Ακόμα και για την πιο απρόβλεπτη συμπεριφορά υπάρχει λογική εξήγηση, όταν πρόκειται για κράτος. Κάποιοι εκπλήσσονται και μιλούν για πόλεμο Τουρκίας – Ισραήλ, απομάκρυνση της Τουρκίας από το άρμα των ΗΠΑ και άλλα τέτοια ευτράπελα.
Η συμπεριφορά της γείτονας έχει άμεση σχέση με την κονόμα, πιο συγκεκριμένα με τους αγωγούς. Αν πούμε πόσοι αγωγοί σχεδιάζονται θα μπερδευτούμε πολύ. Θα τα απλοποιήσουμε λοιπόν.
Το παιχνίδι μεταξύ των αντίπαλων καπιταλιστικών κρατών κυρίως ΗΠΑ - Ρωσίας αλλά και Κίνας, ΕΕ, περιλαμβάνει τον έλεγχο του πετρελαίου του φυσικού αερίου και τους δρόμους που ακολουθούν για να φτάσουν στον τελικό καταναλωτή. Εδώ, στους δρόμους, κολλάνε οι διάφοροι αγωγοί, για τους οποίους γίνεται ο πόλεμος στη Μ. Ανατολή.
Η Ρωσία προωθεί τα δικά της σχέδια που αποσκοπούν στο να προμηθεύει αυτή τα άλλα κράτη με φυσικό αέριο και πετρέλαιο κερδίζοντας φυσικά τεράστια ποσά, αντίθετα οι Αμερικάνοι θέλουν να ελέγχουν οι ίδιοι την Παγκόσμια Οικονομία, προωθούν έτσι τους δικούς τους αγωγούς.
Από κει που θα περάσουν τα πιο πιθανά και φτηνά σχέδια γίνεται χαμός για τον έλεγχο της περιοχής, αφού όποιος την κατέχει και φτιάξει τον αγωγό, θα έχει πολλά οικονομικά και πολιτικά πλεονεκτήματα.
Η Τουρκία λοιπόν είναι στη μέση δυο σχεδίων. Των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Κάθε δύναμη τη θέλει με το μέρος της. Η Τουρκία έχει την τύχη να συμφέρει οικονομικά να περνάει από το έδαφος της τόσο ο αγωγός της Ρωσίας όσο και των ΗΠΑ. Όταν λέμε συμφέρει μιλάμε για λίγα λεπτά το λίτρο, αλλά πολλά δις ετησίως, αφού θα περνάνε καθημερινά τεράστιες ποσότητες προς την Ευρώπη.
Κατανοούμε λοιπόν ότι ο Σουλτάνος παζαρεύει. Ποιος θα δώσει τα περισσότερα. Γιατί και τους δυο δε γίνεται δυστυχώς. Φαίνεται πως (ως τώρα) η Ρωσική πρόταση τον συμφέρει περισσότερο. Έτσι κάνει τον Αντιαμερικανό, αγοράζει ρωσικούς πυραύλους κλπ. Πιθανό μπλοφάρει, ώστε να περιμένει καλύτερη προσφορά από τους Αμερικάνους.
Οι οποίοι όμως έχουν πολλά σχέδια. Σ ένα από αυτά βάζουν τους Εβραίους να μιλήσουν με τους υποτακτικούς και καταχρεωμένους Έλληνες και Κύπριους να φτιάξουν μια εναλλακτική διαδρομή. Η οποία όμως σαν μεγαλύτερη, θα κοστίζει περισσότερο. Η Τουρκία το ξέρει αυτό, αλλά δεν της αρέσει που το Ισραήλ της κάνει χαλάστρα. Δεν μπορεί φυσικά να πει τον πραγματικό λόγο, έτσι γκρινιάζει για τη Γάζα. Κάνει και το κομμάτι ο Σουλτάνος προεκλογικά. Αφερίμ!
Οι Ρώσοι ξέρουν επίσης ότι οι Τούρκοι είναι εντελώς αναξιόπιστοι, αλλά κάνουν την ανάγκη φιλότιμο. Ξέρουν πως η Τουρκία θα ξαναγίνει πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ αμέσως μόλις τελειώσει το έργο. Πάνε λοιπόν κι αυτοί να πουλήσουν την πραμάτεια τους, όσο προλαβαίνουν. Οι Αμερικάνοι πάλι θέλουν να μην περάσει κανένας Ρώσικος αγωγός ώστε να έχουν στο χέρι τη Ρωσία και να κερδίσουν τρελά λεφτά οι εταιρείες τους.
Το πιάσατε; Αλισβερίσι γίνεται, εμπόριο, τράμπα, παζάρι, πως το λένε. Αν ήταν σεξουαλικό, θα λέγονταν αλλαξοκωλιά και θα κατέληγε σ' ένα όργιο μούρλια! Δυστυχώς είναι πολιτική και μπορεί να καταλήξει σε πόλεμο.
Που κολλάμε εμείς τώρα. Οι Αμερικάνοι, όπως είπαμε, μας θέλουν για αναπληρωματικούς. Επίσης, επειδή μας θεωρούν αναλώσιμους και μαλάκες, υπάρχει ένας κίνδυνος. Να μας βάλουν να πλακωθούμε με την Τουρκιά, για να της δείξουν πόσο επικίνδυνο είναι να προτιμήσει τους Ρώσους, έστω κι αν πάρει λίγα δις παραπάνω. Να πουν στην Ελλάδα “θα σας βοηθήσουμε να πεθάνετε (οι φτωχοί νέοι), κάντε ντου ώστε να πάρετε εσείς (δηλαδή οι μιζαδόροι μας) τη δουλειά".
Αγάπες μου, κάντε ότι θέλετε, εμείς δεν πολεμάμε για τα κέρδη σας, που να χτυπιέστε κάτω σα χταπόδια. Επίσης δεν υπάρχουν λεφτά για όπλα, τα φάγατε όλα.
Δημοσίευση σχολίου