Λίγες ώρες μετά, ο βασιλιάς διορίζει την πρώτη κυβέρνηση των αποστατών υπό τον Γ. Αθανασιάδη-Νόβα.
Από εδώ και εμπρός ξεκινά η μεγαλύτερη λαϊκή κινητοποίηση μετά τον Εμφύλιο που θα κρατήσει περίπου 70 ημέρες.
Σ' αυτό το διάστημα έγιναν 400 περίπου λαϊκές κινητοποιήσεις με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. που αγνοούσαν το ξύλο, την τρομοκρατία, τις συλλήψεις, τους τραυματισμούς.
Οι λαϊκές μάζες διεξάγουν έναν αγώνα για την τήρηση της Συνταγματικής νομιμότητας (114).
Ολη αυτή η κοινωνική έκρηξη, παρ' όλη την τεράστια αυθόρμητη δράση του κόσμου, έμεινε χωρίς οργάνωση, χωρίς ηγεσία και φυσικό ήταν κάποια στιγμή να υποχωρήσει.
Την ηγεσία της ΕΔΑ το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να δίνει τα διαπιστευτήρια της στο σύστημα σαν ένα υπεύθυνο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Εχοντας ξεχάσει ακόμα και την λέξη σοσιαλισμός επιδιώκοντας μια νεφελώδη «Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή», η οποία, για να γίνει, έπρεπε να περάσει αλλεπάλληλα «στάδια», ουσιαστικά είχε καταντήσει ουρά της Ε. Κ.
Με διαλυμένες της Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ από το 1958, το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα βρέθηκε εντελώς ακαθοδήγητο και ανέτοιμο στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών στις 21 Απρίλη του 1967.
Την συνέντευξη είχε πάρει ο σ. kokkiniotis.
Υ.Γ. Ο Στέργιος Κατσαρός συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του εργατικού κινήματος τις τελευταίες έξι σχεδόν δεκαετίες. Από τις συγκρούσεις των οικοδόμων το 1961 με την αστυνομία και τα Ιουλιανά μέχρι την παράνομη δράση στη δικτατορία, τα ταξίδια στην Λ. Αμερική και το κίνημα του εργοστασιακού συνδικαλισμού.
Έχει χαρακτηριστεί σαν εμβληματική μορφή για την ιστορία του εργατικού κινήματος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το βιβλίο του «Εγώ, ο προβοκάτορας ο τρομοκράτης» που κυκλοφόρησε το 1999 από τις εκδόσεις Μαύρη Λίστα.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Συνταγή για Πραξικόπημα.
Υλικά:
Ένας μονάρχης ανόητος, αδίστακτος και μαμάκιας.
Μια Φρίκη – Φρειδερίκη (βασιλομήτωρ, αλλά στην ουσία ο πραγματικός βασιλιάς)
Ένας ανίκανος πρωθυπουργός.
Μπόλικο εμφυλιοπολεμικό κλίμα. (Δολοφονία Λαμπράκη, βία και νοθεία, διώξεις αριστερών με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, εξορίες, φυλακές κοκ)
Αποστάτες, προδότες και καθάρματα βουλευτές.
Ένας Μητσοτάκης.
Ένας Τσιριμώκος.
Ένας Νόβας.
Ένας Γαρουφαλιάς.
Λίγο από Ανδρέα Παπανδρέου.
Καθυστερημένοι στρατηγοί.
Εντελώς ηλίθιοι και πολύ επικίνδυνοι συνταγματάρχες.
Τανκς για το γαρνίρισμα.
Σερβίρεται με τη μισή Κύπρο και χιλιάδες νεκρούς.
Εκτέλεση: Παίρνουμε το βλάκα Κοκό και του λέμε να παρέμβει απροκάλυπτα και προκλητικά στο σχηματισμό κυβέρνησης, αν και η δουλειά του (για την οποία παίρνει ένα σκασμό λεφτά) είναι απλά να δίνει συμβουλές. Έτσι σιγουρεύουμε τη χούντα.
Αν ο πρωθυπουργός αισθάνεται δυνατός (πάρει πρόσφατα πάνω από 50%) θα αντιδράσει. Θα ανταλλαχθούν επιστολές, τις οποίες μπορούμε να διαβάσουμε και να γελάμε, ή να κλαίμε, με την ποιότητα των πολιτικών μας.
Βάζουμε στην κατσαρόλα το Μητσοτάκη πρώτο, για να δώσει γεύση αποστασίας στα υπόλοιπα υλικά. Προσθέτουμε τους πουλημένους βουλευτές (100-200 χιλιάδες δολάρια το κεφάλι) και ανακατεύουμε σε δυνατή φωτιά λαϊκής αγανάκτησης.
Έπειτα ρίχνουμε ένα Νόβα πρωθυπουργό. Αν δεν φτάσει, προσθέτουμε ένα Τσιριμώκο ψιλοκομμένο στα μέτρα του Παλατιού.
Ανακατεύουμε με λίγο Παπανδρέου και λίγο υπόθεση Ασπίδα.
Προσοχή μη γίνει καμιά απόπειρα συμβιβασμού και καεί το πραξικόπημα.
Στο καπάκι αθωώνουμε τους δολοφόνους του Λαμπράκη ενώ κάνουμε την πάπια για το σχέδιο Περικλής (αμερικανικό σχέδιο βίας και νοθείας των εκλογών του 1961).
Τώρα περιμένουμε να δέσει η χούντα. Αν δεν προλάβουν οι στρατηγοί του Παλατιού, έχουμε τους φασίστες συνταγματάρχες. Με λίγα τανκς και ένα λαό απηυδησμένο από τα λάθη, τις αήθεις φιλοδοξίες των πολιτικών, το ΚΚΕ υπό απηνή διωγμό και τη μπόχα της καμαρίλας, η επιτυχία του πραξικοπήματος είναι σχεδόν βεβαία.
Υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας που κάνει απαραίτητη τη συνταγή: Εκείνη την εποχή η Κύπρος ψήνονταν για ένωση με την Ελλάδα. Η Κύπρος ήθελε, η Ελλάδα ήθελε. Δεν ήθελαν όμως οι Εγγλέζοι και Αμερικάνοι. Η επέμβαση του Παλατιού νομίζω πως έγινε κυρίως για να μην υπάρξει η ένωση Κύπρου με την Ελλάδα. Οι Παπανδρέου ποτέ δεν ήταν αριστεροί. Ο Γεώργιος πολέμησε σκληρά τους κομμουνιστές, δεν κατάργησε to 65 ούτε τα έκτακτα μέτρα, ούτε καν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων. Οι σχέσεις του με το Παλάτι αρχικά ήταν θαυμάσιες. Βέβαια με τις ανοησίες που έκανε ο Κοκός, πιο σωστά η μάνα του η Φρειδερίκη, έγινε συμπαθής σε πολύ κόσμο. Ο γιος του ήταν στις ΗΠΑ. Τα οικονομικά που δίδασκε ο πανέξυπνος πολιτικός – γράφει ο Ραφαηλίδης – “ουδεμία σχέση είχε με το σοσιαλισμό”.
Κάθε φορά που είναι να κόψουν κομμάτι από τη χώρα, βρίσκουν απλά τα κατάλληλα καθάρματα. Βλάκες, άχρηστους, διεφθαρμένους κι αντικομμουνιστές. Δηλαδή φασίστες, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να κάνουν το έγκλημα. mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου