Kαι ξαφνικά, το «κέντρο της διαπλοκής», η «φούσκα» που αναμενόταν να σκάσει, έγινε «ένα ιστορικό και έγκυρο Συγκρότημα», που πρέπει να διασωθεί. Και τη διάσωση ανέλαβε ο άνθρωπος που τρεις φορές φιλοξένησε στο σπίτι του τον εκδότη και τον υποψήφιο πρωθυπουργό, ενώ έκλεισε και το τέταρτο και τελευταίο ραντεβού, που έγινε σε σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, παρουσία μόνο μιας εσπρεσιέρας, την οποία χειριζόταν μόνος του ο υποψήφιος πρωθυπουργός, και μιας αρχοντικής γάτας Ιμαλαΐων (το περιγραφικό σκίτσο δημοσιεύτηκε σε φυλλάδα του εκδότη, στον οποίο οφείλουμε και τις σχετικές περιγραφές).
Βράδυ Τρίτης, σε ιστοσελίδα του ΔΟΛ ο Ψυχάρης ανακοίνωσε ότι ζήτησε από τον Βασίλη Μουλόπουλο «να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ» και αυτός «απεδέχθη προθύμως την πρόταση». «Η τριαντάχρονη θητεία μου στον ΔΟΛ και η φιλία μου με τους συναδέλφους με ώθησαν να αναμειχθώ στην προσπάθεια διάσωσης του Οργανισμού και των ιστορικών του εφημερίδων» δήλωσε ο Μουλόπουλος, συμπληρώνοντας ένα σκηνικό γελοίο και εξοργιστικό συνάμα.
Γιατί, βέβαια, ο Μουλόπουλος δεν είναι ούτε οικονομολόγος, ούτε τραπεζίτης, ούτε επενδυτής. Δημοσιογράφος είναι, μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι (πρώην βουλευτής και πρόεδρος του ΔΣ της «Αυγής»), εξ απορρήτων της παρέας του Μαξίμου είναι (γι' αυτό και οι Τσιπραίοι τον πρότειναν για αντιπρόεδρο του ΕΣΡ, χωρίς να καταφέρουν να τον εκλέξουν, γιατί αντέδρασε η αντιπολίτευση). Επομένως, η τοποθέτησή του στον ΔΟΛ γίνεται για να ελέγξει τη γραμμή των Μέσων και όχι για να πετύχει το πέρασμά τους σε άλλα χέρια. Αυτό είναι δουλειά των τραπεζών που έχουν κηρύξει απαιτητά τα δάνεια του Ψυχάρη και θα βάλουν τον ΔΟΛ σε εκκαθάριση εν λειτουργία (σύμφωνα με πληροφορίες ήδη το έκαναν, με εκκαθαριστή την Grant Thonton).
Πόσο εύκολο είναι για ένα πολιτικό κόμμα (που βρίσκεται σε πτωτική πορεία) να μετατρέψει σε όργανό του ένα ιστορικό μιντιακό συγκρότημα, το οποίο επί έναν αιώνα ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις και τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε σκληρή σύγκρουση με το εν λόγω κόμμα; Δεν είναι καθόλου εύκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να μετατρέψει σε υποχείριό του το Συγκρότημα Λαμπράκη (Συγκρότημα Ψυχάρη εδώ και χρόνια). Το βέβαιο είναι πως θα το επιχειρήσει. Και το ακόμα πιο βέβαιο είναι πως αυτή η προσπάθεια έχει πίσω της ένα μαφιόζικου τύπου παρασκήνιο, τις λεπτομέρειες του οποίου μόνο η… γάτα Ιμαλαΐων είναι σε θέση να γνωρίζει.
Εκείνο που θα επιδιωχτεί σε πρώτη φάση είναι η σχετική ουδετεροποίηση των Μέσων του ΔΟΛ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. «Από το συγκεκριμένο συγκρότημα δεν υπήρξε άλλος πρωθυπουργός στον τόπο, που να εδέχθη τόση πολλή και άδικη κριτική. Δεν μιλάω για την πολιτική κριτική. Μιλάω για το πολιτικό bullying» είπε ο Τσίπρας στη Βουλή. «Η κριτική απέναντι στην κυβέρνηση θα συνεχιστεί, αυτός είναι ο ρόλος των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης. Απλώς η κριτική δεν πρέπει να είναι πεζοδρομίου» δήλωσε την ίδια μέρα σε συνέντευξή του ο Μουλόπουλος.
Αυτά την Τρίτη. Για να έχουμε την Τετάρτη την πιο κωμικοτραγική εικόνα αστικής εφημερίδας. Ολα τα «βαριά ονόματα» των «Νέων» (από Πρετεντέρη μέχρι Μητσό) την έπεφταν στον Τσίπρα, τον Μουλόπουλο και τον… Ψυχάρη, ο καθένας με το προσωπικό του στιλ. «Τι εννοεί ο ποιητής; Ποιος θα ορίσει το πεζοδρόμιο; Αγνωστο. Προμηνύονται λοιπόν συγκρούσεις» έγραφε ο Μητσός, αναφερόμενος στη δήλωση Μουλόπουλου. «Είναι πολύ αργά για να μετατραπεί αυτή η εφημερίδα σε κομματικό έντυπο» έγραφε ο Δημητρολόπουλος. «Δεν είναι μόνο το ΣτΕ. Δεν είναι μόνο η επιτήρηση των δανειστών. Είναι και η ευρωπαϊκή εποπτεία στις τράπεζες που περιορίζει το βεληνεκές των κυβερνητικών παρεμβάσεων» προειδοποιούσε ο Τσιντσίνης. «Η κυβέρνηση διεκπεραιώνει ένα σχέδιο άλωσης του Τύπου», το οποίο είναι «εξ ορισμού εκτός του δημοκρατικού πλαισίου και του πολιτικού πολιτισμού μας», καθώς «στηρίζεται σε μια ολοκληρωτική αντίληψη» έγραφε ο Πρετεντέρης (που τον περασμένο Νοέμβρη έλεγε για τον Μουλόπουλο ότι ανήκει στους «τύπους που είναι για σφαλιάρες»). Ο Παπαχρήστος χαρακτήριζε «ύβριν» το «να εκμεταλλεύεσαι τη σωματική αδυναμία ενός ανθρώπου, ανεξάρτητα από τις δικές του ευθύνες που σου έδωσαν ισχυρό “πάτημα“, για να υλοποιήσεις εύκολα και ανεμπόδιστα τους σχεδιασμούς σου…». Λες και ο Ψυχάρης είναι ένα αδύναμο άρρωστο ανθρωπάκι, που το εκβίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Λες και οι γιοι του δεν έπαιζαν κανένα ρόλο στις οικογενειακές μπίζνες.
Ολ' αυτά προαναγγέλλουν πόλεμο. Πόλεμο που δεν είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η μπίζνα είναι πολυπαραγοντική. Παίζουν οι τράπεζες, παίζουν αυτοί που θέλουν να πάρουν τον ΔΟΛ (ο Μπόμπολας σίγουρα, αλλά ήδη ακούγεται το όνομα του Σαββίδη και θ' ακουστούν κι άλλα), παίζουν άλλα κέντρα της αστικής τάξης, παίζουν οι μεγαλοδημοσιογράφοι του ΔΟΛ (με τις διασυνδέσεις τους με αστικά κέντρα), παίζει η ΝΔ (με τις δικές της διασυνδέσεις), παίζει η ΕΕ (που ελέγχει τις τράπεζες).
Εδώ θα είμαστε και θα παρακολουθούμε την εξέλιξη αυτού του πολέμου. Προς το παρόν μένουμε στην παράθεση δύο γεγονότων, που δείχνουν το βρόμικο, μαφιόζικου τύπου παρασκήνιο που προηγήθηκε. Την επομένη του «ντιλ» που οδήγησε στην πρόσληψη Μουλόπουλου, ο Ψυχάρης πήγε στα δικαστήρια για να απολογηθεί σε ανάκριση για κακουργήματα οικονομικού τύπου. Αφέθηκε ελεύθερος χωρίς καν εγγύηση! Μόνο απαγόρευση εξόδου από τη χώρα του επιβλήθηκε. Και λίγες ώρες πριν από την ανακοίνωση της πρόσληψης Μουλόπουλου, είχαμε στη Βουλή την απόσυρση της θεωρίας του «τριγώνου της διαπλοκής», που αποτέλεσε έναν από τους θεμέλιους λίθους της συριζαίικης προπαγάνδας.
Το… μαγικό τρίγωνο
Σύμφωνα με το αφήγημα (το παραμύθι δηλαδή) του ΣΥΡΙΖΑ, η βασική αιτία για την κακοδαιμονία της χώρας και του λαού ήταν το τρίγωνο της διαπλοκής: πολιτικοί - μιντιάρχες - τραπεζίτες. Αυτό το διεφθαρμένο τρίγωνο έθαβε την «υγιή επιχειρηματικότητα» και καταχρέωνε τη χώρα. Εφτιαξαν, λοιπόν, μια Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή με σκοπό -όπως έλεγαν- να σπάσει το απόστημα, να βγάλει τα πάντα στη φόρα και να στείλει τους πρωταγωνιστές του αμαρτωλού τριγώνου στη Δικαιοσύνη.
Το προσχέδιο πορίσματος που συνέταξε η κυβερνητική πλειοψηφία δόθηκε στη δημοσιότητα -όλως… τυχαίως, προφανώς- την ίδια μέρα που ο Ψυχάρης ανακοίνωσε την πρόσληψη του Μουλόπουλου ως σωτήρα. Αφού άφησαν τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες να περιμένουν επί ώρες (για να κλείσει προηγουμένως το «ντιλ», όπως φάνηκε εκ των υστέρων), τους έδωσαν ένα πόρισμα που αποφαινόταν ότι… δεν υπάρχει τρίγωνο της διαπλοκής. Ολα ήταν μια μαγική εικόνα!
«Δεν υπάρχει κανένα αίτημα της πλειοψηφίας για προανακριτική ούτε καμία ένδειξη για ποινική ευθύνη σε πολιτικό πρόσωπο» είπε με έμφαση σε άτυπη ενημέρωση των συντακτών ο επικεφαλής των συριζαίων στην Εξεταστική Σπυρίδων Λάππας. Είχε, όμως, διαρρεύσει ένα πόρισμα, το οποίο ζητούσε να διερευνηθούν ποινικές ευθύνες σε βαθμό κακουργήματος για τον πρώην υπουργό και νυν κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα. Οπως διευκρίνισαν με θέρμη και ο Λάππας και ο συριζαίος πρόεδρος της Εξεταστικής Αντώνης Μπαλωμενάκης, αυτό ήταν απλά μια παλιά πρόταση, που κάποιος την έκανε, αλλά διαπιστώθηκε πως όσα λέγονταν για τον Στουρνάρα ήταν ανυπόστατα και έτσι η σχετική αναφορά δεν συμπεριλήφθηκε στο πόρισμα.
Στη συνέχεια, έπεσε στην κοινοβουλευτική πιάτσα το όνομα του ανελίτη Δ. Καμμένου, ως υπαίτιου της διαρροής. Ο εν λόγω βουλευτής αντέδρασε με μια οργισμένη επιστολή, στην οποία δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν διέρρευσε αυτός το κείμενο και κατηγορούσε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαρροή σε ΜΜΕ. «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπει υπογραφή μου σε κείμενο που θα μιλά για ποινικές ευθύνες Στουρνάρα, αφού κάτι τέτοιο δεν στοιχειοθετείται», έλεγε ο Δ. Καμμένος. Στο φινάλε, έγινε επαφή Λάππα-Καμμένου, «λύθηκε η παρεξήγηση» και διευκρινίστηκε ότι δεν αποδίδεται καμία ευθύνη στον βουλευτή των ΑΝΕΛ για την διαρροή του αρχικού σχεδίου. Και ποιος έκανε τη διαρροή; Μυστήριο…
Νομίζουμε ότι δεν μένει καμιά αμφιβολία για το βρόμικο παρασκήνιο. Δεν ξέρουμε αν οι Τσιπραίοι θα αποκομίσουν -επιτέλους- κάποια κέρδη στον τομέα των ΜΜΕ, ξέρουμε όμως ότι θα παλέψουν μέχρις εσχάτων για να κερδίσουν, «ακουμπώντας» σε συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα. Θα προσπαθήσουν να στήσουν το δικό τους σύστημα διαπλοκής.
Δημοσίευση σχολίου