Επειτα από τόσα βάσανα, φέρνουν από το 2019 νέα μέτρα που: α) σε ό,τι αφορά τις νέες μειώσεις συντάξεων και τη νέα φορολεηλασία ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ, β) σε ό,τι αφορά τα πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ για μία τριετία, αυτό σημαίνει μέτρα περί τα 20 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, οι μεν της κυβέρνησης έχουν το θράσος να μιλούν για «αντίμετρα». Οι δε της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καταγγέλλουν τα μέτρα που, όμως, έχουν δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσουν. Το παράδοξο, δε, είναι τούτο: η επιχειρηματολογία ντόπιων και ξένων «σωτήρων» ήταν ότι το ένα μνημόνιο διαδέχεται το άλλο, διότι το κάθε φορά προηγούμενο δεν εφαρμόστηκε σωστά και έτσι ήρθε το επόμενο. Μάλιστα.
Τώρα όμως το τροπάρι έχει αλλάξει. Τώρα, λένε οι κυβερνώντες, το τρέχον μνημόνιο είναι πολύ... επιτυχημένο. Πάμε από πλεόνασμα σε υπερπλεόνασμα. Αλλά αν είναι έτσι και αφού τώρα εφαρμόζεται πιστά και πολύ αποτελεσματικά το τρίτο μνημόνιο, τότε γιατί ετοιμάζονται μέσω της λεγάμενης «αξιολόγησης» να φέρουν το 4ο (ανομολόγητο) μνημόνιο;
Συμπέρασμα: Μπορεί να μην κατάφεραν να μας «σώσουν», κατάφεραν όμως να τετραγωνίσουν τον κύκλο του μνημονιακού κανιβαλισμού. Τουτέστιν, είτε επειδή τα μνημόνιά τους «αποτυγχάνουν», είτε επειδή τα μνημόνιά τους επιτυγχάνουν, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Νέα μνημόνια.
Η όλη τακτική πρώην και νυν κυβερνώντων θα συνιστούσε τον ορισμό της γελοιότητας, αν δεν επρόκειτο για τον ορισμό του αντιλαϊκού παροξυσμού.
Δημοσίευση σχολίου