«Πού είναι “τα πατροπαράδοτα ελληνικά ήθη και έθιμα”; Σε πολιτείες και χωριά τριγυρνάν οι ξένοι στρατιώτες αγκαλιασμένοι με τις γυναίκες μας, τις κόρες . μας, τις αδελφάδες μας. Από τα μεγαλόσπιτα που χορεύουν και πίνουν σαμπάνιες και οργιάζουν οι μεταξοφορεμένες κυράδες με ξένους αξιωματικούς ως τα χωρικά σπίτια που μπαινοβγαίνουνε φανερά οι ξένοι αγαπητικοί. Μπροστά στα μάτια μας είναι ακόμη οι ανάπηροι του πολέμου, με κομμένα χέρια και πόδια, οι τραυματίες, οι σακάτηδες.
Ακόμα δεν έβγαλαν τα μαύρα οι χήρες και τα ορφανά του πολέμου. Κι οι φονιάδες τους γυρίζουν αγκαλιά με τις γυναίκες μας και τις αδελφές μας. Κι έτσι εγέμισαν οι πολιτείες και τα χωριά μας από αρρώστιες αφροδίσιες. Ετσι δώδεκα χρονών κορίτσια είναι γιομάτα σύφιλη. Και κοντά σε όλες τις άλλες πληγές του εκφυλισμού μπαίνει ακόμα και τούτη εδώ. εκφυλισμός από τη σύφιλη!».
Το απόσπασμα αυτό απ' την μπροσούρα «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» που έγραψε ο Δημήτρης Γληνός για να περιγράφει την οργάνωση και τους σκοπούς του ΕΑΜ αποτυπώνει με γκροτέσκο ίσως τρόπο το ζήτημα των σχέσεων ανάμεσα στις Ελληνίδες και τους κατακτητές.
Αυτό που το ΕΑΜ ονόμαζε «εκπόρνευση των γυναικών».
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου