"Μεγάλος ο πόνος, βάρια η οδύνη στη παγωμένη κόλαση της Μόριας", τιτλοφορούσαμε την ανάρτηση που είχαμε κάνει πριν ένα χρόνο, τέτοιες μέρες, αναφερόμενοι στο «Γκουαντάναμο της Ευρώπης», που βρίσκεται στην Λέσβο.
Σ' αυτό το μέρος που κατ’ ευφημισμό ονομάζεται «κέντρο φιλοξενίας» και το οποίο στην ουσία θυμίζει φυλακές τριτοκοσμικής χώρας με έγκλειστους χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που προσπαθούν να επιβιώσουν κάτω από άθλιες συνθήκες.
Ηταν η ίδια εποχή που ο τότε υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, έκανε την πρόβλεψη, η οποία επιβεβαιώθηκε σήμερα, ότι είναι πιθανόν μετανάστες και πρόσφυγες να πεθάνουν εξ αιτίας του χειμώνα και τον ανύπαρκτων υποδομών που υπάρχουν εκεί για να αντιμετωπιστεί αυτό το καιρικό φαινόμενο.
Και αφού τα εξουσιαστικά τομάρια, γνώριζαν ακριβώς τι αντιμετωπίζουν οι απόκληροι αυτού του κόσμου, που βρίσκονται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας, εγκλημάτησαν μη κάνοντας το παραμικρό για να αναστρέψουν αυτή την κατάσταση.
Οι αναθυμιάσεις ήταν και ο λόγος και για άλλη μια τραγωδία, πάλι με θύματα μετανάστες, που συνέβη σήμερα στην Ρόδο.
Τρεις Πακιστανοί που έμεναν σε ένα παλιό σπίτι χωρίς ρεύμα προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το ψύχος ανάβοντας ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι.
Το αποτέλεσμα ήταν ο ένας να χάσει την ζωή του από τις αναθυμιάσεις και οι άλλοι δυο να βρεθούν αναίσθητοι, γλυτώνοντας στο τσακ την ζωή τους.
Για σκεφτείτε την ειρωνεία της τύχης. Να γλυτώνεις από βομβαρδισμούς, να βγαίνεις σώος από τον όλεθρο του πολέμου, να κάνεις ένα μαρτυρικό ταξίδι εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων και να φτάνεις σε ένα προορισμό που θα έπρεπε να νιώθεις ασφαλής τουλάχιστον για την ζωή σου. Κι όμως, να πεθαίνεις γιατί προσπαθείς να αντιμετωπίσεις ένα συνηθισμένο καιρικό φαινόμενο.
Δεν θα έπρεπε να είναι απίστευτο;
*φωτο αρχείου
Δημοσίευση σχολίου