Γιατί περιπλανιέσαι στη δημοκρατία μας;
Γιατί δεν μας αφήνεις να κοιμηθούμε ήσυχοι, χωρίς εφιάλτες και φαντάσματα?
Αλλά ο Δεκέμβρης δεν απαντά
Πηγή
Σήμερα οι Έλληνες αστυνομικοί θα έχουν πολύ δουλειά. Τουλάχιστον 3000 από αυτούς, μαζί με ειδικά συστήματα ασφαλείας, θα περιφρουρούν τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ερντογάν και το Ελληνικό Κράτος από τον εχθρό-λαό. Το ίδιο κατασταλτικό σώμα του ελληνικού κράτους που σκότωσε τον Έλληνα 15χρονο αναρχικό Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, το ίδιο κατασταλτικό σώμα του Ελληνικού Κράτους θα φυλάξει τον Τούρκο ''προαιώνιο εχθρό''.
Συνηθίσαμε τα προηγούμενα χρόνια να λέμε πως ο Δεκέμβρης του Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν η ερώτηση, όχι η απάντηση. Στην περσινή μας ανακοίνωση, γράψαμε για τα ερωτήματα των "από κάτω" που άνοιξε ο Δεκέμβρης, και για το πώς από τον Δεκέμβρη έμαθαν "οι από πάνω.
Ένα χρόνο μετά, τα συμπεράσματα των "από πάνω" παραμένουν το μόνο σαφές δίδαγμα και η μόνη ορατή απάντηση στην ερώτηση του Δεκέμβρη, που σε ένα βαθμό απαντήθηκε. Από το Κεφάλαιο και το Κράτος, από την ήττα των καταπιεσμένων. Μετά τον Δεκέμβρη του 2008, ακολούθησε η οικονομική κρίση, οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τότε, με τη δολοφονία του Αλέξη, κηρύχθηκε πορτοκαλί συναγερμός στο Στρατό, όμως οι τεράστιες αντιδράσεις μέσα και έξω από τα στρατόπεδα απέτρεψαν την κυβέρνηση Καραμανλή να κατεβάσει το στρατό στους δρόμους.
Από τότε μέχρι το Φλεβάρη του 2012, η καταστολή αυξήθηκε, ο εξοπλισμός και οι τακτικές των οργάνων καταστολής βελτιώθηκαν, νέα σώματα ένστολων τραμπούκων δημιουργήθηκαν, η 71η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία λίγο έλειψε να κατέβει στην Πλατεία Συντάγματος και να διαλύσει το πλήθος, η απαίτηση να αποδοθεί δικαιοσύνη για τη δολοφονία του Αλέξη μεταμορφώθηκε στην απαίτηση ο ΣΥΡΙΖΑ να ''εκδημοκρατίσει το Κράτος και τα όργανα καταστολής'', αφού έσκιζε, παράλληλα, τα Μνημόνια. Η κατάληξη όλων αυτών των υποσχέσεων, είναι πλέον γνωστή.
Εκείνες της μέρες, μέσα από το πλήθους της διάχυτης οργής, μέσα από τα σχολεία και τους κεντρικούς δρόμους όλης της Ελλάδας, μέσα από τις καταλήψεις των σχολών, των δημοσίων κτιρίων και της ΓΣΕΕ, δονούσαν την ατμόσφαιρα συνθήματα όπως "Το Αίμα Κυλάει, Εκδίκηση Ζητάει", και το "Στη Τράπεζα Λεφτά, στη Νεολαία Σφαίρες, ήρθε η Ώρα για τις δικές μας Μέρες".
Όμως το "κενό" που έφερε για λίγο το εξεγερσιακό δυναμικό του Δεκέμβρη, καλύφθηκε. Καλύφθηκε από την ταξική κυριαρχία των επιχειρηματιών και του πολιτικού τους προσωπικού, που εξελίχθηκε στις πλάτες των καταπιεσμένων.
Το Ελληνικό Κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η διεθνής καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, εξελίχθηκαν απαντώντας στο ερώτημα του Δεκέμβρη και των σκληρών εργατικών αγώνων που ακολούθησαν το 2008.
Σήμερα καταστέλλει στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, προσπαθώντας να τους μετατρέψει σε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, καταστέλλει στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους των δίκαιων αγώνων, την ίδια στιγμή που αφήνει στο απυρόβλητο τον σάπιο κόσμο του πλούτου, πάνω από όλα, αφήνοντας στο απυρόβλητο της καθημερινές σχέσεις εκμετάλλευσης και κυριαρχίας που μας τρώνε μέρα με τη μέρα τη μικρή μας ζωή.
Σήμερα το Ελληνικό Κράτος, παρά τον ανταγωνισμό του με το Τουρκικό Κράτος, συνεργάζεται μαζί του για την αιχμαλώτιση των μεταναστών στα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης με βάση τη κοινή συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας, συνεργάζεται στην καταστολή, σύλληψη και δίωξη Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών σε ελληνικό έδαφος, συνεργάζεται στο να δολοφονεί τον κάθε Αλέξη.
Συνεργάζονται ελληνικό και τουρκικό κράτος στην επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους νέους και τους συνταξιούχους όλα τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης. Έχουν κοινό εχθρό, εμάς.
Ήδη από σήμερα μας καλούν να πολεμήσουμε για τα κέρδη τους στον ελληνοτουρκικό διακρατικό και καπιταλιστικό ανταγωνισμό.
Εμείς απαντάμε πως δεν δίνουμε καμιά σταγόνα αίμα για μια βραχονησίδα, όπως τότε στα Ήμια, ούτε για ξένα "εθνικά-κρατικά συμφέροντα", τόσο ξένα προς εμάς που διατάζουν να τα υπηρετούμε θυσιάζοντας και τη ζωή μας αν χρειαστεί.
Πρέπει να πάρουμε το μάθημά μας από τον Δεκέμβρη, και από τα χρόνια που ακολούθησαν.
Οι μπάτσοι δεν προστατεύουν εμάς, εμάς θα μας δολοφονήσουν αν χρειαστεί, ενώ θα προστατεύουν για πάντα τους Πρωθυπουργούς, τον Καραμανλή, τον Τσίπρα, τον Ερντογάν, τους επιχειρηματίες, τα αφεντικά.
Ο κοινωνικός πόλεμος είναι εδώ και, στ' αλήθεια, απέναντι στους καταπιεσμένους και τους φτωχούς.
Όμως το δίκιο μας πνίγει, όσο και η καταπίεση, ακόμη και όταν δεν μπορούμε να αποφασίσουμε τίποτα περισσότερο.
Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση
Δημοσίευση σχολίου