Θα ρισκάρω μια πολιτική εκτίμηση. Ολα όσα γράφονται και ακούγονται για το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του Κώστα Σημίτη θα αποδειχθούν ... μακέτο.
Κι αυτό γιατί σε όλο το αστικό πολιτικό σκηνικό έχει καθιερωθεί η ομερτά για πρώην πρωθυπουργούς. Το είδαμε πολύ χαρακτηριστικά αυτό στην περίπτωση του Κώστα Μητσοτάκη. (Ηταν ο μόνος πρωθυπουργός της μεταπολιτευτικής Ελλάδας που σε βάρος του υπήρξε ένορκη κατάθεση – του καπιταλιστή Αριστείδη Αλαφούζου- η οποία αναφέρει ότι «λαδωνόταν» με εκατομμύρια για να πηγαίνουν πρίμα η μπίζνες του πλουτοκράτη, κι όμως την τόσο καραμπινάτη ιστορία την έφαγε το σκοτάδι).
Κάποια στιγμή που πήγε να "σπάσει" αυτή η ομερτά στην περίπτωση του Α. Παπανδρέου, είδαμε τα αποτελέσματα. Στην φάση μάλιστα με τον Σημίτη, η όλη ιστορία, φτάνει στα όρια του γελοίου. Μπορεί να πιστέψει κανείς ότι αν λαδωνόταν ο πρώην πρωθυπουργός θα πήγαινε να καταθέσει τα χρήματά σε ελληνική τράπεζα; Και μόνο σαν σκέψη αστεία δεν ακούγεται;
Πάντως, να σημειώσουμε εδώ ότι έχει καταγγελθεί δημόσια ο πρώην πρωθυπουργό ότι ήταν τροχονόμος στην λεωφόρο της μίζας και αυτός να έκανε τον Κινέζο.
Παρακάτω μερικές εύστοχες τοποθετήσεις χρηστών του twitter:
Δημοσίευση σχολίου