Πηγή: indymedia
Ακόμη μια βαριά είδηση από Τουρκία. Ακόμη δύο γνωστά μας πρόσωπα εμφανίζονται στις αναφορές της τουρκικής αστυνομίας και στις ειδησεογραφικές ανταποκρίσεις. Ο Serif Turunc,γνωστός στην Ελλάδα ως Εrkan, συνελήφθη ως δράστης των επιθέσεων με ρουκέτες στα γραφεία του ΑΚΡ και στην Αστυνομική Διεύθυνση της Ιstambul. Σε ξεχωριστή επιχείρηση οι μπάτσοι σκοτώνουν τον Bilgehan Karpat,επίσης ως δράστη των ίδιων επιθέσεων. Και οι δύο ανήκουν στην ένοπλη κομμουνιστική οργάνωση DHKC.
Ο Erkan ήταν ιδιαίτερα γνωστός στο εγχώριο κίνημα,αφού συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες και δράσεις της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Ο Bilgehan είχε έρθει παράνομα στην Ελλάδα,καθώς στην Τουρκία είχε στοχοποιηθεί από φασίστες στο λόγω της δράσης του στο πανεπιστήμιο. Και οι δύο πέρασαν κάποιο καιρό στις ελληνικές φυλακές όπου και τους γνωρίσαμε.
Το 2013-14 το ελληνικό κράτος συνέλαβε πολλούς επαναστάτες κομμουνιστές από την Τουρκία, προφυλακίζοντας κάποιους κι επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους σε άλλους,ενώ όλοι απειλούνταν με έκδοση στην Τουρκία.Το τελευταίο αποφεύχθη λόγω της απεργίας πείνας που πραγματοποίησαν, καθώς έκδοση τους στην Τουρκία σήμαινε πολύχρονη φυλάκιση,βασανιστήρια και ίσως θάνατο.
Έχουμε ξαναγράψει πριν ένα χρόνο περίπου,αναφερόμενοι στις συλλήψεις του Ismail Akol και της Fadik Adiyaman πως αυτό που περισσότερο έχουμε κρατήσει από αυτούς τους ανθρώπους, τους κομμουνιστές επαναστάτες από την Τουρκία, είναι το χαμόγελο τους το οποίο δεν τους εγκατέλειπε ποτέ. Η στράτευση στο σκοπό τους, η αισιοδοξία και η αποφασιστικότητα τους εκφράζονταν μέσα σε αυτό το χαμόγελο το οποίο υπερνικούσε όλα τα γλωσσικά εμπόδια.
Έτσι αξίζει να θυμόμαστε τους επαναστάτες που έπεσαν ή παραμένουν στα τσιμεντένια κρατικά κλουβιά. Όχι μόνο ως αντάρτες που σηκώνουν όλα τα ρίσκα της επιλογής του ένοπλου αγώνα, αλλά και ως ανθρώπους που η ευαισθησία τους συντροφεύει και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Αυτή την ενθύμηση μας άφησαν οι αγωνιστές από την Τουρκία και αυτη θα μας συντροφεύει.
Σε αυτή την τεταμένη περίοδο που οι κυρίαρχοι αναδιατάσσουν ακόμη μια φορά την πολύπαθη περιοχή της Μ. Ανατολής και η Τουρκία διολισθαίνει όλο και πιο πολύ στην αστάθεια λόγω της φασιστικής πολιτικής του Ερντογάν, η πύκνωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης με λόγο και δράσεις είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε τα σχέδια των τοπικών και διεθνών εξουσιαστικών σχηματισμών που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Φ. Χαρίσης, Αρ. Ντάλιος, Αλ. Μητρούσιας, Γ.Μιχαηλίδης, Γ.Καραγιαννίδης, Δ. Πολίτης, Δ. Μπουρζούκος, Ν. Ρωμανός, Αντ. Σταμπουλος, Τ. Θεοφίλου, Γρ. Σαραφούδης
Ακόμη μια βαριά είδηση από Τουρκία. Ακόμη δύο γνωστά μας πρόσωπα εμφανίζονται στις αναφορές της τουρκικής αστυνομίας και στις ειδησεογραφικές ανταποκρίσεις. Ο Serif Turunc,γνωστός στην Ελλάδα ως Εrkan, συνελήφθη ως δράστης των επιθέσεων με ρουκέτες στα γραφεία του ΑΚΡ και στην Αστυνομική Διεύθυνση της Ιstambul. Σε ξεχωριστή επιχείρηση οι μπάτσοι σκοτώνουν τον Bilgehan Karpat,επίσης ως δράστη των ίδιων επιθέσεων. Και οι δύο ανήκουν στην ένοπλη κομμουνιστική οργάνωση DHKC.
Ο Erkan ήταν ιδιαίτερα γνωστός στο εγχώριο κίνημα,αφού συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες και δράσεις της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Ο Bilgehan είχε έρθει παράνομα στην Ελλάδα,καθώς στην Τουρκία είχε στοχοποιηθεί από φασίστες στο λόγω της δράσης του στο πανεπιστήμιο. Και οι δύο πέρασαν κάποιο καιρό στις ελληνικές φυλακές όπου και τους γνωρίσαμε.
Το 2013-14 το ελληνικό κράτος συνέλαβε πολλούς επαναστάτες κομμουνιστές από την Τουρκία, προφυλακίζοντας κάποιους κι επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους σε άλλους,ενώ όλοι απειλούνταν με έκδοση στην Τουρκία.Το τελευταίο αποφεύχθη λόγω της απεργίας πείνας που πραγματοποίησαν, καθώς έκδοση τους στην Τουρκία σήμαινε πολύχρονη φυλάκιση,βασανιστήρια και ίσως θάνατο.
Έχουμε ξαναγράψει πριν ένα χρόνο περίπου,αναφερόμενοι στις συλλήψεις του Ismail Akol και της Fadik Adiyaman πως αυτό που περισσότερο έχουμε κρατήσει από αυτούς τους ανθρώπους, τους κομμουνιστές επαναστάτες από την Τουρκία, είναι το χαμόγελο τους το οποίο δεν τους εγκατέλειπε ποτέ. Η στράτευση στο σκοπό τους, η αισιοδοξία και η αποφασιστικότητα τους εκφράζονταν μέσα σε αυτό το χαμόγελο το οποίο υπερνικούσε όλα τα γλωσσικά εμπόδια.
Έτσι αξίζει να θυμόμαστε τους επαναστάτες που έπεσαν ή παραμένουν στα τσιμεντένια κρατικά κλουβιά. Όχι μόνο ως αντάρτες που σηκώνουν όλα τα ρίσκα της επιλογής του ένοπλου αγώνα, αλλά και ως ανθρώπους που η ευαισθησία τους συντροφεύει και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Αυτή την ενθύμηση μας άφησαν οι αγωνιστές από την Τουρκία και αυτη θα μας συντροφεύει.
Σε αυτή την τεταμένη περίοδο που οι κυρίαρχοι αναδιατάσσουν ακόμη μια φορά την πολύπαθη περιοχή της Μ. Ανατολής και η Τουρκία διολισθαίνει όλο και πιο πολύ στην αστάθεια λόγω της φασιστικής πολιτικής του Ερντογάν, η πύκνωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης με λόγο και δράσεις είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε τα σχέδια των τοπικών και διεθνών εξουσιαστικών σχηματισμών που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΡΚΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ BILGEHAN ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Φ. Χαρίσης, Αρ. Ντάλιος, Αλ. Μητρούσιας, Γ.Μιχαηλίδης, Γ.Καραγιαννίδης, Δ. Πολίτης, Δ. Μπουρζούκος, Ν. Ρωμανός, Αντ. Σταμπουλος, Τ. Θεοφίλου, Γρ. Σαραφούδης
Δημοσίευση σχολίου