"Τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου;''.
''Ο μπαμπάς μου είναι οραματιστής!'', της είπα με μεγάλη περηφάνια.
Η δασκάλα σώπασε και με κοίταξε σοβαρά και περίεργα και όλο θαυμασμό. Τα άλλα παιδιά δεν έδειξαν ιδιαίτερο θαυμασμό, εκείνη όμως φαίνεται πως δεν ήξερε κι ήθελε να μάθει.
"Για εξήγησε μας λοιπόν, τι κάνει ένας οραματιστής;", μου είπε όλο ενδιαφέρον.
"Ενας οραματιστής κυρία, οραματίζεται..." της είπα για να κερδίσω χρόνο και να θυμηθώ τι μου είχε πει η γιαγιά μου όταν τη ρώτησα τι εννοούσε προχτές ο θείος μου. Και θυμήθηκα.
"Ενας οραματιστής, κυρία, ονειρεύεται στον ξύπνιο του", έτσι ακριβώς μου είχε πει η γιαγιά.
Τότε η δασκάλα σούφρωσε τα φρύδια της. Επρεπε λοιπόν να θυμηθώ τι απόσωσε η μάνα μου, που πάντα πήγαινε κόντρα στη γιαγιά και έτρεξε να τη διορθώσει. Και θυμήθηκα ακριβώς τα λόγια της: "Ενας οραματιστής, κυρία, μπορεί να ονειρεύεται στον ξύπνιο του, αλλά μπορεί να κάνει και θαύματα και πάνω απ' όλα έχει χρυσή καρδιά!".
Τότε η δασκάλα ξύπνησε και μου είπε: "Οραματιστής δεν είναι επάγγελμα".
Κι εγώ της είπα: "Ο μπαμπάς μου το κάνει για επάγγελμα".
Τότε με ρώτησε τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω.
Και της απάντησα: ''Τσιρκολάνα''. Και επειδή μπορεί κι αυτό να μην το ήξερε, της το εξήγησα: "Θα κάνω ακροβατικά στο τσίρκο και θα βοηθάω τον μάγο"...
Τζώρτσια Ρασβίτσου: "Μαργαρίτα ... ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ"
Γιορτινές μέρες κατέφθασε η 5χρονη Μαργαρίτα, ηρωίδα του βιβλίου, για να "ζωγραφίσει" με απλό αλλά διόλου απλοϊκό τρόπο, την εφταετία της χούντας, σε μια επαρχιακή πόλη, μικρογραφία της πρωτεύουσας, την Μυτιλήνη.
Γονείς, γιαγιάδες, δάσκαλοι, παπάδες, χωροφύλακες-ζητιάνοι, νταβατζήδες, και παιδοψυχολόγοι περνούν απ το περβόλι της μικρής- μεγάλης Μαργαρίτας, και κείνη με τον μοναδικό της τρόπο τους αποδομεί και τους κάνει όλους γης- μαδιάμ...
Ανάμεσα παρεμβάλλονται εσωτερικοί μονόλογοι των ανικανοποίητων, συμβιβασμένων γονιών της, εκείνων που "γι αλλού κινήσανε, κι αλλού η ζωή τους πήγε"...
Ενα αφήγημα που χαρίζει αβίαστα χαμόγελα μα και "δεύτερες" σκέψεις...
Δημοσίευση σχολίου