώρα του εξ αιτίας της υπεροψίας της και της λεηλασίας που κάνει, θα αποκτήσει πολλούς εχθρούς, μένοντας στο τέλος μόνη στο Ευρώ. Η πολιτική της ΕΕ είναι αποτέλεσμα εκβιασμών, ψεμάτων, επιβολής της θέλησης μιας μειοψηφίας. Κάθε φορά που έστω και δειλά τίθενται ερωτήματα, η απάντηση είναι ίδια: ΟΧΙ στη σφαγή των φτωχών για να ζήσουν οι πλούσιοι πλουσιότερα.
Ο Σόιμπλε, όπως και τα αφεντικά του οι τοκογλύφοι, δεν ανησυχεί καθόλου. Τα όρνεα των αγορών δεν θα λάβουν υπόψη τη γνώμη της πλειοψηφίας των Ιταλών, όπως δεν έλαβαν υπόψη την άποψη των Βρετανών ή τη δική μας. Όπως είπε ο αδηφάγος υπουργός, ο (νέος) Ιταλός πρωθυπουργός θα βρει άλλον τρόπο να περάσει τα θανατηφόρα μέτρα. Έτσι γίνεται πάντα. Μέχρι ο κόσμος να αποφασίσει να ξεσηκωθεί και να στους στείλει στον αγύριστο. Κι ενώ το αποτέλεσμα είναι μια συντριπτική ήττα για την ΕΕ, τα ΜΜΕ το υποβαθμίζουν.
Είναι τα ίδια Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τους ψηφοφόρους, καταφεύγοντας στην καταστροφολογία πριν το δημοψήφισμα. Αν και οι δημοσκοπήσεις δεν έπεσαν τόσο έξω αυτή τη φορά, εντούτοις λίγες πρόβλεψαν με ακρίβεια το αποτέλεσμα.
Εκείνο που αξίζει να δούμε είναι επίσης το γεγονός του "καπελώματος". Τα ΜΜΕ παίζοντας το παιχνίδι της ακροδεξιάς συγκρίνουν το δημοψήφισμα με τις Αυστριακές Εκλογές, όπου ο ακροδεξιός υποψήφιος έχασε. Μάλιστα εκεί έχασε πολλούς από τους ψήφους που είχε πάρει προηγουμένως. Καθόλου τυχαίο, αφού ήταν εκτός από ρατσιστής και "σβούρας".
Άλλαζε πχ θέση του για την ΕΕ ανάλογα την ώρα ή το ακροατήριο. Με ανερμάτιστο λόγο, εντελώς γελοίος, σε μια χώρα, που είναι από τις λίγες στην οποία η μεσαία τάξη δεν έχει πληγεί από την ΕΕ, δεν είχε καμία τύχη. Όμως η σύγκριση Αυστριακών Εκλογών και Δημοψηφίσματος της Ιταλίας δεν έχει καμιά απολύτως σχέση.
Εντούτοις η ακροδεξιά προσπαθεί να καπηλευτεί το ΟΧΙ των Ιταλών. Πάνω σε αυτό να τονίσουμε πως το ΟΧΙ το υποστήριξε σύσσωμη η Αριστερά στη γειτονική χώρα, μάλιστα ήταν αυτή που αγωνίστηκε με επιχειρήματα, συγκεντρώσεις κοκ. Η ακροδεξιά παίζει ένα πολύ βρώμικο ρόλο. Καμία διάθεση δεν έχει να φύγει από την παγίδα της ΕΕ. Η πολιτική της Γερμανίας με τα προβλήματα που δημιουργεί ενισχύει το φασισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τα εθνικιστικά κόμματα φιλοδοξούν τώρα να πάρουν τη σκυτάλη από τα δήθεν κεντρώα ώστε να συνεχίσουν την ίδια πολιτική με περισσότερη καταπίεση. Τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά σχήματα μπορούσαν να κοροϊδέψουν μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων σε περιβάλλον, που ο καπιταλισμός δεν είχε εξαπολύσει πλήρως την επίθεσή του. Σήμερα τα κεντρώα κόμματα είναι αυτά που υλοποιούν την πιο σκληρή, απάνθρωπη, αντιδραστική νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Εφόσον οι μάσκες έπεσαν, το Κεφάλαιο προωθεί τα εθνικιστικά κόμματα, για να αποπροσανατολίσουν το λαό από τις αιτίες της δυστυχίας του, βρίσκοντας εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Τα παλιά κόμματα βοηθούν την διάλυσή τους υιοθετώντας ακροδεξιά πολιτική ατζέντα και τακτική.
Τα σχέδια της πλουτοκρατίας όμως δεν πρόκειται να περάσουν. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι είναι σήμερα πιο υποψιασμένοι από ότι ήταν την εποχή του Μεσοπολέμου. Η Αριστερά στη γειτονική Ιταλία σημείωσε μια νίκη. Ένα ακόμα βήμα. Χρειάζεται ακόμα πολύς δρόμος αλλά η φωνή των πολλών μας προτρέπει να συνεχίσουμε. .
Δημοσίευση σχολίου