Αυταπάτες που τις πλήρωσε με αίμα το επαναστατικό κίνημα της χώρας μας.

Του  Γ. Γ

Το πιο εύκολο πράγμα σήμερα και με τις ασφάλεια της χρονικής περιόδου που πέρασε, είναι να μιλάμε για τις εντελώς λαθεμένες στρατηγικές περί «εθνικής ενότητας», που υπήρξαν –και πάνω απ’ όλα τις πλήρωσαν αυτοί που τις έλαβαν-  εκ μέρους του ΚΚΕ και των κομμάτων που συμμετείχαν στο ΕΑΜ, Αυτή η επιλογή, λόγο έλλειψης πολιτικής ωριμότητας, είχε σαν συνέπεια να μην συνειδητοποιήσουν ότι ο εμφύλιος πόλεμος, η κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, ήταν αναπόφευκτος με ευθύνη της ντόπιας αστικής τάξης, και των ξένων συμμάχων της. Οι ηγεσίες ΚΚΕ και ΕΑΜ δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι δεν θα έπρεπε να έχουν καμιά εμπιστοσύνη σε ξένους οργανισμούς και εμφανιζόμενους «προστάτες».

Σ’ αυτές τις αυταπάτες, που τις πλήρωσε με αίμα το λαϊκό κίνημα της χώρας μας, οφείλεται η ενέργεια που έγινε σαν σήμερα στις 17/02/1947 όταν αντιπροσωπεία του ΕΑΜ παρέδωσε υπόμνημα στα μέλη της «Επιτροπής Ερεύνης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια», που βρισκόταν στην Αθήνα, για να μεσολαβήσει ώστε να υπάρξουν δημοκρατικές ομαλές εξελίξεις στην χώρα μας.

Και μιλάμε για μια εποχή όπου είχε προϋπάρξει η «Λευκή Βίβλος» του ΕΑΜ για το όργιο της τρομοκρατίας που είχε ακολουθήσει την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, το οποίο γινόταν με την ανοχή και έγκριση των ξένων επικυρίαρχων που βρισκόταν στην χώρα μας.
Η Ελλάδα, σημειώνεται στον επίλογο της "Λευκής Βίβλου", είναι η μοναδική χώρα στην απελευθερωθείσα Ευρώπη, που κυριαρχεί ο δοσιλογισμός. Η αντεθνική του δράση μέσα στο τετράμηνο, είναι πλουσιότατη. Δολοφονημένοι πατριώτες 500 περίπου, κρατούμενοι αγωνιστές πάνω από 20.000. Ενώ οι κρατούμενοι εθνοπροδότες δεν ξεπερνούν τους 1.000. Ληστοσυμμορίες μικρές και μεγάλες τουλάχιστον 150. Ληστοτρομοκράτες οπλισμένοι περισσότεροι από 18.000. Γιατί;

Είχε επίσης προηγηθεί ένα πολύ σημαντικό κείμενο του Γενικού αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που υπογραφόταν από τον Μάρκο Βαφειάδη και έδειχνε παραστατικά την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, για το όργιο αίματος με τη συνεργασία των κρατικών αρχών και την ανοχή των Βρετανών.

Όχι δεν μας ταιριάζει η λαθολογία. Να χρησιμοποιήσουμε όμως την ιστορική εμπειρία ώστε τέτοια λάθη να μην ξανακάνει το επαναστατικό κίνημα και ο τρίτος ένοπλος γύρος –που κάποια στιγμή νομοτελειακά θα ρθει- να είναι νικηφόρος.