Καταγγελία στο Αμφιθέατρο. Με αφορμή την φαμπρικα των κατατακτήριων κ την αξιολόγηση

Γεια σας αλάνια,σύντροφοι,φίλοι.Μετά από πολύ καιρό πάλι εδώ γιατί....και να φύγουμε πάλι θα ξαναρθουμε.Σας επικοινωνω μια καταγγελία για το πανεπιστημιακό κατεστημένο με αφορμή τις κατατακτήριες και κατ επέκταση την αξιολόγηση.

Γράφει ο εκπαιδευτικός-φυσικός Μ.Τ.

Προς Κ.Σφηκάκη Πρόεδρο Ιατρικης Αθηνων.

ΔΟΚΙΜΙΟ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ(ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ 2017-18).

Η αρχή της παραδοξότητας ως θεμελιωδες , φυσικο και κοινωνικο στοιχείο κ ο ρόλος της στην διαμόρφωση συνέιδησης.Με αναφορες στη Φυσικη-Μαθηματικα(Κβαντικο μοντελο-πολυδιασταση)- Ιατρικη(νευροεκφυλισμος-ψυχικες διαταραχες και τα αιτια τους)

«Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν καταγγελία-ελάχιστο μέρος διδακτορικής διατριβής.Καθως επίσης  κ μέρος  δημόσιας αρθρογραφίας.»

Αγαπητέ Κύριε Συνάδελφε

 Ονομάζομαι Μ.Τ και ειμαι εκπαιδευτικός Μ.Ε με ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή. Πρόσφατα συμμετείχα στην διαδικασία των κατατακτήριων εξετάσεων για την εισαγωγή στην Ιατρική για λόγους αντικειμενικούς που άπτονται της επιστήμης και της κοινωνίας κατ επέκταση.

Με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα επι του πρακτέου(θεωρητικώς εκφράζονται απόψεις κατά περιόδους) ότι αυτή η αντικειμενικότητα από την μεριά του θεσμού τουλάχιστον δεν υφίσταται και μιλώ ακαδημαικά βάζοντας στην άκρη προς στιγμήν το χρονικά καθορισμένο και φορτισμένο συναισθηματικό-ιδιοσυγκρισιακό πλαίσιο του ατόμου, το οποίο επιστημονικά μπορούμε να αναλύσουμε σε οποιαδήποτε αλλη στιγμή(πομπός –δέκτης,εγω και εσείς, με συνεχής εναλλαγή των ρόλων νομοτελειακα).

Ακαδημαικώς και φιλοσοφικώς η  αξιολόγηση είναι μια αόριστη και ταυτόχρονα ομοκαθορισμένη κοινωνική δομική οντότητα με βάση  ότι είναι μια από τις έννοιες που λειτουργούν στο μεταίχμιο ντετερμινισμού και πιθανοκρατισμού(στην εισαγωγική  αυτή κατάθεση των στοιχείων της καταγγελίας θα χρησιμοποιήσω πολλά μαθηματικά κ φιλοσοφία ,επιστήμες των οποίων είστε γνώστης φαντάζομαι).

Ομοκαθορισμένη από το κυρίαρχο σύστημα βέβαια που καθορίζει και επιβάλει το αξιολογικό πλαίσιο  και εν πολλοίς χαρακτηρίζεται από πλασματικότητα και πολυπολική διαταραχή.

Αυτή η μορφή  πλασματικής και αρνητικής πολυπολικής συμπεριφοράς είναι που ενεργεί καταστροφικά στο κοινωνικό, αντικειμενικό και υποκειμενικό σύνολο-υποσύνολο καταδικάζοντας έναν Αινσταιν να λειτουργεί στην αρχή αποκομμένος από την συλλογική γνωση(θεσμικά- κυρίαρχα),έναν Γαλιλαίο σχεδόν στην Πυρά, έναν Αλαν Τουρινγκ στην αυτοκτονία ,αλλά ευτυχώς και ένας Τζόνας Σολκ που ανέτρεψε εκ βάθρων αυτον τον πλασματικό κοινωνικό καταναγκασμό της μονοδιάστατης αξιολόγησης,πιο σωστά της ελιτίστικης,προσφέροντας το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας δωρεάν στις κοινωνίες των ανθρώπων.Το σύνολο φωτεινών μυαλών που καταλήγει στην αφάνεια από την άλλη είναι συνάρτηση συγκλίνουσα στο άπειρο.

Η παραπάνω αναφορά μου περι κοινωνικής(και ατομικής) πολυπολικής διαταραχής, αν και είμαι σίγουρος ότι την εκλάβατε απαξιωτικά όπως ορίζει η «λογική» του αρχέτυπου αντιληπτικού οργάνου ,ολοκληρωμένου από την ηλικία των 5 στον άνθρωπο,σας πληροφορώ ότι κάτι τέτοιο όχι μονο δεν ισχύεί αλλά απεναντίας αποτελεί το προσωπικό μου υποσύνολο ,τεμνόμενο και «ενωνούμενο» με το αξιολογικό σύστημα που έχω περιγράψει μέχρι τωρα και το οποίο εκπροσωπείτε.

Για να ορίσουμε λοιπόν και το μονοσήμαντο σύνολο που αφορά στο παρόν πρόβλημα.

Εδώ και χρόνια ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής και φυσικός με μεταπτυχιακό στη Ιατρική φυσική  κάνω έρευνα στην Βιοκοινωνική ανάπτυξη της συνείδησης(Κβαντικο μοντελο ).Θεωρώντας την έρευνα ως κατι πολύ περισσότερο και από τρόπο ζωής(παραμετρους κοινωνικούς που θα αναλύσουμε σε άλλη επικοινωνία,αρθρο-αναδραση με κοινωνία πολιτων ,αυτοδιαχείρισηκτλ)  τα τελευταία 6 με 7 χρόνια έχω εμβαθυνει σε τομείς της Ιατρικής,Φυσικής,Παιδαγωγικής και Φιλοσοφίας ως εργαλεία στην έρευνα μου σε σημείο να ανταπεξέρχομαι σε όποιαδήποτε αξιολογική πρόκληση ανοιχτού συστήματος που συμβαδίζει με τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες οποιουδήποτε κοινωνικού συστήματος που έχει ως βάση τον άνθρωπο(αντιστροφη της αρνητικής πολυπολικότητας και αρχή της singularity).

Mε την σύνδεση μου με την πανεπιστημιακή κοινότητα θα είχα την ευκαιρία να διασταυρώσω ,να επαληθεύσω στοιχεία και να ανατροφοδοτήσω την κοινωνία με τις πεπερασμένες αλλά εξελιγμένες στην πορεία γνωσεις μου,κρατώντας το ατομο μου σε επαγρύπνιση ως εκπαιδευτικό ,δοκιμάζοντας την ίδια την κοινωνία ταυτόχρονα ,το οποίο και κάνω μέσω αυτής της πρωτοβουλίας.(τόσο από τους Μαρξιστές ορθολογιστές ,όσο και από τους ντετερμινιστές ανορθολογιστές το ζητούμενο είναι  η  λογοδότηση της κοινωνίας είτε στο συλλογικό είτε στο ατομικό –ηγετικό αφήγημα).

Δεν νομίζω για σας ,αλλά για μας τους λίγους που δουλέυουμε με την Κβαντική ευτυχώς ,που το σύμπαν λειτουργεί πιθανοκρατικά και έτσι ένας Καθηγητης Ιατρικής μπορεί να ξέρει τον Νόμο του Gibbs αλλά πολύ σπάνια θα φτάσει στο επίπεδο να τον αντιληφθεί μέσα από την αρχή της αβεβαιότητας ή της διεμπλοκής.

Και φτάσαμε στο κυρίως και καταληκτικό θέμα της αρχής της παραδοξότητας,πρακτικής και θεωρητικής ,μέσω  επιστημονικών,κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών αρχών,που καταρρίπτουν τον θεσμό των κατατακτήριων και κατ επέκταση της αξιολόγησης όπως εφαρμόζεται από το κυρίαρχο πλάισιο  και μάλιστα ενός ευρύτερου συστήματος σε κρίση, καθ ομολογία.. Εδώ βέβαια θα μπορούσαν να γίνουν και σχετικές Αριστοφανικές αναφορές τις οποίες θα γνωρίζετε βέβαια.

Η αρχή της Παραδοξότητας με αναφορά στην Επιστήμη κ Κοινωνία.(Αξιολόγηση)

Α) Το παράδοξο της ανεστραμμένης,υποβαθμισμένης κοινωνικής αξίας από την ίδια την πηγή της ,από τη Φιλοσοφική και Κοινωνική σκοπιά.

Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι τίθεται θέμα ηθικής και αναίρεσης βασικών κοινωνικών αξιών από το ίδιο το σύστημα εξοβελίζοντας εστω κ ένα μέλος του μ αυτόν τον τρόπο.Και βέβαια η στοιχειοθέτηση για εξοβελισμό παραπάνω τους ενός ισχύει το οποίο δύναται ευκολως να αποδειχθεί.Οι αναφορές στους ευρέως γνωστούς συνανθρώπους μας αποτελεί ρανίδα αντίστοιχων περιπτώσεων,Άλλος ένα γνωστός Δασκαλος που ξεχάσαμε είναι βέβαια ο Τζον Νας ,ο οποίος ξεπέρασε την σχοιζοφρενεια,πραγμα που υποστηρίζω στην έρευνα μου .Η συνεχής διαστρέβλωση των θεμελιωδών αξιων,εστω και καλυμμένα με φιλελευθερες ακροβασίες (αοριστες και ελιτιστικες αξιολογησεις)που παραπέμπουν σε μακρινές φαρισαικες αντανακλασεις  προταγμάτων των μεγαλυτερων κοινωνικών και επιστημονικών επαναστασεων και περιόδων διαφωτισμου, ενισχυουν την συσσωρευση της αρνητικής παραδοξότητας αφήνοντας κανένα περιθώριο εκτόνωσης με αποτέλεσμα την καταστροφη .Η παραδοξότητα βαινει εκουσιως αρνητικη μετατρεποντας την δημιουργικη εντροπια σε καταστροφική.

B) Κοινωνικό-πολιτικό παραδοξο ή το παράδοξο «της χαμένης πολιτικής συνταγματικότητας».

Το σύνταγμα αναφέρει ξεκάθαρα ότι το κράτος έχει χρέος να φροντίζει απρόσκοπτα για την μορφωτική εξέλιξη των πολιτών του ,πόσο μαλω των εξειδικευμένων λειτουργών στην προκειμένη περίπτωση.

Γ)Το παράδοξο της Παιδαγωγικής έκπτωσης από τους ίδιους τους  θεσμούς  που την προάγουν.Το οικονομικο-καπιταλιστικό μοντέλο.

Το αξιολογικό στοιχείο αποτελεί αλληλένδετο κομμάτι της παιδαγωγικής ,του οποιου αποτελεί και προυπόθεση.Η αποσύνδεση της αξιολόγησης ,ως χρηστικό εργαλείο κάλυψης πραγματικών κοινωνικών αναγκών , από την παιδαγωγική έχει σαν αποτέλεσμα τη μετατροπή της σε εργαλείο χειραγώγησης και καταπίεσης. Η παντελής έλλειψη κοινωνικών,οικονομικών ,επιστημονικων ,επαγγελματικών κριτηρίων από την διαδικασία της αξιολόγησης την καταστά τροχοπέδι χειραγωγούμενων συνειδήσεων με προεκτασεις αλληλοσυγκρουόμενες στους παραπάνω τομείς με αποτέλεσμα την ατερμονη και αντιπαραγωγική πολυπολικοτητα,αιωρούμενο σωματίδιο στο κενό,γυμνό φυσικής νομοτέλειας.Το μιμιδιστικο σύνδρομο της εποχής μας.

Ετσι οι «αριστοι» κρινονται από καθαρα υποκειμενικα κριτηρια που σκοπό έχουν  την  αυτοαναπαραγωγή τους,μεσα στο καταστροφικα ελεγχομενο συστημα αξιων όπως οριστηκε και φιλοσοφικα.

Δεν είναι τυχαιο ότι στατιστικα οι αριστοι των πανελλαδικων κατά πλειοψηφια προερχονται από το 10% των εύρωστων οικονομικα στρωματων.Γεγονος που ισχύει και για τις κατατακτήριες ,ειδικα στην Ιατρικη Αθηνών.Δεν είναι τυχαίο ότι από το 2013 στις πρωτες θέσεις επιτυχίας φιγουράρουν σπουδαστές μεγάλου φροντιστηρίου .Αναπαραγωγη κακης παιδαγωγικης (μεταφορά στην ουσία ενός απαρχαιωμενου συστήματος για εισαγωγη στην επιστημη της ζωης)στον αιώνα της απεριόριστης γνωσης και προσεχως της ελευθερης πρόσβασης στα πανεπιστήμια,Σ αυτό το σημέίο κατανοώ και παραλληλα εξηγω τις δυσκολίες σας για το νέο σύστημα εισαγωγής που αδυνατείτε να εφαρμόσετε ευρισκομενος ως πρόσωπο κ θεσμός στο ιδιο συστημα αναφορας με το πρόβλημα.Την ανασχεση της καταστροφικής εντροπίας στην οποία συνεισφέρετε.

Το πλαίσιο της ποιοτικής και ιστορικά παγιωμενης κοινωνικής γνωσης μπαίνει σε πρωτόγνωρους ατραπούς με εκούσιο-ακούσιο στόχο την εκμηδένιση της μονάδας,του συνόλου και κατ επέκταση του πλανητη επενδυοντας στο κερδος και μεσω αυτού στην χειραγωγηση συνειδήσεων(Τσομκι).

Η αποκρυπτογράφηση του DNA και το πολυπειραμα του CERN για τα οποια δαπανηθηκαν προυπολογισμοι τεραστιων διαστάσεων ανοιγει τον δρόμο για μια βιοτεχνολογική επανάσταση προς όφελος των μονοπωλίων που οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στον τεμαχισμό των κοινωνικων ακρων του οικοδομηματος που είναι η εργατικη ταξη.

Σε δις υπολογίζονται τα παραπλευρα-διαφυγοντα κερδη από την εκμεταλλευση της συλλογικης διανοιας οσον αφορα την βιομηχανια της συγχρονης τεχνολογιας.

Δ) To παραδοξο της πλασματικής ανυπαρξιας και απομόνωσης που επιβάλει το κυρίαρχο πλαίσιο.(Επι προσωπικου)

Για δεκαετιες υπήρχε η υπόθεση για τη δυνατότητα του εγκεφάλου να σβήνει κ να επαναγράφει μνήμες .Τον τελευταίο καιρό στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να τεκμηριωθεί αυτή η υπόθεση μέσα από την αλληλεπίδραση του «κυρίαρχου¨» εγκεφαλικού φλοιού με τους «συνεργαζόμενους» κ την δράση καταλληλου περιβάλλοντος.

Με τα αποτελέσματα των κατατακτηριων σας, επιβεβαιωνεται κ κοινωνιολογικα ο νομος της οικουμενικότητας.Αφου βαζει το μεταπτυχιακό μου και το πτυχίο μου σε ανυπαρξία ,όπως και την ιδιότητα του καθηγητη βιολογίας που μου εχει αποδωσει ο «master brain shell».Τελικά θα μας απαντήσετε κι αν η γατα του Σρεντιγκερ είναι ζωντανη;Για να μην μπαίνουμε σε κόπο.

Όλα αυτά τα χρόνια συγκεντρωνω στοιχεία που να λογικοποιούν και να απόδεικνύουν την αναστρεψιμότητα των ψυχικών διαταραχων(σε κοινωνικό επιπεδο βεβαια γιατι θα υπαρξει κ σωματιδιακο κ βιομοριακό) κ νομίζω μου δώσατε ένα θεσμικά ισχυρό στοιχείο,εγχωριο γιατι από εξωτερικό υπάρχουν αμέτρητα.

Με συναδελφική εκτίμηση και αντιπαράθεση όπως επιβάλλει ένας αβέβαιος αλλα δίκαιος υλισμός.