Paul Craig Roberts, Zero Hedge, Sat,09/02/2019
[Είναι σκόπιμο να προειδοποιηθούν οι αναγνώστες που δεν τον γνωρίζουν ότι ο συντάκτης του άρθρου δεν είναι ξένος εχθρός των ΗΠΑ, ψευδώνυμος πράκτορας εχθρικής χώρας, η Αμερικανός αμφισβητούμενου πατριωτισμού.
Είναι προσωπικότητα αδιάσειστου κύρους και σεβασμού, συγγραφέας, καθηγητής της Οικονομικής Επιστήμης, πρώην υπουργός του Ρέιγκαν και πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, ναυαρχίδας του διεθνούς καπιταλισμού. Είναι όμως προπάντων δημοκράτης και πατριώτης, αγωνιζόμενος για την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ηθική αναστύλωση της πατρίδας του και ως τέτοιος τιμάται από τα λαμπρότερα πνεύματα στην χώρα του και διεθνώς.
Η επαναληπτική εξειδίκευση της καταγγελίας του στην «Ουάσιγκτον» υποδηλώνει ως στόχο το κατεστημένο ιδιοτελών επιβητόρων της αμερικανικής εξουσίας, που βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Οι χαρακτηρισμοί του για την χορωδία των ψευδολόγων πολιτικών και δημοσιολογούντων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη δεν εξαιρούν φυσικά τους ενταύθα παπαγάλους της ειδικότητας που περιγράφει]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Τίποτα δεν φωτίζει καλύτερα την αντίθεση της Ουάσιγκτον προς την Δημοκρατία και την αυτοδιάθεση όσο το κραυγαλέο δημόσια πραξικόπημα που οργάνωσε η Ουάσιγκτον εναντίον του άμεμπτα εκλεγμένου προέδρου της Βενεζουέλας.
Η Ουάσιγκτον προσπαθούσε επί χρόνια να ανατρέψει την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Η Ουάσιγκτον θέλει την ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Βενεζουέλας, για να περάσει στα χέρια των αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών. Ετσι η Ουάσιγκτον θα αποκτούσε τον έλεγχο της Βενεζουέλας.
Η μεταφορά του πλούτου εκτός της χώρας θα εμπόδιζε οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη από το εσωτερικό της. Κάθε πλευρά της οικονομίας της θα περνούσε στον έλεγχο των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών. Η εκμετάλλευση θα ήταν αμείλικτη και απάνθρωπη.
Ο λαός της Βενεζουέλας το αντιλαμβάνεται και γι’ αυτό, παρ’ όλο που έχει βουλιάξει την οικονομία και προσφέρει πλούσια δωροδοκία των στρατιωτικών, η Ουάσιγκτον δεν κατάφερε να στρέψει τον λαό και τον στρατό εναντίον του Μαδούρο.
Η αιτιολόγηση της επίθεσης της Ουάσιγκτον στην Βενεζουέλα από την ηλεκτρονική εφημερίδα Moon of Alabama παρέχει μιαν αληθέστερη εικόνα, που διαφέρει ριζικά από τα ψέματα που εκστομίζουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πολιτικοί και εκπορνευόμενα ΜΜΕ -μια χορωδία από πόρνες, αδειασμένες από κάθε ίχνος εντιμότητας και ηθικής και που κερδίζουν το βιος τους λέγοντας και εκπέμποντας ψέματα.
Δεν είμαι το ίδιο σίγουρος με το δελτίο Moon of Alabama ότι ο αγώνας της Βενεζουέλας, που άρχισε με τον Τσάβες, να καταστεί μια κυρίαρχη χώρα, ανεξάρτητη από τον έλεγχο της Ουάσιγκτον, μπορεί να διασωθεί.
Η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να δώσει να καταλάβουν όλοι στην Λατινική Αμερική ότι είναι άσκοπο να ονειρεύονται αυτοδιάθεση. Η Ουάσιγκτον απλά δε το επιτρέπει.
Ο Μαδούρο, παρά το ότι είναι ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος με την μάζα του λαού και του στρατού στο πλευρό του, προφανώς δεν διαθέτει την δύναμη να συλλάβει το αμερικανικό ανδρείκελο, που, χωρίς στήριγμα νόμου ή εκλογής, αυτό-ανακηρύχτηκε σε πρόεδρο, δημιουργώντας έτσι μιαν –υπό αμερικανική προστασία- «κυβέρνηση», ως εναλλακτική της νόμιμα εκλεγμένης.
Η ανεπάρκεια του Μαδούρο να υπερασπιστεί την δημοκρατία από το εσωτερικό αποτελεί μιαν βέβαιη αδυναμία του αξιώματός του. Πως λοιπόν είναι δυνατό να αποκαλείται ο Μαδούρο δικτάτορας, όταν είναι ανίσχυρος απέναντι σε ένα ανατρεπτικό κίνημα;
Εάν η Ρωσία και η Κίνα έσπευδαν να πραγματοποιήσουν μιαν στρατιωτική παρουσία στην Βενεζουέλα για να προστατεύσουν τα δάνεια και τις πετρελαϊκές επενδύσεις τους, η Βενεζουέλα θα εσώζετο και άλλες χώρες, που θα ήθελαν να είναι ανεξάρτητες, θα αναθαρρούσαν, βλέποντας πως, μολονότι καμιά υποστήριξη δεν μπορεί να περιμένει η εθνική αυτοδιάθεση από τον Δυτικό Κόσμο, οι πρώην αυταρχικές χώρες θα την υποστηρίξουν. Τότε θα ακολουθούσαν και άλλες διακηρύξεις ανεξαρτησίας και η Αυτοκρατορία θα κατέρρεε.
Η Βενεζουέλα είναι μια ευκαιρία για την Ρωσία και την Κίνα να αναλάβουν την ηγεσία του κόσμου, αλλά αμφιβάλλω ότι η ρωσική και η κινεζική κυβερνήσεις θα έχουν την οξυδέρκεια να δράξουν αυτήν την ευκαιρία και έτσι πράττοντας να αλλάξουν τον κόσμο.
Ο Πούτιν σπαταλά τα λόγια του όταν σωστά επικρίνει την Ουάσιγκτον για τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου που διαπράττει. Κατά την άποψη της Ουάσιγκτον Δίκαιο είναι ότι εξυπηρετεί το αμερικανικό συμφέρον.
Και να η ανάλυση του δελτίου Moon of Alabama:
Η αντιπολίτευση στην Βενεζουέλα πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει τα «παγωμένα» (σε αμερικανικές τράπεζες) κεφάλαια της χώρας για να αγοράσει όπλα και να δημιουργήσει έναν στρατό μισθοφόρων, για να εξαπολύσει έναν «εμφύλιο πόλεμο» εναντίον του Μαδούρο και των οπαδών του. Αμερικανικές «ειδικές δυνάμεις» και κάποιες εταιρείες μισθοφόρων της CIA θα προθυμοποιηθούν να βοηθήσουν, όπως στην Συρία. Η γραμμή εφοδιασμού σε έναν τέτοιο πόλεμο θα περνά πιθανότατα μέσω Κολομβίας. Εάν όπως στην Συρία, σχεδιάζεται και ο πόλεμος χερσαίων δυνάμεων, αυτός προφανώς θα αρχίσει σε παραμεθόριες πόλεις.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το πρόσχημα της «αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας» από την Κολομβία στην Βενεζουέλα, για να υπονομεύσουν την κυβέρνηση και να δημιουργήσουν μιαν γραμμή εφοδιασμού για τις περαιτέρω επιχειρήσεις. Είναι μια ακόμη απόπειρα να προσελκύσουν τους στρατιωτικούς στο στρατόπεδο των οργανωτών του πραξικοπήματος.
[Είναι σκόπιμο να προειδοποιηθούν οι αναγνώστες που δεν τον γνωρίζουν ότι ο συντάκτης του άρθρου δεν είναι ξένος εχθρός των ΗΠΑ, ψευδώνυμος πράκτορας εχθρικής χώρας, η Αμερικανός αμφισβητούμενου πατριωτισμού.
Είναι προσωπικότητα αδιάσειστου κύρους και σεβασμού, συγγραφέας, καθηγητής της Οικονομικής Επιστήμης, πρώην υπουργός του Ρέιγκαν και πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, ναυαρχίδας του διεθνούς καπιταλισμού. Είναι όμως προπάντων δημοκράτης και πατριώτης, αγωνιζόμενος για την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ηθική αναστύλωση της πατρίδας του και ως τέτοιος τιμάται από τα λαμπρότερα πνεύματα στην χώρα του και διεθνώς.
Η επαναληπτική εξειδίκευση της καταγγελίας του στην «Ουάσιγκτον» υποδηλώνει ως στόχο το κατεστημένο ιδιοτελών επιβητόρων της αμερικανικής εξουσίας, που βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Οι χαρακτηρισμοί του για την χορωδία των ψευδολόγων πολιτικών και δημοσιολογούντων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη δεν εξαιρούν φυσικά τους ενταύθα παπαγάλους της ειδικότητας που περιγράφει]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Τίποτα δεν φωτίζει καλύτερα την αντίθεση της Ουάσιγκτον προς την Δημοκρατία και την αυτοδιάθεση όσο το κραυγαλέο δημόσια πραξικόπημα που οργάνωσε η Ουάσιγκτον εναντίον του άμεμπτα εκλεγμένου προέδρου της Βενεζουέλας.
Η Ουάσιγκτον προσπαθούσε επί χρόνια να ανατρέψει την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Η Ουάσιγκτον θέλει την ιδιωτικοποίηση της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Βενεζουέλας, για να περάσει στα χέρια των αμερικανικών πετρελαϊκών εταιρειών. Ετσι η Ουάσιγκτον θα αποκτούσε τον έλεγχο της Βενεζουέλας.
Η μεταφορά του πλούτου εκτός της χώρας θα εμπόδιζε οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη από το εσωτερικό της. Κάθε πλευρά της οικονομίας της θα περνούσε στον έλεγχο των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών. Η εκμετάλλευση θα ήταν αμείλικτη και απάνθρωπη.
Ο λαός της Βενεζουέλας το αντιλαμβάνεται και γι’ αυτό, παρ’ όλο που έχει βουλιάξει την οικονομία και προσφέρει πλούσια δωροδοκία των στρατιωτικών, η Ουάσιγκτον δεν κατάφερε να στρέψει τον λαό και τον στρατό εναντίον του Μαδούρο.
Η αιτιολόγηση της επίθεσης της Ουάσιγκτον στην Βενεζουέλα από την ηλεκτρονική εφημερίδα Moon of Alabama παρέχει μιαν αληθέστερη εικόνα, που διαφέρει ριζικά από τα ψέματα που εκστομίζουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πολιτικοί και εκπορνευόμενα ΜΜΕ -μια χορωδία από πόρνες, αδειασμένες από κάθε ίχνος εντιμότητας και ηθικής και που κερδίζουν το βιος τους λέγοντας και εκπέμποντας ψέματα.
Δεν είμαι το ίδιο σίγουρος με το δελτίο Moon of Alabama ότι ο αγώνας της Βενεζουέλας, που άρχισε με τον Τσάβες, να καταστεί μια κυρίαρχη χώρα, ανεξάρτητη από τον έλεγχο της Ουάσιγκτον, μπορεί να διασωθεί.
Η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να δώσει να καταλάβουν όλοι στην Λατινική Αμερική ότι είναι άσκοπο να ονειρεύονται αυτοδιάθεση. Η Ουάσιγκτον απλά δε το επιτρέπει.
Ο Μαδούρο, παρά το ότι είναι ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος με την μάζα του λαού και του στρατού στο πλευρό του, προφανώς δεν διαθέτει την δύναμη να συλλάβει το αμερικανικό ανδρείκελο, που, χωρίς στήριγμα νόμου ή εκλογής, αυτό-ανακηρύχτηκε σε πρόεδρο, δημιουργώντας έτσι μιαν –υπό αμερικανική προστασία- «κυβέρνηση», ως εναλλακτική της νόμιμα εκλεγμένης.
Η ανεπάρκεια του Μαδούρο να υπερασπιστεί την δημοκρατία από το εσωτερικό αποτελεί μιαν βέβαιη αδυναμία του αξιώματός του. Πως λοιπόν είναι δυνατό να αποκαλείται ο Μαδούρο δικτάτορας, όταν είναι ανίσχυρος απέναντι σε ένα ανατρεπτικό κίνημα;
Εάν η Ρωσία και η Κίνα έσπευδαν να πραγματοποιήσουν μιαν στρατιωτική παρουσία στην Βενεζουέλα για να προστατεύσουν τα δάνεια και τις πετρελαϊκές επενδύσεις τους, η Βενεζουέλα θα εσώζετο και άλλες χώρες, που θα ήθελαν να είναι ανεξάρτητες, θα αναθαρρούσαν, βλέποντας πως, μολονότι καμιά υποστήριξη δεν μπορεί να περιμένει η εθνική αυτοδιάθεση από τον Δυτικό Κόσμο, οι πρώην αυταρχικές χώρες θα την υποστηρίξουν. Τότε θα ακολουθούσαν και άλλες διακηρύξεις ανεξαρτησίας και η Αυτοκρατορία θα κατέρρεε.
Η Βενεζουέλα είναι μια ευκαιρία για την Ρωσία και την Κίνα να αναλάβουν την ηγεσία του κόσμου, αλλά αμφιβάλλω ότι η ρωσική και η κινεζική κυβερνήσεις θα έχουν την οξυδέρκεια να δράξουν αυτήν την ευκαιρία και έτσι πράττοντας να αλλάξουν τον κόσμο.
Ο Πούτιν σπαταλά τα λόγια του όταν σωστά επικρίνει την Ουάσιγκτον για τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου που διαπράττει. Κατά την άποψη της Ουάσιγκτον Δίκαιο είναι ότι εξυπηρετεί το αμερικανικό συμφέρον.
Και να η ανάλυση του δελτίου Moon of Alabama:
Η αντιπολίτευση στην Βενεζουέλα πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει τα «παγωμένα» (σε αμερικανικές τράπεζες) κεφάλαια της χώρας για να αγοράσει όπλα και να δημιουργήσει έναν στρατό μισθοφόρων, για να εξαπολύσει έναν «εμφύλιο πόλεμο» εναντίον του Μαδούρο και των οπαδών του. Αμερικανικές «ειδικές δυνάμεις» και κάποιες εταιρείες μισθοφόρων της CIA θα προθυμοποιηθούν να βοηθήσουν, όπως στην Συρία. Η γραμμή εφοδιασμού σε έναν τέτοιο πόλεμο θα περνά πιθανότατα μέσω Κολομβίας. Εάν όπως στην Συρία, σχεδιάζεται και ο πόλεμος χερσαίων δυνάμεων, αυτός προφανώς θα αρχίσει σε παραμεθόριες πόλεις.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το πρόσχημα της «αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας» από την Κολομβία στην Βενεζουέλα, για να υπονομεύσουν την κυβέρνηση και να δημιουργήσουν μιαν γραμμή εφοδιασμού για τις περαιτέρω επιχειρήσεις. Είναι μια ακόμη απόπειρα να προσελκύσουν τους στρατιωτικούς στο στρατόπεδο των οργανωτών του πραξικοπήματος.
Δημοσίευση σχολίου